Op grote hoogte

Voor onze verjaardag kregen Leo en ik van onze kinderen een verrassingsdiner aangeboden op de Euromast. De datum mochten we zelf bepalen, wat we voorgeschoteld zouden krijgen was nog onbekend.

Op een avond in december namen we een taxi naar de Euromast en lieten ons verwennen. Te voren konden we aangeven wat we wel of niet lusten, wilden of mochten eten. We hadden geen beperkingen, dus kon de kok zijn gang gaan en zich uitleven.

De gerechten waren elke gang weer een plaatje en smaakten voortreffelijk. Vanaf de amuse tot en met de koffie met een digestief, het smaakte ons allemaal prima.

Maar zo’n diner is natuurlijk niet alleen het eten, ook de ambiance maakt een groot deel uit. We hadden een tafeltje aan het raam en dat bood een grandioos uitzicht op Rotterdam by night.

Hoger

Het was natuurlijk maar een grapje, die “hoog”opgestapelde paddenstoelen in het Park. Wie zoekt naar hoge gebouwen hoeft alleen maar op die plek om zich heen te kijken en je vindt er plenty voorbeelden.

Want toen we even wat verder liepen, maakte ik deze foto van de Euromast. In 1960 gebouwd als attractie bij de toenmalige Floriade. Daar ging ik heen met mijn zus en zwager. Wat ik er van vond? Gek, dat weet ik niet meer, maar ik geloof niet dat ik erg enthousiast was. Zo’n grijze pilaar met een soort van paddenstoelenhoed er bovenop was in mijn ogen geen toppunt van schoonheid. Bijzonder, dat wel.

Nog geen tien jaar later (in 1968) was het gebouw van de medische faculteit al weer 10 meter hoger. En besloot men een Spacetower op de Euromast te zetten. Was ie toch weer baas boven baas.

Nu kan ik me Rotterdam niet meer voorstellen zonder Euromast. En op zo’n mooie herfstdag moet ik dan ook mijn lens even richten op dit markante gebouw, dat al weer in hoogte is voorbij gestreefd. Maar ook daar kom ik nog op terug.

High tea

Afgelopen maandag kregen de spelletjesdames een high tea aangeboden. Erg letterlijk een “high” tea, want we gingen naar de Euromast. Om 2 uur zat het hele gezelschap keurig klaar bij de metro. Eén van de dames is soms een beetje in de war en dacht haar OV-pas kwijt te zijn. Dat gaf nogal wat reuring bij het uitchecken. Maar een vriendelijke RET-beambte hielp ons en uiteindelijk kwam de pas toch weer terecht. Nog een stukje met de tram, wat lopen en dan waren we bij de Euromast. Met de lift in no time naar boven, waar onze tafel al gereed stond. We werden verwend met diverse soorten thee, er werd een kopje bouillon geserveerd en er kwamen heerlijke hapjes op tafel. Voor ieder wat wils. En ondertussen konden we genieten van het uitzicht over Rotterdam. Jammer genoeg scheen de zon niet, maar vooruit, je kunt niet alles hebben. We lieten het ons allemaal heerlijk smaken en voor de altijd regelende en zorgende Ria waren er cadeautjes. Toen de schemering viel, kregen we ook nog de lichtjes van de stad te zien. Een super gezellige en geslaagde middag!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Euromast

euromast.large

Morgen bestaat de Euromast precies 50 jaar. Hét kenmerk van Rotterdam en bepalend voor het silhouet van de stad staat dit jaar dus extra in de schijnwerpers. Daarom brengt TNT-Post een speciale postzegel uit. Samen met postzegels voor Djoser, Duinrell, Koninklijk Instituut voor de Tropen en de VVV, die allemaal dit jaar een jubileum te vieren hebben.

Veel schrijven én plakken dus!