Tag Archives: eten

Lekker

Posted on by

Leo kookt regelmatig en heeft een aantal favoriete recepten. Maar laatst vond hij op de site van Appie een nieuw recept. Met veel groente en niet zo heel erg ingewikkeld om te maken. En bovendien super lekker!! Deze soep komt vast veel vaker bij ons op tafel!!

Voor 4 personen:
250 g chorizo (worst)
2 uien
1 zak paprikamix (3 stuks)
1 tl gemalen komijn (djinten)
800 g kikkererwten (blik)
350 g tomatensaus (tomato frito, pakje)
1 rundvleesbouillontablet
750 ml kokend water
1 stokbroodSnijd de chorizo in blokjes en de uien in halve ringen. Snijd de paprika’s in repen. 

foto: www.ah.nl

Bak de chorizo 1 min. in een soeppan zonder olie of boter.
Voeg de ui, paprika en komijn toe. Bak al roerend 4 min. op hoog vuur.
Laat de kikkererwten uitlekken en voeg ze samen met de tomatensaus, het bouillontablet en het water toe. Roer goed door en kook 6 min. op middelhoog vuur.
Breng op smaak met peper en zout en verdeel de soep over de kommen.
Serveer met het stokbrood.

Halloween

Posted on by

Niks voor mij, dat Halloween. Het is over komen waaien uit Amerika en neemt voor mijn gevoel al te veel plaats in. Ik hou helemaal niet van horror en gruwel.

Ik kan me dan weer wel vermaken met alles wat ik er zo over zie, met name op Pinterest. Ik denk dat sommigen er maandenlang mee bezig zijn. En dit is dan het resultaat: misselijkmakende gerechten, wanstaltig opgemaakte gezichten en versierde voordeuren, waar een decorbouwer zich niet voor zou schamen.

Maar ja, ieder z’n smaak…

     

 

Lekker…

Posted on by
Hij mocht mee met opa, kijken naar dat heéééle grote schip.En als je dan zo staat, met de wind in je snoetje en je moet wachten en wachten. Nou, dan krijg je natuurlijk enorme honger. Gelukkig had opa dat van te voren bedacht, want hij nam een paar lekkere boterhammetjes mee. Met echte Hollandse kaas.

Toen de boot voorbij gevaren was, gingen ze op een bankje zitten om samen gezellig die boterhammetjes op te peuzelen.

  

Heimelijk genoegen

Posted on by
Eigenlijk zou ik het niet moeten vertellen, want dan is het genoegen niet meer zo heimelijk. Maar ach, waarom ook niet. Doorgaans eten wij nogal “gezond”, dus met veel groente, fruit, weinig vet.
Maar soms heb ik zo’n zin in een lekker kroketje. Gelukkig heel vaak als alle winkels al lang en breed dicht zijn. En een voorraadje in de diepvries heb ik doelbewust niet.

Maar als je dan ‘s-avonds bent weg geweest en door de hal van het Centraal Station of langs de Febo loopt… Dan lokt de vette hap en kopen Leo en ik allebei een lekker kroketje. En dat eten we dan een beetje besmuikt op, als twee stoute kindertjes. Maar oh, oh, oh, wat smaakt die zonde verrukkelijk!!

 

Commercie

Posted on by
Het kon natuurlijk niet uitblijven. Nu half Nederland geen gluten meer wil/mag eten, springt de commercie daarop in met allerlei glutenvrije producten. Met een zeer ongewone prijs, want voor het bedrag van een heel normaal brood krijg je in dit schap bij ’s lands grootgrutter nog net een kwart broodje. Netjes verpakt, dat wel. Met de naam Livwell, nou dat klinkt gezond. Dan weet je zeker dat het goed zit 😉 ;-)Die slimme jongens kunnen in ieder geval goed rekenen!  

De smaak van toen

Posted on by

Hoe het kwam, weet ik niet meer. Maar afgelopen week liep ik te wandelen toen ik plotseling enorme trek kreeg in een prakje sla met botersaus. Met een zacht gekookt eitje, bloemige aardappels… Mmmmm, het water liep me in de mond.

Het is al jaren geleden dat wij sla aten, botersla. Er staat hier regelmatig sla op tafel, dat wel. Maar dat is dan gemengde sla, rucola of eikenblad. Als bijgerecht. Maar wat ik wilde was een hele maaltijd met sla.
Wat doe je dan? Je haalt zo’n grote groene krop, kookt aardappels en eieren en je maakt botersaus. Ook al zoiets dat ik al lang geleden voor het laatst maakte.

Het werd een feestmaal!! Nu heb ik voorlopig weer genoeg sla gegeten, maar wat heb ik er van genoten! Heerlijk, alsof ik weer terug was in mijn jeugd.

Spreuk van de week

Posted on by
  Laten we de week beginnen met een spreuk. Grappige gezegden om te (glim)lachen of wijze woorden om te overdenken. Elke maandag vind je er hier een.

Een gemiddeld persoon eet vijf kilo chocola per jaar. Daarna is het middel weg.
Anoniem

Drop

Posted on by

Drop, dat is toch typisch Nederlands? In het buitenland is ons nationale snoep niet altijd zo geliefd. Hoewel geen grote dropfan, heb ik opreis meestal wel een zakje bij me. Maar laat een Chinees of Japanner een dropje proeven en hij/zij kijkt al argwanend naar dat zwarte goedje. Om daarna een vies gezicht te trekken.
Maar in Italië is drop wel bekend en ook vaak gegeten. Er is drop in alle soorten en maten en vooral laurierdrop is erg populair. Niet gek trouwens, want overal zagen wij grote heggen van laurierstruiken.
Deze dame had een kraampje op een markt in Urbino.