Flaneren

Vandaag is het in Londen (en misschien ook wel in andere steden, maar zover gaat mijn informatie niet) flaneerdag. Dan vindt in Londen de “Grand Flaneur Walk” plaats.

Hopelijk is het mooi weer, een beetje zonnig en niet al te koud. Want flaneren doe je als rechtgeaarde dandy in een keurige blazer, (club)dasje om en wandelstok in de hand. Natuurlijk is je snor bijgeknipt, opgepunt en glanzend, zit je haar keurig en draag je een hoed of zo’n typisch Engelse pet.

In Engeland en vooral in Londen kun je nog wel eens figuren tegen het lijf lopen die zich als Dandy manifesteren. Nederlandse mannen zie ik zo gauw niet in die rol.

Trouwens dames flaneren mee. In kleurige japonnen, een parasol tegen de felle zon. Hoeden in soorten en maten sieren hun hoofden. En geen sneakers natuurlijk, maar mooie, glanzende pumps aan hun voeten.

Wat zou het leuk zijn om vandaag in Londen te kunnen zijn. Zittend op een bankje, kijken naar al die kleurige en tikkeltje excentriek geklede vrouwen en mannen, die natuurlijk voor alle dames hun hoed afnemen.

Het lijkt me een echt Engels fenomeen, waar ik beslist vrolijk van zou worden.

Handig

Bron: Facebook

Op Facebook zag ik een filmpje dat was opgenomen in een huis uit 1928. Sommige dingen waren intussen niet meer zo heel bij de tijd, want er komt geen melkman meer aan de deur.

En wat moet je met een telefoonmeubel met ruimte voor telefoonboeken? Volkomen achterhaald toch? Al is een meubel met een zitje, zodat je ongestoord kunt bellen, best een uitkomst.

Ook al bellen velen tegenwoordig al lopend in de stad 😉

Maar er waren ook handigheidjes die in 2024 niet zouden misstaan. Zo’n strijkplank, met mouwenplankje, past naadloos in ons huis en dat handige klepje daar vlakbij…..

Affijn, je kunt zelf kijken of jullie het ook zo handig vinden.

Klik op de link in het onderschrift om het filmpje te bekijken.

Veel handiger

Op Facebook kwam ik dit filmpje tegen. Een reclame voor een koel/vriescombi. Niet van nu, maar uit 1963!

En ik vraag me af waarom we dit ontwerp niet meer kunnen kopen. Veel handiger dan die planken op vaste hoogte. Veel simpeler alles te bereiken met die draaibare plateaus. Onderin een lekkere vriesla en ook nog eens een vakje waarin de boter zacht blijft.

https://youtube.com/shorts/ZA12xtMPkto?si=GzCkaKochH3ky51f
Als de clip niet start, dit is de link

Zal wel niet meer te koop zijn, maar misschien wordt het weer in productie genomen.

Kerst

Bron: Facebook / Copyright: Evert Kwok

Ik hou van dit soort humor. Je moet even goed kijken, lezen en dan … ja, dan zie je het. Evert Kwok is er een pikeur in.

Zitten ze bij jullie verwerkt in het kerstdiner? Die kleine ronde mini-tomaatjes.

Of hebben jullie de kerstomaatjes gewoon op bezoek?

Hoe dan ook, geniet van al het lekkers op tafel.

Weetje

Op Facebook las ik een berichtje over knoopsgaten. Bij mannen zitten die meestal links, maar bij vrouwen rechts. Waarom zou dat zijn?

De verklaring is dat knopen vroeger best kostbaar waren en wie kon die dan betalen? Rijke dames, maar die kleedden zich niet zelf. Daar hadden ze een kleedster voor. En als je niet zelf je knopen dicht wilt/moet doen, dan zitten de knoopgaten op die manier het handigst.

Ik vind knopen trouwens vaak erg lastig, zeker als het kleine knoopjes zijn. Maar ja, vroeger waren de knoopjes natuurlijk ook klein en met kleine lusjes. Dus ja, het zou best wel eens kunnen kloppen.

Het is een weetje, maar erg veel schiet je natuurlijk met die wetenschap niet op.

Toen en nu

Rotterdam, in 1908, gezien vanaf het Witte Huis.

Bron: Facebook / 010web

In het geboortejaar van mijn moeder stond het Witte Huis al in Rotterdam. Toendertijd een “wolkenkrabber”. Nu een niet eens zo’n hoog gebouw tussen alle grote woontorens die de stad inmiddels rijk is.

Wie de gelegenheid heeft om eens op het dak van het Witte Huis te staan, ziet nu een geheel andere stad.

Veel van de gebouwen van toen zijn in de oorlog verwoest. Andere zijn gesloopt omdat ze niet meer voldeden aan de eisen van de tijd of plaats moesten maken voor wegen en bredere straten.

Ja, alles verandert in de loop van de tijd. De foto van toen lijkt rustig, fraai, gezellig. Maar wie ziet de armoe in de huizen, kent het verdriet om ziekte en dood?

Ach, zo gaat dat. Het is en blijft in ieder geval een mooi plaatje van een stad die altijd in beweging is.

Zoet en rustig

Ik denk dat men in vroegere eeuwen helemaal niet zo gediend was van kinderen die druk en speels waren. Kinderen moesten toen gewoon gehoorzaam en vooral stil zijn.

Maar ja, kinderen huilen wel eens. Baby’s vooral als ze tandjes krijgen of last van winderigheid hebben. En ze kunnen het niet zeggen. Dus grepen moeders van toen naar een drankje.

Zeer bekend was Mrs. Winslow’s Soothing Syrup. En rustig en stil werden de kinderen!!
Ja, natuurlijk met 45% alcohol en een druppel opium krijg je dat wel voor elkaar.

Arme kindertjes, die volkomen suf in hun bedjes gelegen hebben.

Geluk

Bron: Facebook / copyright: Charles M. Schulz

Geluk is niet te koop, voor geen prijs.

Soms kun je het vinden in een klein hoekje. Zoals weten dat er voor de volgende dag geen dringende dingen gedaan hoeven worden, dat je eigenlijk gewoon een “snipperdag” kunt nemen.

Dan mag de wekker dus wel uit. Dat opent de weg naar een heerlijk dromenland 😉 😉 😉

Ogen

Bron: FaceBook

Of mijn moeder een zesde zintuig had of ogen die ook achterwaarts konden kijken, het is me nooit duidelijk geworden. Maar hoe dan ook, ze zag en wist altijd alles.

Ze wist wanneer ik iets gedaan had wat niet mocht, als ik jokte, stiekem iets uit de keuken gejat had…

Zelf had ik ook wel veel door. Misschien verdachten onze kinderen me ook wel van buitengewone krachten. Wie zal het zeggen?

Kinderen van nu zijn misschien wat minder lichtgelovig en sturen daarom hun moeder naar zo’n oog-onderzoek.

Je kunt het tenslotte nooit helemaal zeker weten…!