Als we aankomen lopen, staat hij nog op de straat en pikt wat tussen de stenen. Dan vliegt ie op en landt boven op een vracht-wagen. Hij kijkt verlangend naar de overkant, waar de viswinkel zit. Maar die is dicht, dus helaas, vandaag geen kans iets te roven. Dan maar zoeken of er wat te bikken valt op die auto. Nou nee, ook niet veel. Hij trekt zijn schouders wat op en staart peinzend in de verte. Dat wordt weer een koude, hongerige dag….
Tag Archives: eten
Hongerig
Ja, hongerig, dat word je van al dat shoppen op Black Friday. Niet dat wij het waren. Wij gingen naar de film en na afloop lieten we zelfs stoïcijns de Febo voor wat het was. Maar al die duizenden die zich wel op de enorme koopjes hadden geworpen, die voelden hun maagjes knorren. En in Rotterdam ga je dan al gauw naar de grote friettent van Bram Ladage, die prominent op het Beursplein staat. Geen terras erbij, dus ben je gedoemd om je frietjes met of zonder saus staande op te eten. Of je vindt een plekje op één van de banken die er staan. En daar zitten ze dan, lichtjes gebogen. Bij ons thuis heet zoiets een Ladage-bocheltje. Wij vinden het iets typisch Rotterdams, maar ongetwijfeld wordt er ook zo gegeten en gezeten in andere steden. Misschien is het zelfs wel een internationale houding 😉
Deel dit op:
Schone schijn
Wie in Japan uit eten gaat, hoeft zijn keus niet te laten bepalen door de gedrukte menukaart. Daar is meestal voor ons westerlingen geen touw aan vast te knopen. Nee, je kiest buiten al voor een gerecht wat er wel lekker uitziet. Dat staat in de etalage. Natuurlijk niet echt, het is van plastic, maar zo natuurgetrouw dat je er bijna meteen een hap van zou nemen.
Kijk hier hoe ze dit “nep-eten”maken:
Deel dit op:
Wachten
Daar zit ie, wachtend… Hij heeft geduld, want zeker weten dat er straks iets lekkers te vinden is. Nu staan er nog allemaal mensen bij die tent, maar straks wordt het stiller. Er is vast wel iemand die toch niet zo’n grote honger heeft… En hij hoopt dat ze hun afval naast die grote bak gooien… Dus nog even wachten…
Deel dit op:
Wandelen
 |
Het kerstdiner op 1e kerstdag was heerlijk en heel gezellig, samen met onze kinderen aan tafel. Jammer alleen dat het weer niet meewerkte. Wandelen in de stromende regen is geen pretje, ook al is de stad Den Haag. Dus bleven we happend en snappend aan tafel zitten. En al hielden we alles nogal licht en goed verteerbaar, we aten en dronken meer dan eigenlijk goed voor ons was.
Maar 2e kerstdag hebben we het tekort aan beweging goed ingehaald. We maakten en lange wandeling en lieten de horeca links liggen. En zo hielden we de balans een beetje in evenwicht.
|
Deel dit op:
Specialiteit
 |
Welke souvenirs brengen we mee van vakantie? Ach, eigenlijk niets. Iedereen heeft alles al en wat je daar koopt, kun je hier ook krijgen. Dus voor ons geen sleutelhangers met de Eiffeltoren, geen Manneke Pies of sneeuwbol met de Keulse Dom. Maar we nemen meestal wel iets eetbaars mee uit ons vakantieland. Een speciale worst, een lekker kaasje of een mooie fles likeur. En we herinneren ons maar al te vaak de lekkernijen die we onderweg kochten. Zoals zo’n heerlijke Luikse wafel. |
Zulke heerlijke herinneringen worden deze week ook opgehaald bij Stuureenfoto. Doe ook mee als je zin hebt.
Deel dit op:
Even anders
Afgelopen zondag was er Japanse markt in Leiden. Met het mooie weer leek ons dat wel wat, en met ons heel vele anderen 😉
Bij het Sieboldhuis op het Rapenburg stonden allerlei kraampjes, waar je heerlijk Japans kon eten en dat is echt meer dan sushi alleen. Er was sake te koop en nou ja, nog veel meer van wat er zoal op zo’n markt te zien en te koop is.
Natuurlijk liepen er wat dames in prachtige zijden kimono’s, maar vooral ook veel jonge mensen, verkleed als .. ja als wat. Veel Lolita-achtige meisjes, levende poppen met pijpenkrullen, petticoat rokjes en ronde rode mondjes. Cosplay oftewel verkleed als een karakter uit een film. In Japan heel bekend en populair. Maar dat er hier ook zo veel zouden zijn, wisten we niet. Velen vonden het maar wat leuk on gefotografeerd te worden en dat heb ik dan ook graag gedaan (klik op de foto om te vergroten).
Deel dit op:
Ontbijt
Thuis ontbijten we altijd gewoon, met brood, kaas, worst en een beschuitje met jam om af te sluiten. Sinaasappelsap en koffie natuurlijk erbij. Maar op vakantie kan dit ritueel wel eens heel anders uitpakken. Niet in elk land ligt er ’s morgens een boterham op je bord. In Vietnam aten we pho, pittige soep. Soep kregen we ook in China, een curryschotel in Birma.
Maar het lekkerst vonden we toch het ontbijt bij de Tsukiji vismarkt. Spartelverse sushi, voor je neus klaar gemaakt en heerlijk. Je kunt kiezen uit ontelbare soorten vis: makreel, sardines, tonijn, zalm, heilbot. Maar ook zee-egel, oesters, kwal en vissen die wij total niet kennen. Erbij een klein schaaltje sojasaus en natuurlijk wasabi.
Deel dit op:
Eten op straat
Eten op straat, dat vond mijn moeder “ordinair”. En hoe graag ik ook soms een patatje in zo’n leuke puntzak wilde, ik kreeg het niet. We kochten het wel, lieten en inpakken en dan mocht ik het thuis opeten. En dat was natuurlijk lang niet zo lekker.
Nu is het heel normaal, op elke hoek vind je wel een zaak waar iets te eten is. En vaak genoeg halen wij een Vietnamese loempia, een kroketje of een broodje haring.
En dit kopen we ook wel eens, als we bij de Turkse super zijn geweest. Dat eten we dan niet op straat, maar in de auto op. Maar in Istanbul kocht je die ronde broodjes met sesam bij zo’n leuk karretje.
“Streetfood” is deze week het thema bij Stuureenfoto. Kijk daar voor nog meer lekkers.
Deel dit op:
Soort van….
Kennen wij de zoete poffertjes, met suiker en roomboter geserveerd in een nostalgisch ogende zaak, in Japan eten ze ook een soort van poffertjes. Maar die zijn dan gevuld met inktvis en dus hartig. Dat vullen gaat nog niet zo eenvoudig. En hoewel er nu ook geautomatiseerde manieren zijn, vinden wij deze manier toch het leukst. Samen maken de man en vrouw handig leuke ronde bolletjes, die grif van de hand gaan.
Klik hier of op het filmpje om te zien hoe dat gaat.
Helaas hadden we net gegeten en hebben we deze specialiteit niet geproefd 🙁
