Vakantieherinnering

Klederdracht wordt in Nederland bijna niet meer gedragen. Hooguit in Staphorst zie je nog wat ouderen in hun specifieke kleding.

Ik weet niet of ik er zelf in zou willen lopen, maar dat heeft vooral een praktische kant. Het lijkt me namelijk helemaal niet comfortabel en zeker nogal warm.

De vrouwen hier op het eiland Saaremaa, voor de kust van Estland, waren beslist niet allemaal bejaard. Ook jonge vrouwen hadden zich in traditionele kleding gestoken. Waarom? Vragen kon ik het niet, want de taal vormde een belemmering. Maar het leek me een gezellige bijeenkomst. Er werd iets gevierd, of iets opnieuw geopend.

Ach, wat maakt het ook uit? Ik vond het vooral een mooi plaatje van een fijne vakantie in de Baltische staten.

Gruwelijk

Soms maak ik foto’s zonder dat ik me eigenlijk realiseer wat ik dan wel fotografeer.

Zo kwam ik laatst deze foto tegen. Hij is gemaakt bij Kasteel Kuressaare op het eiland Saaremaa. Dat eiland ligt voor de kust van Estland en wij waren daar in 2011. Het is de toegangspoort tot het kasteel, nu een museum, dat dateert uit de 14e eeuw.

Eerlijk gezegd moest toch even googlen om alles weer wat frisser in mijn geheugen te hebben. Het eiland zelf en de natuur maakten destijds absoluut veel indruk, maar dat kasteel was ik toch echt vergeten. Net zo als die toegangspoort.

En nu, nu viel me op hoe gruwelijk die poort wel was. Met dat enorme zware en puntige valluik. Daar zal je maar onderdoor gestuurd worden.

De mensheid is dus altijd al zeer gewelddadig geweest. Menslievendheid is toch altijd maar van ondergeschikt belang geweest.

Zullen we ooit nog leren elkaar te respecteren en elkaar geen kwaad te berokkenen?

Deuren

Waar je ook gaat, overal zie je deuren. Mooie, grote, kleine, vieze, fraai versierd, eenvoudig of rijk bewerkt. Ik fotografeer ze graag. Deze deur in Parnu (Estland) lijkt wel te lachen en dat trok mijn aandacht.

Ook bij Stuureenfoto zijn deuren het onderwerp deze week. Heb je een leuke deur gefotografeerd, dan kun je hier meedoen.

Rommelmarkt

Bettie is, geloof ik, nog lang niet klaar met alle rommelmarkten. Dus maak ik deze week ook maar weer eens een blogje. Met een foto uit Tartu (Estland) waar de rommelmarkt op zaterdagochtend in het park was. Met veel tweedehands kleding, schoenen en kinderen die speelgoed verkochten. Maar ook mannen die hele verzamelingen oude klokken en muziekinstrumenten in hun auto hadden. Weer anderen hadden speldjes en emblemen uit de oude Sovjet Unie te verkopen.
Maar wie verkocht nou dit? En hoe kwamen ze er aan? Van oma, die overleden is en zo graag handwerkte? Of zelf gekocht in een opwelling om kleedjes te gaan haken? Ik zal het wel nooit weten….
Kijk ook even bij Bettie voor nog meer rommelmarkt.
 

 

 

Huis

In een buitenwijk van Tallinn (Estland)  zette ik dit huis net op de foto, toen de bewoonster er aan kwam. Ze vertelde dat het huis was gebouwd door de overgrootvader van haar man. In de sovjettijd werd het geconfiskeerd en woonden er 5 families in. Het was verwaarloosd. Na veel rechtszaken was het nu weer in bezit van de familie. Het dak was aardig verroest, maar nog helemaal origineel, Het moest wel nodig worden gerepareerd.

Maar dat kost veel geld en zij wilde liever reizen.De andere familieleden hadden ook geen zin om de renovatie ter hand te nemen.

We vroegen of er misschien subsidie-potjes voor waren. Maar dat bleek een te westerse gedachte. Nee, helaas, alles moest zelf betaald worden. Dus moest de opknapbeurt nog even wachten, zoals bij heel veel huizen …