Hype

Wat een hype rond de heren Saunders. Naast alle publiciteit was er gisteren ook nog een huldiging. Met gillende fans, uitzinnig van vreugde. Nou, het is niet mijn smaak en ik ben benieuwd wat er over 10 jaar nog over hen geschreven wordt. Want er zijn niet veel grootheden van de talentenjachten echt overeind gebleven.
Maar ja, misschien ben ik er ook wel te oud voor. Want vele jaren jonger, stond ik ook smachtend in de rij, te wachten op een handtekening van Charles Aznavour of Gilbert Bécaud. Ik heb meisjes zien flauwvallen, alleen al omdat ze een pluisje van Bécaud’s trui hadden bemachtigd. Nou ja…. En de taferelen bij de Beatles logen er ook niet om. Klasgenootjes spijbelden, trokken liftend naar Amsterdam om maar één blik te kunnen werpen op de Fab Four.
Het zal dus wel allemaal wel weer “reg kom”.
En ik? Ik zet nog maar eens een LP op van Charles of Gilbert…. en doezel een beetje weg.

Venetië

Het stond al lang op mijn lijstje: een keer naar Venetië. Afgelopen week waren we er. Het was sprookjesachtig mooi, met wat zon en wat regen. En wij voelden ons helemaal niet zo triest als Charles Aznavour hier zingt. Wij gingen er tenslotte nog een beetje onze 37e trouwdag vieren.

Maar ik vind dit een mooi chanson en dan ook nog in het Italiaans gezongen door Charles, ach ja, dat is het helemaal.

Charles Aznavour

Al sinds mijn jeugd ben ik fan van Charles Aznavour. Mijn eerste LP was van hem, ik heb hem nog. Inmiddels letterlijk grijs gedraaid en al lang vervangen door een CD. En nog steeds luister ik graag naar hem.

Morgen wordt hij 86. En hier zingt hij, naar mijn mening, het allermooiste chanson dat hij ooit maakte:

Charles Aznavour - La Marguerite

Charles Aznavour - La Marguerite