Tag Archives: film

Film

Posted on by

Gezellig met schoondochter naar de film. Ze had er een uitgekozen die ik niet kende. Maar het was een schot in de roos! We keken twee uur lang met intens genoegen naar “Phantom Tread”.
Reynolds Woodcock is couturier, heeft natuurlijk vrouwen bij de vleet om zich heen. Sommige zijn kortstondig zijn muze. Tot hij Alma ontmoet. Zij wordt niet alleen zijn muze, maar ook de liefde van zijn leven. Ze is mooi, lief, maar ook eigenzinnig. Wil zich best schikken naar Reynolds grillen, maar tot een bepaalde grens. Dan komt de donkere kant van Alma naar voren. Ze blijkt ook heksachtige trekjes te hebben . Het botst, niet zo zuinig ook.
De film is een lust voor het oog door de prachtige kostuums, de schitterende entourage waarin het zich afspeelt. Maar blijft ook boeien door de eigenzinnige karakters van de vrouwen rondom de toch wat wereldvreemde couturier.

 

 

Film

Posted on by

Ik had me wat meer voorgesteld van deze film “The leisure seeker”, met overigens prachtige rollen van Helen Mirren en Don Sutherland. Er zat wel wat humor in, al was het geen dijenkletser. Maar daar was het onderwerp ook niet naar. Want Alzheimer en kanker zijn geen vrolijke onderwerpen, al maakte Ella er het beste van. Soms moest ik echt wel lachen. Maar ik heb me ook geërgerd aan wat die vrouw telkens opnieuw deed. Moet je nu steeds maar weer vragen naar iets, terwijl je weet dat je man het niet meer kan onthouden?
Beslist een film met veel mooie momenten, prachtige beelden en prima acteerspel. Maar ook met een beetje bittere nasmaak.

Film

Posted on by

“Darkest hour” stond voor Leo en mij hoog op de lijst van films die we wilden zien. Vrijdag gingen we er naar toe en we zaten ruim twee uur met uiterste aandacht te kijken.
Ondanks alle tegenwerpingen, ondanks de hopeloze positie waarin het Engelse leger zich bevindt, ondanks alle argumenten om toch maar vooral vredesonderhandelingen te starten, gaat Winston Churchill door. Soms tegen beter weten in, op onorthodoxe wijze. De geschiedenis heeft ons geleerd dat hij uiteindelijk het gelijk aan zijn kant had.
Gary Oldman is Churchill, compleet met sigaar, bolhoed en vlinderdas. Aanrader!

 

West Side story

Posted on by

Eigenlijk nam ik Netflix voor “The Crown”, maar daarna stopte ik het abonnement niet. Weken, ja maandenlang keken we er niet naar, totdat er weer nieuwe afleveringen van “The Crown” waren. En toen zochten we nog eens goed en ontdekten een aantal films die we eigenlijk toch wel wilden zien. Alle twee hadden we “West Side story” hoog op het lijstje staan en dus bekeken we die gisteravond. Jeetje, al meer dan 55 jaar geleden zag ik die film en las ik het boek. Zo lang geleden en toch, nu is het nog steeds een steengoeie film, met een nog steeds actueel thema. Dus vooruit, kijk nog een keertje naar dit super-nummer:

Automaten

Posted on by

Toen ik laatst naar de film ging met een stel vriendinnen bleek dat bij Pathé het mogelijk is je plaatsen te reserveren. Hoe heerlijk ouderwets vonden we dat. Heel even hadden we een idee van zo’n ouderwetse bioscoop en dat verwachtten we nou net niet dar. Maar eenmaal boven bleek het toch helemaal van deze tijd te zijn. Ja, die plaatsen waren oké, maar wilde je koffie, dan moest je die zelf uit een automaat pakken, net als de andere drankjes. Nergens een mens te bekennen, overal keuzeknoppen en zelfbediening. Misschien is het ’s avonds anders, maar wij waren er midden op de dag. En dan mis ik toch een mevrouw of meneer die vraagt wat je wilt hebben. Nou ja, we wennen er nog wel aan. En zo negatief is het ook niet, want die automaten leveren toch een kleurig plaatje op. Ja ja, elk nadeel heb se voordeel, nietwaar?

Boek

Posted on by

Van Colm Toíbin las ik al Nora, waarover ik eerder schreef.
Ook Brooklyn is zo’n boek waar de tijd langzaam verglijdt. Er gebeurt wel iets, maar het is allemaal niet wereldschokkend. Toch las ik het met veel plezier. Omdat je langzaamaan ontdekt dat alle kleine dingen leiden tot een veel groter geheel. Dat mensen kunnen groeien qua karakter, ze niet meer willoos doen wat een ander bedenkt. Iedereen neemt zijn eigen, soms onvoorspelbare beslissingen. Zoals Eilis, die in het Ierland van na de oorlog nauwelijks kans op werk heeft, droomt van een kantoorbaan. Maar moet werken in een kruidenierswinkel, waar de bazin haar onheus behandelt. Dan besluit haar zus dat ze wel naar Amerika kan gaan, waar wel werk is. Ze gaat, maar of dat helemaal haar eigen wens is…? In de loop van de tijd gaat ze het leven daar echter waarderen, leert ze andere mensen kennen en ontdekt ze dat stereotypen niet altijd waar zijn. Als haar zus is gestorven, komt ze terug Ierland. Voorgoed, zoals haar moeder denkt?
Niet iedereen zal Toíbin’s schrijfstijl waarderen, maar ik vond het een heel prettig lezend boek.
PS: het boek is ook verfilmd. Bettie schreef erover. Misschien ook maar eens bekijken.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Begin de week met muziek

Posted on by

Dit jaar begin ik de week vrolijk met muziek. Elke maandag, 52 weken lang, zal hier een clipje van You Tube staan. Zo stel ik in de loop van het jaar een speellijst samen van muziek die me, op welke manier dan ook, geraakt heeft.

Ook deze week een stukje film, dit keer uit “The man who knew too much”  van Alfred Hitchcock, waarin Doris Day speelt en zingt:

Rotterdam

Posted on by

Regelmatig worden er in de grote bibliotheek in Rotterdam lezingen gehouden. Vaak heel interessant, andere wat minder. Maar vorige week waren we bij een ongelofelijk leuke! Over Rotterdam, en nu eens niet over de architectuur, al had dat er zijdelings wel iets mee te maken. Maar deze lezing ging over mijn stad als decor voor films en reclames. En dan gaat er toch echt een nieuwe wereld voor je open. Want wat er allemaal niet komt kijken bij zo’n filmopname.
Je kunt natuurlijk niet zomaar beginnen. Je hebt toestemming nodig, moet rekening houden met de buurt en de mensen die er wonen en werken. En dan kom je vanzelf bij ShootRotterdam terecht. Daar regelen Saskia Kagchèl en haar collega alle formaliteiten.
Bij het maken van een film moet van alles afgezet, omgeleid, verborgen of pontificaal in beeld gebracht worden. Vaak binnen een paar dagen, want tijd is geld en geduld staat niet in het script van de makers.
Saskia bracht haar presentatie met verve en enthousiasme over het voetlicht. Uiteraard vergezeld van mooie voorbeelden, waarin Rotterdam uitgebreid of wat wazig in beeld kwam, waar bekende plekken ineens opdoken. Wij kijken niet zo veel reclame, maar nu letten we toch wel een beetje beter op. En ja, dan is mijn stad veel meer te zien dan ik had gedacht. En terecht natuurlijk, want een beetje groos ben ik er toch wel op!
Klik maar eens hier, of op deze link, dan kun je het zelf ook zien.

..en dan ook nog een eigen foto… 😉

Bewaren

Bewaren

Suffragette

Posted on by

De dagen tussen Kerst en Oud-en-Nieuw vind ik altijd een beetje onbestemd. Lichtelijk katterig van het eten en dennengeur en nog een feest te gaan. Al vieren wij het dit jaar weer gewoon met z’n tweetjes, in alle rust.
Maar het is bij uitstek de tijd om naar de film te gaan. Er draaien meestal wel een paar leuke, goeie, gezellige.
Gisteren gingen wij naar Suffragette, mede op aanraden van Bettie. Ik weet dat haar smaak en de mijne goed overeen komen, maar of mijn Leo de film ook zou kunnen waarderen? Nou en of, hij vond het ook een zeer boeiende film.
Als je hem nog niet gezien hebt, kijk dan vlug waar ie draait. Het is een aanrader!!

12-suffragette

Bron: trailer “Suffragette”