Schroeven en spijkers

We zijn het eigenlijk al zo gewend. Heb je iets van spijkers of schroeven nodig dan ga je naar zo’n groot concern met rijen verpakkingen vol spullen in soorten en maten. Heb je maar een paar schroefjes nodig, blijf je zitten met een pakje vol. Waar moet je die dan weer laten…. ach nou ja, dat komt misschien nog wel van pas.

Maar niet bij dit winkeltje, een bekende naam in Rotterdam: De Spijkermand. Vroeger was de zaak groter, maar nu is het gereduceerd tot één kleine etalage.

Ik ben er al heel lang niet geweest en misschien zijn daar ook nu nog maar alleen voorverpakte spullen te koop.

Maar vroeger kon je daar simpel om een klein aantal schroefjes, boutjes, moertjes of ringetjes vragen. De man achter de toonbank, gekleed in een grijze stofjas, had een enorme kast vol kleine laatjes achter hem.

En natuurlijk lagen juist de schroefjes die jij wilde in een laatje helemaal bovenin. Dan pakte hij de oude houten trapleer, klom naar boven en kwam terug met ja, precies die schroefjes in de juiste maat en van het juiste materiaal.

Je kon in de winkel ook terecht voor gereedschap. maar ook zakmessen en ander nogal vervaarlijk uitziend spul. Er stonden dan ook vaak jongens verlekkerd te kijken.

Het is een winkel met een hoog nostalgisch gehalte. Uit een tijd dat timmerwerk nog passen en meten was.

Onveranderd

Hoewel er veel, heel veel verandert in Rotterdam, blijven sommige dingen gewoon, net als toen.

Zoals dit winkeltje op de Oude Binnenweg. Zo’n winkel die kan dienen als decor van een TV-serie. Met mannen in stofjassen, grote ladenkasten met daarin ontelbare spijkertjes, schroefjes, haakjes en haken, oogjes en ogen.
Maar als je wat nodig hebt, dan weet de bediende uit al die laatjes juist dát te vinden.
Zo’n winkel waar ik graag in rondsnuffel, al heb ik eigenlijk niks nodig. Waar ik tijden voor de etalage kan staan, omdat er zoveel te zien is: wieltjes, hamers, beitels, hoekijzers, sloten, sleutels, te veel op op te noemen.
Leuk toch?