Acrobaten?

Een groepje mannen en vrouwen op een terras aan de haven in Hamburg voerde een nogal ongewoon gesprek in het Engels. Ze spraken over benen, handen, knieën. Ik kon er niets aan doen, maar het prikkelde mijn nieuwsgierigheid. Waar ging ging dit over? Duidelijk omkijken vind ik dan weer een beetje gênant. Maar toen hoorde ik dat ze iemand vroegen een foto te maken met hun laptop, stond ik ook op en hield mijn camera paraat.

En wat was het nou? Het bleek een zakenuitje te zijn, waarbij allerlei opdrachten uitgevoerd moesten worden. Een soort van teambuilding, zal ik maar zeggen. Ik kreeg het visitekaartje van één van hen, zodat ik vandaag een link van mijn blog aan hen kan sturen, als herinnering aan een zonnige dag in Hamburg.

Infineon-1

A couple of men and women on a terrace near Hamburg’s harbour. Having a quite unusual conversation in English.  I heard them talking about legs, hands, knees. I could not help it, but it triggered my curiousity. What would this mean? Bluntly turning my head and look would be a bit embarrassing. But then I heard them ask someone to make a photograph with their laptop. Then I also stood up, keeping my camera by hand.

What was it all about? They were having a bussinesstrip and had to fulfill all sorts of tasks. A kind of teambuilding I presume. One of them gave me his businesscard. Today I will send him a link of this blog so he and his fellow collegues will have another memory of a nice and sunny day in Hamburg.

Bewaren

Vakantie

In Bremen bezochten we ook de Böttcherstrasse. Van oudsher een verbinding tussen de Elbe en de binnenstad, maar na het verplaatsen van de haven in verval geraakt. Daar bracht koffiebrander Ludwig Roselius (van de koffie HAG) verandering in. Hij liet de straat opnieuw in expressionistische stijl bouwen, compleet met een poort waarop een opzichtig, gouden reliëf prijkt. De straat herbergt nu luxe winkels en er is een carillon van Meissner porcelein te bewonderen. Wij waren er toevallig precies om 3 uur en konden toen ook de verschillende afbeeldingen zien die tijdens het klokkenspel te voorschijn kwamen.

 

We maakten ook nog een rondvaart door de havens. De echte haven vind je in Bremerhafen, zo’n 60 kilometers verderop. Wij vonden het hier nogal stil en rustig. Maar ja, het is natuurlijk ook geen Rotterdam 😉 .

Vakantie

BlogBremen-24 Zo, we zijn weer terug van vakantie. Twee weken lang waren we achtereenvolgens in Bremen, Hamburg en in Walsrode op de Lüneburger Heide. We boften met heerlijk weer.

In Bremen bekeken we natuurlijk de Bremer Stadtmusikanten. Ik had een enorm beeldhouwwerk verwacht, maar het waren maar wat kleine dieren en ook nog eens een beetje achteraf naast het stadhuis gezet. Maar evengoed een foto waard.

De “oude stad” is niet zo groot, maar wel gezellig.  We amuseerden ons prima, wandelden eerst door het Schnoor-kwartier. Een middeleeuws gedeelte waar vroeger zeelui en vissers woonden. Nu herbergen de kleine huisjes winkeltjes, konditoreien en galerieën.

De “oude stad” is niet zo groot, maar wel gezellig.  We amuseerden ons prima, wandelden eerst door het Schnoor-kwartier. Een oud gedeelte waar vroeger zeelui en vissers woonden. Nu herbergen de kleine huisjes winkeltjes, konditoreien en galerieën.

Bewaren

 

Bewaren

Goud

Het kasteel van Schwerin (Duitsland) lijkit op een sprookjesslot, met zijn prachtige tuin en gouden koepel. Het slot heeft een roerige geschiedenis. Al in 973 werd op deze gebouwd, maar in 1857 werd het verbouwd tot zo het er nu uitziet. Koningen en prinsen hebben er gewoond; in de DDR-tijd huisvestte het een opleidingsinstituut voor kleuterleid(st)ers en nu zetelt is het parlement van de deelstaat er. Ruimte zat, want er zijn 653 vertrekken.

Het kasteel is voor bezoek geopend, maar wij waren er te kort om dat te kunnen doen. Misschien ene volgende keer?

 

Vakantieoord

Wat nou, vakantieoord? In zo’n troosteloos flatgebouw? Brr, nee daar willen we niet naar toe. En zeker niet met nog 19.998 andere mensen.
Want dat was ooit de bedoeling. Een plek waar 20.000 arbeiders 2 weken konden genieten van zon, zee en strand. Waar? In Prora, op het Duitse waddeneiland Rügen aan de Oostzee.

Wie dat ooit bedacht heeft? Ene meneer A. Hitler, die nog veel kwalijker ideeën had.
Overigens is het project nooit afgebouwd. Maar wat er nu nog staat is een honderden meters lang gebouw. Zo stevig gebouwd, dat het nauwelijks te slopen is. Lees hier meer over dit megalomane project.