Versiering zit de mensen in het bloed. Alles hetzelfde vindt men al snel veel te saai. Dat zal zo in vroeger tijden ook wel geweest zijn.

Kijk je om je heen, dan zie je vaak allerlei soorten. In de stad zie ik veel verschillend metselwerk, allerlei soorten stenen om ramen, deuren die afwijken van de rest in een straat.

Ook tijdens onze vakantie in Twente zag ik natuurlijk veel verschillende dingen. Maar één ding viel me toen het meest op en dat waren de muren van sommige schuren. De schuur zelf wat opgetrokken van zwarte planken en daar boven een rieten matwerk, mooi en regelmatig versierd met vlechtwerk.

Geen krullen, maar alles netjes recht in een soort wiebertjes. In sommige dorpen zag je bijna elke schuur met zulk vlechtwerk, op andere plaatsen wat dat minder.

Ik vraag me af of het ook nog een doel diende en bedacht zelf dat het misschien wel een goeie ventilatie zou geven. Dicht, maar toch met kieren zodat er frisse lucht in de schuur kon komen.

Misschien was het toch alleen maar als versiering, maar ik houd wel van dit soort mooimakerij.