Tag Archives: boeken

Uitgeleend

Posted on by

Een tijdje geleden ging Leo op bezoek bij een jeugdvriend. Hij kent hem al van de MULO, dus heel wat jaren.

Geen wonder dat ze dan herinneringen ophalen. En al kletsend, schoot G. opeens iets te binnen. Na wat zoeken legde hij een klein boekje voor Leo neer. Leo herkende het meteen. Dat heb hij ook gehad.

Maar wat bleek? G. had het boekje van Leo geleend of gekregen. Dat was allemaal niet zo duidelijk. Maar nu kreeg Leo het weer terug.

Vergeeld, ietwat oubollig, natuurlijk. Geen boekje waar je de jeugd van nu kunt plezieren. Maar toch nog steeds leuk.

Met tips over gezondheid, wiskunde, spelletjes en nog veel meer. Sommige tips nog gewoon goed te gebruiken, andere volkomen verouderd en uit de tijd.

Leo was dat boekje al lang vergeten, maar is toch heel blij dat hij het nu weer terug heeft.

Gratis…

Posted on by

Op een van onze wandelingen stond langs de weg een grote doos met boeken. “Gratis mee te nemen” stond er bij. Iedereen wilde wel even in die doos kijken, want we wandelen niet alleen, we lezen ook heel graag.

Eén wandelvriendin vond een boek waar ze al langer naar op zoek was, een gelukje! Maar voor de anderen zat er niet veel meer bij. Het leken op het oog mooie boeken, maar of we op een sombere winteravond nou gezellig gaan bladeren in een boek vol met enge medische plaatjes?
Nee, dank u, ik ga wel weer naar de gewone bieb!

Waarschijnlijk is de bewoner arts of chirurg, misschien wel cardioloog. En moesten de boeken van zijn studie nu plaats maken voor nieuwe uitgaven. Of voor frivoler boeken, waar je eens een keertje om kan lachen…. Wie zal het zeggen?

Boek

Posted on by

Sommige levensgeschiedenissen zijn te bijzonder om niet te vertellen. Ze gaan meestal over mensen die zich niet veel aantrekken over “wat men zegt”. Nee zij trekken hun eigen plan, wat de consequenties dan ook zijn. Frank Krake beschrijft het leven van zo’n man: Joseph Sylvester alias Menthol

Geboren in een arm gezin, op een eiland waar het leven zwaar is. Waar mannen weg trekken om elders geld te verdienen. Al jong beseft Joseph Sylvester dat ook hij weg moet, de wijde wereld in. En hij vertrekt naar Amerika. Maar als zwarte man is het leven daar ook zwaar en heeft hij weinig vrijheid. Dus besluit hij naar Europa te gaan. Hij heeft een groot zakelijk talent en verdient zijn geld door als standwerker op markten tandpoeder en menthol snoepjes te verkopen. Dan ontmoet hij de knappe Roosje en wordt op slag verliefd. En de liefde is wederzijds. Roosje heeft zich nooit veel aangetrokken van wat “men” er van vindt. Dat zij een heel bijzonder paar vormen (het is kort na de eerste wereldoorlog) laat haar koud. Joseph is charmant, maakt gemakkelijk vrienden en vindt zijn plaats in de familie van Roosje. Het paar trouwt, Joseph krijgt meer en meer succes en verdient goed.

Maar tijden veranderen en dus ook het reilen en zeilen van Joseph en Roosje. Een gemakkelijk te lezen boek over een bijzonder leven. Onderhoudend en rijk voorzien van documenten die getuigen van alle komische en soms onwaarschijnlijke voorvallen.

Mini-bieb

Posted on by

Minibiet-002Niet ver van de grote Gemeente-bibliotheek staan deze twee mini-biebjes, keurig rug aan rug. De inhoud was op dat moment een beetje pover, vond ik. Maar de intentie is natuurlijk prima. Je neemt een boek en als het uit is, zet je het weer terug. Of je zet en een ander boek bij… Je ziet ze steeds meer. Deze staan dus midden in de stad, maar ook in onze wijk kom ik wel eens zulke initiatieven tegen. Minibiet-002

Leuk hoor, want niet elk boek lees je voor een tweede keer. En dan kun je er dus met gemak afstand van doen en een ander mee plezieren. Nou nog alleen er aan denken wat overtollige boeken mee te nemen als ik de volgende keer weer naar het centrum ga.

Boekenfestijn

Posted on by

Elk jaar als er in Ahoy een boekenfestijn wordt gehouden, gaan we erheen. Niet speciaal om boeken te kopen, maar vooral om te kijken wat er is. En ook om te neuzen bij de knutselspullen, die altijd worden aangeboden. Helaas wordt het aanbod telkens minder en dit jaar kwamen we dan ook met maar een paar reisboekjes terug. Toch blijven we gaan. Alleen al om de sfeer, het snuffelen langs al die lange tafels en zien wat er aangeboden wordt. Grappig ook om te zien hoe het aanbod met het jaar verandert. Vorige jaren waren er tal van vegetarische kookboeken te vinden. Nu moest je daarnaar met een lantaarntje zoeken. Wat we wel zagen waren hele stapels kleurboeken, over allerlei onderwerpen. Duidelijk een hype geweest, die nu op retour is. En puzzelboeken ook te kust en te keur. Die blijven natuurlijk altijd goed. En wie niet buiten lijstjes en dagelijkse bevindingen noteren kan, kon ook terecht voor een keur aan bullet-journaals, to-do-lijsten, dagboeken voor van alles. Voor films, slapeloze nachten, reizen en yoga-vorderingen. Voor elk wat wils.

Lezen

Posted on by

Lange tijd vond ik een e-reader niet zo noodzakelijk. Ik hou van het uitzoeken van boeken, in een winkel of een bibliotheek. Ik vind het gevoel van het papier, de geur en de letters een onderdeel van het leesplezier.
In bed lees ik graag, zonder bril of lenzen. Maar dan wordt zo’n groot boek toch een beetje zwaar en onhandig. Eerst leende ik een e-book in de vakantiebieb van de gewone bibliotheek en las op mijn tablet. En toen was ik om.
Leo zocht voor mij welke e-reader het prettigst zou zijn en toen was het slechts bestellen en wachten tot het pakje werd bezorgd. En daar ligt ie dan, compleet met kek rood hoesje. Er staat zelfs al een boek op gedownload. Dat ging nog niet zo gemakkelijk via de bieb, maar uiteindelijk lukte het me toch. Nou maar kijken hoe dat boek is. E-books kun je maximaal 3 weken lenen, dan worden ze onleesbaar, schijnt het. Nou ja, 3 weken is genoeg. En anders leen ik het nog een keer. Eerst maar eens dit boek lezen. Ben benieuwd of ik vannacht nog aan slapen toe kom… 😉

Bewaren

Boek

Posted on by

Alleen de titel al trok me aan. En toen ik las waar het boek over zou gaan, was ik meteen om. Niet voor niks, want het leest als een trein.
Amanda heeft een winkeltje in vintagekleding in New York en krijgt een hele stapel oude kleding ter verkoop aangeboden. De oude vrouw die de kleding aanbiedt is niet erg spraakzaam en die japonnen zijn wel mooi, maar passen ze nou in haar winkeltje? Dan, als ze de kleding uitzoekt, ontdekt ze een dagboek. Dat moet ze wel lezen en dan beginnen geschiedenis en moderne tijd een beetje door elkaar te lopen. Niks in het leven is toevallig en beslissingen moeten op een bepaald moment genomen worden.
Je switcht van heden naar verleden en het oude New York herleeft. En eindelijk neemt ook Amanda een besluit. Heerlijk boek om bij weg te dromen…

Lezen

Posted on by

boekenstapelAl jaren hangt er in onze slaapkamer een TV. En voor het slapen gaan keken we nog even wat er te zien was. Nou, de laatste tijd is dat vooral kommer en kwel en het nieuws over de Amerikaanse president en het Nederlandse politiek gekrakeel komt inmiddels onze oren uit. Niks leuks, niks ontspannend en dus van negatieve invloed op onze slaap.
Dat hebben we veranderd. De TV blijft uit en Leo zoekt op de radio naar een rustig en aangenaam muziekprogramma. En ik lees weer. Andere boeken dan overdag, dan mag het wel een beetje niveau hebben, spannend of  ingewikkeld zijn. Maar ’s avonds liefst een verhaal dat net zo kabbelt als de muziek. Meer zoiets als de Boeket-reeks, verhalen met nauwelijks diepgang. Want je weet dat het eind goed, al goed zal worden. En waar je lekker op slaapt. En daar gaat het toch om.

Nijntje

Posted on by

Ik geloof dat er geen Nederlander te vinden is, die de bedenker/tekenaar/schrjver van de Nijntje boeken niet kent. Elke kleuter roept meteen “Nijntje” bij het zien van zo’n lief klein figuurtje. Niet alleen hier, maar in vele landen over de hele wereld was Dick Bruna bekend en niet alleen met Nijntje. Want alles wat hij tekende was zo herkenbaar. Hij sprak een universele taal, die iedereen begrijpt en geen grenzen kent.
Zoals wij in Japan ontdekten, waar zijn boekjes en tekeningen en alle andere bijbehorende uitingen soms een heel prominente plaats in een winkel innamen. En dat streelde natuurlijk ons Nederlandse ego. Kijk hier, in Yokohama, waar wij als door een magneet getrokken werden naar deze schappen, met van verre herkenbare figuren.
We zullen Dick Bruna missen, want wat hij tekende leek wel heel eenvoudig, maar was onmiskenbaar alleen van hem.