Vroeger…

Vroeger leerden de kinderen rekenen, taal en nog veel meer vakken op school. Na ongeveer 6 jaar ging je naar een voortgezette opleiding. Gymnasium, HBS, MMS of Mulo, waar je vreemde talen en nog veel meer werd onderwezen. Of je volgde een vakopleiding en werd timmerman, elektricien of loodgieter.

Soms kreeg de gelegenheid om iets extra s te leren. Typen bijvoorbeeld. Je kreeg les in hoe die machine werkte, moest briefindelingen maken, briefkaarten typen.

Maar al dat is intussen achterhaald. Ik leerde typen op zo’n ouderwetse typemachine, maar moest bijgeschoold worden voor een elektrische machine en later voor computers.

Nu hebben we thuis al jaren een computer, de zoveelste inmiddels en die oogt alweer antiek naast de laptop en onze tablets. Nou ja, hij heeft het inmiddels laten afweten en dus moest ik wel over op de laptop.

Maar daar moet je ook weer van weten hoe alles werkt. Was ik net een beetje handig met allerlei apps, kan ik die nu niet meer vinden. Moet je hier de apps weer installeren via een geheel andere methode.

Ik wist niet dat de mobiele apps op een Android telefoon niet zo maar werken op een laptop. Dat moet dan weer via Windows gaan en werkt of heet anders.

Het was dan ook een heel gezoek hoe ik foto’s van Google kon kopiëren, bijsnijden en het pixelformaat moest veranderen. Om nog maar te zwijgen van waar zo’n programma je foto neer plompt.

Nou ja, ik heb een methode gevonden. Misschien via omwegen, niet echt efficiënt, maar ik kan er mee werken…

Al is het soms om kriegel van te worden.

Kleine dingen

Ja…! Hij doet het weer, onze computer. Dacht ik gisteren dat hij de geest had gegeven, bleek het slechts een zieke muis te zijn geweest. Gelukkig hadden we nog een muisje dat als vervanging kon dienen.

Bron: Google foto’s

Zieke muis eraf, gezonde muis weer aangesloten, opnieuw opgestart. En na enig denken besloot meneer computer het gewoon weer te doen.

Pffft… zucht (van verlichting). Het zijn de kleine dingen die het niet (meer) doen, die de grootste ergernissen veroorzaken 😉

Ook hij

Al een paar jaar heb ik een smartphone en daar ben ik ook erg blij mee. Echtgenoot minder, want hij vond het maar niks dat getuur op een schermpje. Hij heeft me er heel wat mee geplaagd en wist zeker dat hij nooit, nooit…..
Maar zeg nooit NOOIT. Want hij zat steeds vaker en langer achter de computer, er was altijd wel iets te bekijken, op te zoeken, te mailen……
En toen kreeg hij een tablet. Hij was meteen verkocht…. Het ding ging mee op vakantie, want als je er nu eenmaal een hebt…. dan gebruik je hem ook nietwaar?
Oh ja, natuurlijk ik heb hem de eerste tijd flink geplaagd. Maar ook hij behoort nu tot de “schermverslaafden”.
 

 

Pinterest

Wie veel reist, kan veel verhalen. Een nieuw gezegde zou kunnen luiden: Wie veel surft op internet, kan veel ontdekken.
Sinds kort heb ik me aangemeld bij Pinterest en ben ik te volgen. Maar natuurlijk volg ik ook anderen en kom ik regelmatig “internetkennissen” tegen.
Van alles is er te vinden, van handige gadgets tot prachtige taarten, recepten, haakpatronen of super-de-luxe ingerichte huizen.
Zoals met zoveel nieuws op internet, moet ik nog een beetje wennen en mezelf eigen maken hoe en wat ik er mee moet. En wat anderen er mee doen. Maar het is vooral een leuk (maar tijdrovend) tijdverdrijf. Heerlijk om al surfend te verdwalen en te weten dat, hoe ver je ook bent, je gewoon de computer uit moet zetten om meteen weer veilig thuis te zijn.
 

 

Raadsels

Al ben ik dan inmiddels een beetje bejaard, met de computer kan ik redelijk goed overweg. De gewone dingen zoals dit blog bijhouden, foto’s uploaden, bestanden downloaden of een nieuw programma installeren lukt allemaal prima.
Maar soms sta ik ook voor grote raadsels. Met name hoe er met Facebook moet worden omgesprongen. Ik heb intussen een aantal “vrienden”, waarvan ik er een heleboel eigenlijk helemaal niet ken. Van sommigen word ik zo nu en dan ook helemaal tureluurs, want die sturen de hele dag allerlei berichten rond.
Wat mij betreft mogen ze, maar moet je nu bij elke foto die je op internet ziet ook meteen laten weten dat je hem zo leuk vindt?
Ik ga dus maar eens op zoek om uit te vogelen hoe ik dergelijke berichten moet uitsluiten.

Computer

Ik deed niks, tenminste ik was me niet bewust dat ik raars deed, maar plotseling stond mijn computerbeeld op z’n kop. Ook m’n muis was de weg kwijt en ging links als het rechts moest en overal waar ik hem niet wilde hebben.

Om zoiets kan ik bloedlink worden. Computers horen te doen waarvoor ze zijn gemaakt en dat betekent in ieder geval doen wat ik wil. Geen eigen wil er op na houden en zeker niet mijn wereldje op z’n kop zetten.

Ik probeerde wat toetscombinaties, maar dat bracht me nog verder van de wijs. Helemaal uitzetten, dacht ik, wil ook nog wel eens helpen. Maar nee, opnieuw stond alles op zijn kop. Oh, oooh, hier zou echtgenoot ook niet blij mee zijn. Tot ik opeens bedacht dat je het beeld kon manipuleren door ergens met je muis in de zijlijn te klikken. En zie, daar verscheen, nog steeds op zijn kop, een klein schermpje waarop onder andere ook stond “rotatie”. En ja, het lukte me na vele vergeefse pogingen om het scherm weer normaal te krijgen. Want werken met je nek in een dubbele kronkel, daar krijg je gegarandeerd last mee.