Met alle regen die er vorige week was en de harde stormvlagen die de tuin geselden vreesde ik dat de bloei van onze blauwe regen maar van korte duur zou zijn.

In no time zag je de kale gesnoeide takken uitgroeien tot flinke knoppen, die dagelijks meer verkleurden.

Even dreigde er zelfs nachtvorst. Dat had eens een keer roet in het eten gegooid. Maar gelukkig, het viel dit jaar mee.

Op een dag liep ik ’s morgens de trap af en zag ik dit.

Nog steeds is het een grote blauw/lila wolk aan het eind van de tuin. Ben benieuwd hoe lang het nog zal duren.