Oh, wat heb ik met plezier gekeken naar de uitzending van College Tour met Yotam Ottolenghi.
Zijn recepten spreken me altijd zeer aan, al zijn ze soms nogal ruim voorzien van ingrediënten. Maar daar zeil ik omheen, wissel soms wat om of denk “nou dan maar zonder dit of dat” deze keer.
Waar ik me wel aan houd is dat de gerechten er vooral smaakvol en gezellig uit zien. Ik ben niet van de rolletjes met een strikje van geblancheerde prei. Ik strooi met een beetje rode paprika, groene kruiden of een snufje gele kerrie. Ik gebruik ook rijkelijk kruiden en specerijen. Dat dan weer wel. Misschien voor sommigen te veel, te scherp. Maar voor Leo en de jongens meestal goed weg te happen.
Wie het niet gezien heeft, kan nog hier kijken. En het gaat niet alleen over koken, maar ook over de actuele problemen in de wereld. Niet dat ze opgelost worden, nee natuurlijk niet. Maar het is wel leuk zijn mening daarover te horen.
Tag Archives: eten en drinken
Kokosbrood
Het schijnt dat kokosbrood alleen in Nederland op brood gegeten wordt. Vroeger had ik het wel in huis, tegenwoordig niet meer. We eten nog maar heel weinig zoetigheid. Maar ik herinner me de smaak nog wel. Ik ben dan ook dol op kokos. Maar dat is niet iedereen. Toch is het wel gek dat kokos zo vaak in voedsel gebruikt wordt en dat dan kokosbrood alleen maar in dit landje populair is. Maar goed, in Harderwijk staat de fabriek waar het sinds 1954 allemaal gemaakt wordt. Verdere fabrikanten zijn er niet meer. En ik denk dat met een omzet van 40 miljoen plakjes per jaar er onder ook een goeie boterham ligt.
Deel dit op:
Verdwenen…
bron: Google afbeeldingen
Ik kan me herinneren dat zo ergens in mei mijn moeder de aardappelen niet meer lekker vond. Dat waren ze ook niet meer, ze liepen een beetje uit, waren gebutst en de smaak was…. nou ja… Nee, het smaakte niet meer. Verlangend zei mijn moeder dan: “Nog even, dan komen er weer nieuwe aardappeltjes.” En ja, als die bij de groenteman lagen, was het een klein beetje feest. Mijn moeder kookte een grote pan. Veel meer dan we normaal aten. Daarnaast zette ze een schaaltje met roomboter en telkens namen we dan zo’n aardappeltje, haalden dat door de boter en aten het op. ik. Die aardappeltjes werden vaak ook gebakken. Dat was helemaal een traktatie. Kom daar nu eens om. Het hele jaar kunnen we verse aardappels kopen, in soorten en maten, met en zonder schil en al dan niet voorgekookt. Maar die smaak van die nieuwe aardappeltjes, mmm…..
Er zijn trouwens nog wel meer van dat soort gelegenheden. De eerste groene haring, de eerste mosselen en als er weer volop aardbeien waren of kersen. We kunnen het nu elke dag kopen en doen dat ook. De hoge prijs is vaak van ondergeschikt belang. Maar nogmaals, zo lekker als toen, nee….. Gek toch, hoe zou dat nou komen?
Deel dit op:
Drankje
Er komt regelmatig wat nieuws op de markt. Zo kregen wij deze week reclame voor een nieuw drankje: Fïnley en let dan op die twee puntjes op de i….
Volgens de folder met echt vruchtensap, zonder kunstmatige zoetstoffen en conserveermiddelen.
Tot zover leek het me wel wat. Alleen die idiote reclame-omschrijving: Fïnley heeft de perfecte balans tussen subtiele bubbels en verfijnde smaken, met delicate aroma’s en een uiterst gebalanceerde bitterheid. Daarmee was het speciaal ontwikkeld voor degene met een verfijnd en ontwikkeld smaakpalet.
Hhhhmmm, naar mijn gevoel net iets te veel blabla… Is het lekker of niet…??
Deel dit op:
Teruggevonden
Ik schreef er al eerder over en het heeft even geduurd, maar nu is het dan toch een feit. Op de Oude Binnenweg, in de winkel met die mooie gevel, is nu De Kaashoeve gevestigd.
Een moderne winkel met een vleugje nostalgie. Met Hollandse kazen op lange planken langs de wanden, waar je kloeke stukken kaas kunt kopen. Met een prachtige vitrine, waar je uit een heleboel heerlijke buitenlandse kazen kunt kiezen. Maar ook terecht kunt voor een lekkere fles wijn, noten, zuidvruchten en allerlei andere delicatessen.
Ik mocht deze week foto’s maken, ook al kocht ik nog niks. Gisteren kwamen we weer langs en toen kon ik het niet laten om wat halen. Leo en ik mochten beiden proeven en ik kocht een stukje Hollandse blauwe geitenkaas. Alsof er een engeltje een walsje op je tong maakt.
Ik denk dat veel Rotterdamse lekkerbekken de weg hiernaar toe wel zullen vinden.
Een adres om te onthouden en zo nu en dan een extra metroritje naar toe te maken!!
Deel dit op:
Gratis
Samen met vriendin Carla liep ik afgelopen vrijdag in Rotterdam door de Witte de Withstraat. Vroeger een beetje shabby en hummelige straat, nu een hip stadsgebied. Cafés en restaurantjes rijgen zich aan een en het kan er soms reuze druk zijn met pratende en borrelende bezoekers. Maar de drukte die we nu vanaf de overkant zagen, was toch wel uitzonderlijk. “Het lijkt wel of het daar gratis wordt uitgedeeld”, zeiden we tegen elkaar. En dat was ook zo. De “Frietboutique” opende haar deuren en gaf gratis zakjes friet weg. Wij hadden echter geen zin om aan te sluiten in de lange rij en gingen elders dineren. Dus we weten niet hoe ze smaken…
Deel dit op:
Soep
Nee hoor, dit soort soep eten wij niet. Als ik al erwtensoep wil eten, dan maak ik het zelf. Van spliterwten, verse soepgroenten en met een slagersrookworst erin. Of vegetarisch, dat kan ook heel goed.
Maar ik moest zo lachen om deze advertentie. Want enige tijd geleden zagen wij een Duits consumentenprogramma, waarin blikken kippensoep werden geanalyseerd. De soep werd gezeefd en de vaste delen netjes uitgezocht, met een pincet. Pünktlich werd genoteerd wat en hoeveel er van in die soep zat. Nou veel aromastoffen, verdikkingsmiddel, pasta, veel zout. Daarentegen maar een klein beetje groenten en ook een heel klein beetje kip.
En daarom moest ik om die advertentie lachen. Unox pretendeert dat de rookworst ook weer terug te vinden is. Maar dan moet je hier ook wel weer goed naar zoeken, denk ik.
Deel dit op:
Oeps…
“Ze verzinnen toch telkens wat nieuws”, zegt Leo, bladerend in een reclamefolder van de grootgrutter. “Nou weer bedtime biscuitjes, wat dat ook moge wezen”. Ik vraag of je die kunt eten als je je tanden al gepoetst hebt, maar daar weet hij geen antwoord op.
Wat later bekijk ik de folder ook, 
maar die biscuitjes kan ik niet vinden.
“Waar staan die?, vraag ik”. “Bijna aan het eind, op een rechterpagina.” Ik zoek nog eens en ja, dan vind ik ze. Ik schiet in de lach, ze staan wel bij het kattenvoer. Dat vertel ik aan Leo. Maar die vindt het dan helemaal volkomen onzin en dat ben ik dan weer volmondig met hem eens. Voor mensen of voor dieren, biscuitjes om te eten voordat je naar bed gaat. Tssssss…
Die reclamemakers toch…. 😉 😉 😉
Deel dit op:
Stamppot
Het mag dan wel lente worden, ’s avonds gaat een stamppot er toch wel in. En in de moderne keuken zijn dat al lang niet meer grote pannen met boerenkool of hutspot. Stamppot is tegenwoordig vaak veel lichter en je kunt het met alles maken. Bij de Lidl kocht ik een paar weken geleden dit stampottenboek, met heel verrassende recepten. Dus nu kunnen wij het hele jaar door stamppot eten. Want zo’n gezellig kookboek kon ik voor 5,00 euri echt niet laten liggen.
Deel dit op:
Restjes
Zo, allemaal vol en zoet na de Kerstdagen? Wij hebben het deze keer heel bescheiden gehouden. Niet uit zuinigheid, maar omdat we eigenlijk elke dag lekker eten. Dus waarom met de kerstdagen uitpakken met allerlei buitenissigheden? Ik vond het al jaren nogal overdreven wat de supers en warenhuizen ons aanboden, maar dit jaar leek het me echt erg “over the top”. Ik geloof dat een discounter al kerst-toetjes in de aanbieding had toen het nog november moest worden. En ik vraag me dan af wat de mensen er mee doen… Ik hoop dat ze het allemaal opeten, onder het mom van “dan weten we wat we krijgen”. Alleen zit je dan twee maanden telkens caloriebommen naar binnen te werken. Of eet je dingen die je eigenlijk toch niet zo lekker vindt.
Uit ervaring weet ik dat veel mensen helemaal niet zo culinair avontuurlijk zijn. De een houdt niet van courgette of paprika, de volgende wil geen lamsvlees of wild. Het idee dat er zo’n schattig konijntje of eend in de pan ligt te sudderen, doet sommigen de tranen in de ogen springen. Ik ben dan ook heel benieuwd of al deze herten, eenden, struisvogels en lammetjes ook daadwerkelijk zijn geconsumeerd. Zo niet, dan zijn ze voor niks gedood en dat is jammer.
