Molens

Overal op de wereld komen molens voor, maar toch worden ze altijd onlosmakelijk verbonden met Nederland.

Er zijn er dan ook nog heel veel. Bij ons in de buurt hoef je maar een klein stukje te fietsen of je rijdt langs de Molenviergang langs de Rotte. En de molen van Delfshaven is heel bekend.

Wie verder rijdt komt natuurlijk bij Kinderdijk de vele molens tegen. Maar ook in de andere provincies staan er vele. En telkens als ik zo’n molen zie, ben ik weer geïmponeerd door de techniek, die al vele eeuwen zijn dienst heeft bewezen bij het bemalen van de polders, maar ook bij het malen van graan.

Ik zocht in mijn Google-foto’s naar welke molens ik gefotografeerd heb. Er zijn er vast nog meer, maar ik houd het even bij deze. Ze staan (v.l.n.r) in Rotterdam-Delfshaven, Bourtange, Rotterdam-Park Zestienhoven, Sloten, Woudsend, Culemborg en Berkel-Rodenrijs.

Muzikaal begin van de week

Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.

Een stukkie oud Rotterdam, met herinneringen van Peter Blanker:

Wandelen

Wandelen doe ik niet alleen in de wandelclub, maar samen met Leo ga ik er ook op uit. Op zondag willen we vaak een lekker stuk lopen. Dan pakken we de metro en stappen bij een willekeurig station uit, lopen een flink eind tot een volgend station en hup, die 10.00 stappen zijn weer binnen. Onderweg is altijd wel een cafeetje te vinden voor een koffiestop, want het moet natuurlijk wel gezellig blijven 😉
Vorige week deden we dat ook en liepen we van het Eendrachtsplein naar het Marconiplein. Niet rechtstreeks maar via allerlei omwegen. Eerst over de Westersingel en de Westzeedijk, we lieten de G.J. de Jonghweg rechts liggen, maar namen de Westzeedijk verder. Daar stonden vroeger de talrijke loodsen van Van Gend & Loos en rook je van verre de huidenhandel van Kaufmann. Dat laatste gebouw is gerenoveerd en verbouwd tot appartementen, met de toepasselijke naam “Looiershof”. Ik wilde ook even in de Havenstraat kijken, in mijn herinnering een heel lange straat. Nu leek hij veel korter. We liepen verder, kwamen bij de molen van Delfshaven en tenslotte bij de Oude Kolk en de Pelgrimskerk uit. Na een stop in een bruin cafeetje namen we nog de Schiedamseweg, naar het Marconiplein. Daarna bracht de metro ons snel naar Ommoord terug.