Tsjonge, wat stond die man daar smakelijk een harinkje te happen. Hij en zijn vrouw hadden even in de rij moeten staan, want het was druk op de markt. Maar toen stapten ze opzij. Mevrouw had een broodje en hapte dat keurig weg.
Meneer had geen broodje, alleen Haring, die hij vakkundig door de uitjes haalde. Toen… hoofd achterover en daar gleed de haring soepel richting keelgat.
Net toen hij zijn tweede haring wilde verorberen, vroeg ik hem of hij op de foto wilde. Hij knikte. Ik had mijn telefoon al gereed. Daar gleed haring nummer twee zijn mond in. Hij glom van genoegen. Toen hij weg liep, maakte hij het gebaar van “Hmmm, heerlijk! Wij kregen er ook honger van.
In Rotterdam werd op 5 mei een Bevrijdingsfestival gehouden. Dat is al enkele jaren zo, maar wij waren er nooit heen. Ook dit keer lieten wij het aan ons voorbij gaan. Maar heel veel mensen trotseerden het slechte weer en gingen er wel heen. En omdat je van al die muziek en feestelijkheden honger kan krijgen, hadden sommigen wat te eten en te drinken bij zich. Maar wat gebeurde? Bij de entree werden die etenswaren afgenomen en in de kliko gestort. Het is een gratis festival en dan moet op de een of andere manier wel gezorgd worden voor inkomsten. Dus stonden er diverse tentjes met (behoorlijk prijzige) etenswaren. Het schoot diverse mensen in het verkeerde keelgat. Want aan de ene kant propageren om vooral geen eten te verspillen, maar aan de andere kant eten weg mieteren omdat er geld verdiend moet worden, is toch te gek voor woorden.
De twee foto’s hier hebben niks met elkaar te maken, maar toch vind ik ze bij elkaar horen. De eerste is een kaart, die ik Londen kocht en de tweede foto maakte ik in Den Haag. Victorie en wereldvrede, ze beginnen allebei in de keuken.
Dus pak de kommen en schalen er maar bij. Klop de eieren, schuif de schotels in de oven. Dan kunnen we straks aan een lange tafel de belangrijke zaken samen eens rustig bespreken. Misschien is er ook nog wel een brouwer of een wijnboer die zijn producten wil promoten. Kom er gerust bij! 😉 😉 😉
Of Engeland uit de EU stapt en hoelang dat nog gaat duren, ik weet het niet. Mocht je de Engelse kranten geloven, dan was dat het gesprek van de dag. Maar in de pubs waar wij een biertje dronken leek dat alles niet zo van belang. In alle zaken stonden de TV’s aan met sport. Aan de ene kant honkbal, aan de andere kant voetbal. Het geluid op “mute” en verder een muziekje. Voeg daarbij het geroezemoes van tientallen gesprekken en je krijgt een heel speciaal en gezellig sfeertje. Geen ober die naar je toekomt, nee… . Je moet zelf naar de bar, een biertje bestellen en meteen betalen, boter bij de vis. Leo wist niet zo goed welk bier hij nou zou nemen. In één zaak was er keus uit wel twaalf verschillende merken. Geen probleem, hij mocht even voorproeven. Er werd een bodempje in een klein glaasje getapt. Hij nam een bitter en gehopt bier en voor mij kwam er een wat bloemige pale ale op tafel. Of cider, wat ik ook heel lekker vind. Op de een of andere manier voelden wij ons heel erg thuis, hoewel we in Rotterdam niet zulke cafégangers zijn. En wie vindt in Rotterdam nou nog zo’n mooie deur?
Voor 2/3 personen:
Afgelopen zaterdag lagen in de supermarkt niet alleen chocolade restanten van de kerst, maar ik zag ook nog snoep voor Halloween. Ja, ja, dat moet natuurlijk ook op, want weggooien is zonde. Maar ik las ook dat je op dit moment al weer paaseitjes kunt kopen. Niet in deze supermarkt, maar bij de Action. En vanzelfsprekend vliegen die ook al weer over de toonbank. Je kunt het maar in huis hebben. En als het er dan is, dan laat je het ook niet liggen. Kom, neem er nog eentje, of twee of…..
Vaste prik in 
Nu zijn er kookboeken met vegetarische recepten te over. Maar tussen al die boeken steekt het kookboek van 
Kijk, dat is nog eens een goed advies. Geen ruzie, geen oorlog, niet kissebissen met elkaar.