Cijfers

Het valt me op dat iedereen de laatste tijd aan het tellen is. We hebben niet meer gewandeld, maar we hebben zoveel stappen gezet. En ja, ook ik doe daar ongemerkt aan mee.

Toen we laatst met de Ganzenpas koffie gingen drinken, pakte bijna iedereen meteen zijn smartphone om te zien hoeveel stappen we gezet hadden. Eén van de Ganzen heeft dat ding nooit bij zich en zij vroeg dan ook of we die stappenteller niet thuis konden bekijken. Konden we nog even gezellig napraten. Ja, daar had ze een punt.

Maar ook de verhalen op Facebook, over de leuke fiets- of boottochtjes, gaan vaak in eerste instantie over het aantal kilometers. Hoe gezellig het was, hoe heerlijk het weer, de natuur… dat komt allemaal op het tweede plan.

Nou ja, het zal ook wel weer overgaan. Of niet, dat maakt natuurlijk niks uit. Maar het viel me gewoon op.

Luisteren

Het is heerlijk om lekker ontspannen te liggen in bed of op de bank en tegelijkertijd een leuke podcast te beluisteren.

Afgelopen week luisterde ik met veel plezier naar Frank van Rijn, die vertelde over zijn fietsreizen. Hij was helemaal niet van plan om zulke reizen te gaan maken, maar ja, van het een kwam het ander. En toen hij geen werk kon vinden, is hij zijn reisverhalen te boek gaan stellen. Met veel succes.

Bron: Google foto’s / De Meppeler Courant

Ik vind het leuk om dergelijke verhalen te lezen. Zelf zulke enden te fietsen is een ander verhaal, maar zo’n podcast is helemaal super.

Het verhaal van Frank van Rijn is te beluisteren via Spotify.

Lekker ouderwets

We hebben tegenwoordig al onze contacten letterlijk bij de hand. Je tikt een nummer in of zoekt een naam in je contacten lijst en dan kun je los.

Natuurlijk hebben wij dat ook. En tussen onze kinderen versturen we heel wat Whatsapps. Soms krijgen we sms-jes of mailen we als er iets meer te melden is. Zelf nemen we graag de telefoon ter hand. Maar eigenlijk gaat er niks boven een berichtje met de slakkenpost.

En dan, ineens valt er een kaart in de bus. Van jongste, die nog steeds door Nederland fietst. Een gewone ansichtkaart met een klein verhaaltje. En dat vinden we nog steeds leuker dan foto’s via de app.

Kleddernat

Zoals elk jaar hadden we ook deze keer weer een “familieweekend” geregeld. Al ver voor alle Corona-toestanden, toen reizen nog simpel was.

Nou ja, gelukkig is het allemaal al weer redelijk behapbaar. Maar tot juni was het verboden om een persoon van een ander adres mee te nemen. En hoe kwam onze jongste dan ter plekke…? Geen probleem, vond hijzelf. Ik kom wel op de fiets. Plak ik er meteen een vakantie aan vast.

Wij vonden het super stoer. En wanneer de weergoden een beetje gunstig gestemd waren…. wat kon er mis gaan? Dus zo geappt, zo gedaan!

Vrijdagmiddag kregen we het eerste berichtje. Hij zat al bij De Bilt, dus richting Apeldoorn was een eitje. Maar een beetje verder weg rommelde de donder en pakten donkere wolken samen. Wij zaten lekker droog in de auto, maar dat arme kind. Want ook al is hij inmiddels de vier kruisjes gepasseerd, hij blijft ons kind hè…. 😉 😉

Maar even na zevenen kwam hij dan toch ook bij het huisje aan. Drijfnat, maar lachend. Hij had het toch mooi maar geflikt!

Alle natte kleding werd te drogen gehangen, hij stapte onder een warme douche en wij zorgden voor een hapje en een koud biertje. De fiets verdween in het fietsenhok. Die werd maandagmorgen van stal gehaald. Daar is hij al weer opgestapt om verder te gaan. Een tocht door de noordelijke provincies is het plan. Wij worden op de hoogte gehouden door middel van appjes en foto’s. En ondertussen duimen we voor een beetje droog en mooi nazomerweer.

Gebrek aan…

Het komt niet vaak voor, maar vandaag heb ik totaal geen inspiratie voor een blogje. Elke dag schrijven is geen verplichting, maar toch voelt het niet oké om niks te publiceren.

Gelukkig is er dan een onuitputtelijke bron om uit te putten: Pinterest. Even zoeken op een van de vele borden die ik er heb, leverde me deze serie op. Een kleine greep uit “Posters en labels/fietsen”. Allerlei afbeeldingen van fietsen, door de tijd heen. Wie nog meer wil zien van wat ik er zoal verzamel, klikt hier.

Delft

Dat ik van fotograferen hou, is wel duidelijk. Bijna alle foto’s op dit blog zijn zelf gemaakt. Daarom meldde ik me op Facebook aan bij Fotomaatjes. Om me daarna te bedenken dat ik natuurlijk een vreemde eend in de bijt zou zijn met mijn kleine cameraatje. Maar ja, fotograferen is fotograferen. Of je het doet met een spiegelreflexcamera of met zo’n redelijk eenvoudig dingetje als mijn compact cameraatje, het gaat tenslotte om de plaatjes. Maar ik ken de beperkingen van mijn toestel natuurlijk al te goed. Maar zo’n handig klein en licht toestel geeft me vrijheid, terwijl zulke grote en zware -maar absoluut prachtige- camera’s mij te veel zouden belasten.

En het was reuze gezellig met nog zes andere dames, waarvan ik alleen mede-blogster Jeanne kende. Binnen no time zaten we aan de koffie en werd er gezellig gepraat.

Het weer was ons goed gezind, met zelfs een warm zonnetje zo nu en dan op onze rug. Snel door de stad wandelen was niet de bedoeling. Er werd natuurlijk bij alles wat fotogeniek is gestopt en uitgebreid gefotografeerd.

Hierbij wat foto’s die ik die dag maakte. Morgen komt er nog een ander verhaal, dat ik ter plekke bedacht en op de geheugenkaart vastlegde.

Over de dijk…

afsluitdijkIn 2017 fietste onze zoon over de Afsluitdijk, als onderdeel van een “Rondje Nederland” en kort geleden wandelde Marthy er overheen. Een lange rechte dijk, met aan weerszijden water. Een bijzondere ervaring, hoorde ik.
En nu zal dat binnenkort niet meer kunnen, want er moeten allerlei werkzaamheden aan die dijk gedaan worden. Je kunt er wel overheen, in een bus en je fiets kan mee. Maar voor de rechtgeaarde fietser is dat geen alternatief.
Ik heb geen idee hoe die werkzaamheden er uit gaan zien, maar is het anno 2019 niet mogelijk een soort van noodfietspad te maken? Voor gemotoriseerd verkeer kan dat doch ook?
Zoon zal er niet om malen, maar andere fietsers zullen het beslist niet leuk vinden. Moeten ze hun plannen de komende drie jaar opschuiven…

Rondje Nederland

Jongste zoon verrast ons vaak met zijn vakantiebestemmingen. Meestal naar een ver land, met zon en zee en duiklocaties. Maar dit jaar bleef hij dichter bij huis. Hij deed een “Rondje Nederland”. Van Hoek van Holland langs de kust naar het noorden, de Afsluitdijk over, door Friesland, Groningen, Twente, zo langs de grens met Duitsland, via het noorden van Limburg, Brabant en Zeeland weer terug naar Hoek van Holland. In zijn eentje trapte hij ruim 1300 kilometer weg in 15 dagen. Op zijn fiets. Geen racefiets, maar de fiets die hij elke dag gebruikt om naar zijn werk te gaan.
Daarom maakte ik voor zijn verjaardag deze speciale kaart. Dat had hij wel verdiend 😉

Fietsen

1997: overal fietsen in het straatbeeld

Bron: De Telegraaf -augustus 2017

In 1997 maakten wij onze eerste grote reis, naar China. Dat land was toen al bezig aan een enorme economische groei. Meteen bij aankomst werden we overweldigd door de ongelofelijk hoogbouw, waaraan 24 uur per dag gewerkt werd.
Er reden al wel veel auto’s, maar er waren nog veel meer fietsen. Rijen fietsen bij het station, rijen fietsen bij een markt en als het spits was, zag je onafzienbare rijen fietsers op de wegen. In Beijing zag ik een bakfiets met op de bak een stoeltje, waarop oma zat als een prinses. Ze keek ons aan met een blik van “Arme witnekken, jullie moeten lopen, maar ik word gereden!”
Een fiets was toen nog een heel bezit voor de meeste Chinezen. Al zullen ze al wel gedroomd hebben van een autootje.
Nu rijden er zoveel auto’s in China dat de lucht soms niet meer te harden is. En heeft datzelfde Beijing alweer een ander probleem: waar laten we al die oude en kapotte fietsen? Ach ja, tijden veranderen…

Bewaren

Wandelen

Het is prettig als je een beetje idee hebt waar en hoe ver je gaat wandelen. In je eigen buurt ken je de weg, maar in een vreemde stad of dorp is dat anders. Je kunt natuurlijk op internet op allerlei manieren wandelingen vinden, downloaden en printen. Maar soms zijn die te lang, of wil je nog een ander stuk van zo’n stad bekijken. Ik vond een link waarop je met heel weinig moeite een eigen wandeling kunt plannen, zoals deze, die ik met De Ganzenpas maakte. En zoals beloofd, leg ik uit hoe het in z’n werk gaat.
Je begint met naar de site van Runnermaps te gaan. Rechtsboven log je in met een e-mailadres.
Op de kaart kun je zoeken naar de plek waar je wilt gaan wandelen. Ik heb voor mijn gemak Rotterdam aangehouden, maar elke plaats is mogelijk, ook elders op de wereld. Typ de gewenste plaats in het zoekkader en klik op het vergrootglas. Vergroot de kaart zoals je dat het prettigst vindt. Als je “centreren” aanvinkt, blijft het verloop van je route goed in beeld.
Klik dan op het lijnsymbool links boven en zet de cursor op je beginpunt en klik. De wandeling is gestart. Ga telkens een stukje verder en klik op de kaart. Je zult dan zien dat de route via loopwegen wordt aangemaakt. Ook wordt het aantal kilometers meteen berekend.
Als je klaar bent, kun je je wandeling een naam geven, beschrijven en opslaan. Je kunt hem voor je zelf houden of delen met iedereen op Runnermaps.
Je kunt ook op dezelfde manier fietstochten maken, maar zelf heb ik dat niet geprobeerd.
Maar hoe je ook op pad gaat, veel plezier!!

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren