Bloedheet was het, toen we Cambridge bezochten. We logeerden niet ver van een Park&Ride parkeerplaats. Maar door een misverstand kwamen we in de plaats Newmarket uit en moesten we een heel stuk terugrijden. We stonden ook nog in de file, niet voor auto’s maar voor een hele stoet paarden. Niet zo verwonderlijk, want Newmarket bestaat voornamelijk uit paarden, paardensport, races en alles wat daarmee samenhangt.
Maar uiteindelijk kwamen we toch in Cambridge aan. We vonden de stad wat bekakter dan Oxford. Er zijn hele mooie stukken, maar de sfeer leek anders. Duurdere winkels, deftig aangeklede dames en heren, veel zwarte pakken, jacquets en hoge hoeden in de portierloges van de Universiteit. Kortom, alles iets minder losjes. We hadden geen vast plan en liepen op goed geluk richting rivier. En daar was het in de schaduw onder de bomen echt heerlijk. Op de rivier probeerde een hele groep Nederlandse jongens en meisjes onder luid gejoel vooruit te komen met zo’n punter. Maar dat viel nog niet mee. Wij lieten ons punteren en genoten ontspannen van het uitzicht op de fraaie gebouwen en tuinen van de colleges. We maakten talloze foto’s, maar jammer genoeg kwam Leo op het eind van de dag tot de ontdekking dat hij zijn camera verloren was. Er zat een adreskaartje bij, dus hoopten we dat ie zou worden opgestuurd. Maar helaas, dat gebeurde niet.
Tag Archives: cultuur
Geisha
 |
De tentoonstelling over de Geisha in het Museum voor Volkenkunde in Leiden wilden we natuurlijk niet missen. Eerst luisteren naar een lezing, die al veel verduidelijkte over het leven van deze vrouwen en daarna de tentoonstelling bezoeken. Heel veel informatie en veel prachtige kimono’s en daarbij behorende kledingstukken en verdere opsmuk.Maar ook schitterende houtsneden, die een beeld geven van de geisha cultuur in de loop der eeuwen.Een geisha is niet, zoals velen denken, een prostitué. Het zijn vrouwen van hoge beschaving, die behoren tot de Japanse cultuur.Fascinerend om te zien hoe lang het duurt voor ze getransformeerd zijn tot de sierlijke figuurtjes in kimono, met hun witte gezichtjes en knalrode pruil-mondjes. |
Een aanrader, deze tentoonstelling, die nog tot en met 6 april 2015 in Leiden te zien is.
Deel dit op:
Zwarte Piet
| In 1982 lag onze jongste rond Sinterklaas in het ziekenhuis. Naast hem lag een donker Surinaams meisje en die twee konden het meteen goed met elkaar vinden. Ze deelden het speelgoed en haalden samen kattenkwaad uit. Maar als ze een beetje moe werden, dan was voorlezen een goed alternatief. Dus zat ik regelmatig tussen hun bedden in en las een verhaaltje voor. En natuurlijk moest er ook een verhaal uit het Sinterklaasboek worden verteld. De illustraties waren nog heel traditioneel, met veel Zwarte Piet. |
 |
Het meisje keek er eens naar en zei met duidelijkrollende rrr: “Kijk nou toch, die Piet, die is zo zwart. Daar zou je bang van worden.”
Ik hoop dat Zwarte Piet bij de Sinterklaasoptocht mag blijven. Hij hoort toch bij dit kinderfeest?
Deel dit op:
Taal
Valt het jullie ook op dat er steeds meer taalfouten worden gemaakt? Niet alleen in gesproken taal, maar ook in allerlei teksten wordt nogal slordig omgegaan met de spelling.
Daarom hier een opname van Jasperina de Jong, die het onze Koningin eens haarfijn uit zal leggen.
Deel dit op:
Annie M.G.
Er zullen wel heel veel artikelen gewijd worden aan de 100ste geboortedag van Annie M.G. Schmidt. Ze is uiteindelijk toch een deel van onze cultuur. Zelf groeide ik op met Abeltje, de gedichtjes zoals Het Fluitketeltje en Pippeloentje. Toen de kinderen klein waren, heb ik telkens weer moeten voorlezen uit Jip en Janneke en dat vond ik helemaal niet erg.
En voor volwassenen waren er de musicals, zoals Heerlijk duurt het langst en Foxtrot. Een heerlijk, eigenwijs en tegendraads talent.
Maar het meest bekend is toch wel “Ja Zuster, nee Zuster!”, waaruit dit liedje stamt:
Deel dit op:
Blik op blik
|
|
Vorige week waren we in Deventer, want daar was een leuke tentoonstelling te bekijken.
“Blik op blik”: een hele etage van het Historisch Museum vol met prachtige oude en nieuwe blikken. Je kreeg een handige MP3 speler mee, die je op moest laden bij een rood plaatje en die dan uitleg gaf over wat er zoal te zien is. Met filmpjes over de fabricage van blik, de mogelijkheden ervan en wat de ontwerpers zoal voor ogen hadden. Heel oude blikken uit 1880, ware kunstwerken. En ook een feest van herkenning: blikjes van Verkade, een flitsspuit, doosjes boenwas en nog veel meer. De tentoonstelling is tot en met 19 september 2010 te zien. Het museum is op maandag gesloten |
