Verrassing

Bloemenpost-001Eerst zag ik alleen maar de bedelbrief op de deurmat liggen. Maar toen ik de huisdeur dicht deed, viel mijn oog opeens op dit.
Sjonge, sjonge, dat is stevige reclame, dacht ik eerst nog.
Maar toen bleek het pakket aan mij persoonlijk gericht. Gauw openmaken, want ik was me een partij nieuwsgierig. Bloemenpost-003
Maar dit verwachtte ik toch echt niet.
Echte rozen, netjes gerangschikt, Chrysal erbij. Super!! Bloemenpost-002

En een heel lief kaartje van een hele goeie vriendin en haar man. Zo lief… en ja, daar springen dan de tranen van in mijn ogen.
Natuurlijk meteen de bloemen in een vaas gezet. Wat een prachtige rozen! Ik ben er nog een beetje beduusd van.
Gauw een what’s appje gestuurd. Nogmaals, lieve vrienden, hardstikke bedankt en een dikke zoen!

Natuur

Gek toch… wij mensen verbazen ons over de lange winter, de koude lente. De natuur zegt niks maar wacht met uitlopen tot de temperaturen een beetje aangenaam zijn. En dan, dan volgt er een groeispurt. Want nog nooit heb ik de bomen en struiken zo snel in bloei zien komen. Was er eerst nog geen zweempje blad of bloem te zien, in een paar dagen staat alles in volle bloei. Jammer dat het dan ook weer zo snel weg is, maar laten we niet klagen. Gewoon genieten van al dat moois…. Geweldig toch?

Natuur in de stad

Natuur-in-de-stad-DelftZomaar een wat grijze straat ergens in Delft. Zouden hier voor ramen ook fietsen en brommers, zelfs auto’s staan, dan was het lang niet zo’n aardig plaatje. Maar al die bakken met planten maken het veel gezelliger. Zou fijn zijn als er nog meer groen in de steden gezet wordt.
Nog even en dan is het weer tijd om ook bij mij de bloembakken weer te vullen!

Vrolijk

Handig is het wel, zo’n krat voor op je fiets. Maar vrolijk? Nou…nee, niet echt!
Ze had natuurlijk een roze, rode of gele krat kunnen nemen, maar dat is dan weer zo opzichtig. Ze ging voor een klein, pittig accentje. Geen schaterlach, geen dijenkletser, maar een glimlachje. Zo vrolijkt een sombere dag toch een beetje op, nietwaar?

Lathyrus

lathyrus Ergens in mei kreeg ik van Bettie een zakje lathyrus-zaad. Ik zaaide het meteen, spande draden om de ranken naar boven te leiden en keek de plantjes bijna uit de pot. Al na drie dagen kwam er wat boven en ik verheugde me op een waterval van kleurige bloemen.
Maar dit jaar zit het niet mee met het groen in mijn potten. Alles kwart een beetje, ondanks dat ik toch echt water en mest geef. De hoop op bloemen bij de lathyrus had ik al bijna opgegeven, maar nu staat er dan toch één bloem te bloeien.
Lang gewacht, stil gezwegen, ….. 😉 😉 😉

 

Rotterdams

bloembak In Rotterdam worden de overhemden verkocht met de mouwen al opgestroopt, dat is bekend. In mijn stad zeggen ze  “niet lullen, maar poetsen”. Geen flauwe verhalen dus, maar meteen tot de kern van de zaak en aan de slag.
En gisteren zag ik, nota bene voor het nieuwe Museum Rotterdam, een echt “Rotterdamse” plantenbak. Want hier staan geen leuke blommen, maar nuttige gewassen. Snijbiet, venkel, kruiden en uien. Je hoeft ze alleen maar te plukken en je kunt je avondmaal koken.
Ik heb het niet geprobeerd hoor. Ik denk toch dat zo niet bedoeld zal zijn.
Maar ik vond het wel een leuke bak!

 

Bewaren

Regen

Nee, dit wordt geen verhaal over natte druppels op mijn hoofd en in mijn nek. Dit gaat over een soort regen waar ik heel erg van hou. De prachtige bloemen van de gouden-, blauwe en witte regen. De blauwe is dit jaar in mijn eigen tuin duidelijk aanwezig. Maar ja, baas boven baas is er altijd. Al is er geen sprake van concurrentie, want met de tuiniers van het Arboretum Trompenburg in Rotterdam kun je je niet meten. Die gun ik dan ook van harte de eer voor deze prachtige bloemenweelde.

mei-blauwe-regen

Lelietjes der dalen

 Mei-blog-10 In 1957 (ik was toen net 9 jaar) trouwde mijn zus, op een sombere en koude decemberdag. Haar bruidsboeket bestond uit een enorme bos Lelietjes der dalen. En natuurlijk plantte ze die bloemen ook in haar tuin.
Toen wij een huis met een tuin hadden, kwam een deel van de Lelietjes weer in mijn tuin terecht. Na een wat matige start, groeiden en groeiden ze en tieren ze nu soms iets té welig. Maar ze brengen ook zoveel herinneringen met zich mee, dat ik ze maar met moeite weg kan halen. Dit jaar bloeien ze uitbundig en dat doet me heel veel plezier!

 

Mode

01-mode Lang, zeer lang geleden kocht ik dit vest. Ik was er weg van en stapte met gemak over de prijs, die toen nog in guldens was. Natuurlijk droeg ik het veel. Totdat het een beetje “old fashioned” was. Zo’n duidelijk bloemenpatroon, beetje folkore, nee dat paste niet meer in het modebeeld. Tot vorige week, toen in de damesbladen het ineens weer folklore voor en na was. Ik griste het uit de kast en draag het nu weer met plezier. Tot de volgende “look”.