Om zoiets kan ik bloedlink worden. Computers horen te doen waarvoor ze zijn gemaakt en dat betekent in ieder geval doen wat ik wil. Geen eigen wil er op na houden en zeker niet mijn wereldje op z’n kop zetten.
Ik probeerde wat toetscombinaties, maar dat bracht me nog verder van de wijs. Helemaal uitzetten, dacht ik, wil ook nog wel eens helpen. Maar nee, opnieuw stond alles op zijn kop. Oh, oooh, hier zou echtgenoot ook niet blij mee zijn. Tot ik opeens bedacht dat je het beeld kon manipuleren door ergens met je muis in de zijlijn te klikken. En zie, daar verscheen, nog steeds op zijn kop, een klein schermpje waarop onder andere ook stond “rotatie”. En ja, het lukte me na vele vergeefse pogingen om het scherm weer normaal te krijgen. Want werken met je nek in een dubbele kronkel, daar krijg je gegarandeerd last mee.