Wat heeft dit nou met gorilla’s te maken? Een zooitje oude en kapotte telefoons….?
Nou veel. Want in de telefoons wordt een metaal gebruikt dat in Zaïre uit de grond wordt gehaald. Veel van die mijnen liggen in het gebied waar ook gorilla’s leven.
En omdat er steeds meer van dat metaal nodig is, wordt het leefgebied van die dieren steeds kleiner.
Daarom kun je in Diergaarde Blijdorp je oude mobieltjes inleveren zodat het metaal eruit wordt gehaald en hergebruikt.
Dus brachten wij deze week onze oude mobieltjes naar de gorillas. Alle beetjes helpen tenslotte.
Onlangs werd bekend dat de kroketten in Blijdorp al een hele tijd “vega” zijn en dus geen dierlijke elementen bevatten. Het gaf nogal wat reacties (ook van mij) op Facebook.
Eigenlijk maakt het mij niet uit of iets met vlees gemaakt wordt, zonder of helemaal uit plantaardig spul bestaat. Het is de smaak die belangrijk is. En eerlijk, ook vega of vegetarisch producten kunnen voortreffelijk smaken. Snacks met vlees kunnen daarentegen ook heel smerig zijn.
Maar ik wil wel de keuze hebben. Allereerst omdat ik zelf wil bepalen wat ik eet. Wie bepaalt of een vega kroket beter of slechter voor onze gezondheid is? Ze zijn allemaal vet en allemaal bereid met ingrediënten die men kan/wil/moet vermijden.
Daarbij komt dat de producten die men bij de diverse kraampjes in Blijdorp kopen kan, vrijwel allemaal behoren tot de groep zeer zoet en/of zeer vet. Dan is die ene, stiekeme, vega kroket een beetje hypocriete manier om aan de gezondheid van de mensen bij te dragen.
Maar het gekste vind ik dat men bij Blijdorp niet door heeft dat men op deze manier aan de poten van hun eigen stoelen zagen. Sommige vega-fanaten vinden namelijk dierentuinen ook niet meer passen in deze tijd. Die zouden op den duur moeten verdwijnen.
Dat zal nog best een tijd duren en hoe dat moet gebeuren is me niet duidelijk. Maar Blijdorp zou er naar mijn idee beter aan doen om iedereen te vriend te houden. Dus laten ze nou maar weer gewoon beide kroketten op het menu zetten.
Door alle Corona-maatregelen balanceren de dierentuinen in Nederland op de rand van de afgrond. Gedwongen gesloten, dus geen inkomsten. Maar de uitgaven blijven door gaan. Aan alle kanten vraagt men om steun. Diergaarde Blijdorp in Rotterdam was voor de lockdown een goed draaiend project. Nu is het nog maar de vraag of het kan blijven bestaan.
Ik was dan ook heel verbaasd om te lezen dat een echtpaar een nieuw, gigantisch dierenpark vol technisch vernuft wil gaan inrichten in Zuid Afrika. Kosten ruim 6 miljard euro. Het moet een soort van Noach’s Ark worden en het stel heeft vrienden, familie en collega’s gevraagd te doneren.
Tja, daar kunnen we natuurlijk niet tegenop boksen. Voorlopig blijven wij ons eigen Blijdorp steunen. En ik hoop nog velen met ons. Want om straks noodgedwongen gezonde dieren te laten inslapen en aan de andere kant van de wereld zo veel geld uit te geven voor weer een mega-project…. Het lijkt me gewoon niet echt logisch.
Ons abonnement op Diergaarde Blijdorp moest verlengd worden en dan knopen we natuurlijk er meteen een bezoekje aan vast.
Het was al wat later op de dag, maar nog lekker weer. Dat vond de ijsbeer ook, want die zat heerlijk te genieten in de zon. We liepen een flink rondje en genoten van alles wat er te zien is. De zebra’s hadden alleen nog oog voor hun voer, net als de kamelen.
Vaste prik in Blijdorp is een bezoek aan de olifanten. Ze stonden allemaal buiten, liepen een beetje om elkaar heen. De zon scheen en we konden zo mooi hun behaarde ruggen zien. Foto’s maken lukte niet, te veel tegenlicht.
In het binnenverblijf was een groep verzorgers bezig alles schoon te maken. Er werd geveegd en geschrobd en net toen we naar buiten liepen, kon ik een blik werpen op de opslagplaats. Een verzorger zag me en zei “Ja, dat is een flinke hap” terwijl hij wees op de grote rollen in grijs plastic. “Ze eten er twee per dag op en dan ook nog een paar van die bakken met groen”. Hij wees op een oranje krat met gesneden groenten. Het zag er uit alsof ik daar ook wel een maaltje uit zou kunnen scheppen. Dat zou ook helemaal niet gek zijn, want de dieren eten hoogwaardig voedsel, niks ouds of verlept. Zo te zien kunnen de olifanten dus deze week nog lekker eten. Daarna moet er weer nieuw aangevoerd worden. Hier moeten dus ook elke week “boodschappen” gehaald worden.
Afgelopen vrijdagmiddag gingen we naar Diergaarde Blijdorp, om ons abonnement te verlengen. Dat zou natuurlijk via het internet kunnen, maar wij wilden de Rotterdampas-korting niet mislopen. Dus er persoonlijk heen. Het was druk, maar altijd gezellig. Direct al aan het begin zagen we dit beeld. Tientallen vogels in het hoge pampagras, vlakbij de ijsberen. Zo te zien zit er nog genoeg zaad in de pluimen, want de vogels vlogen af en aan. En ze vraten zich helemaal vol. Het zijn dus niet alleen bijzondere dieren die onze aandacht trekken. 😉
Regelmatig brengen wij een bezoekje aan “Blijdorp”.
Voor de verandering gingen we ditmaal met de tram, omdat het oude nostalgische traject weer in ere was hersteld. Vergaten we wel even dat die tram niet voor maar achter het station stopt. Dus langs en door de bouwput die ons Rotterdamse station nog is. Via de “oude ingang” van Van Ravensteijn en langs de Rivierahal.
Het was het weer volop genieten. Er wordt overal nog steeds driftig gebouwd, dus stonden de kamelen nu op de plaats waar eerst de giraffen waren. De giraffen hadden zich inmiddels geinstalleerd in hun nieuwe verblijf. Als buren hebben ze hyena’s. Geen beestjes om mee te spotten, gezien het enorme bot waaraan deze kloof.
Bij een bezoek aan Blijdorp hoort een kijkje in de vlinderkas. Soms zijn er veel, soms moet je ze echt zoeken. En ze hebben een vermomming van jewelste. Deze heeft prachtige kleuren op zijn vleugels, maar die laat hij net niet zien als je wilt fotograferen. Maar deze past toch mooi in het thema van Take-a-pic van deze week.
Vaste prik in 
