Het is weer zover, vannacht gaat de klok een uur vooruit. Het wordt weer zomertijd.
Hoewel het fijn is om op weg naar de zomer te zijn, is het ook altijd even wennen. Een uur missen voel ik wel een paar dagen en ’s morgens nog zo donker vind ik ook maar zozo.
Maar het niet anders, zo werd het al weer jaren geleden geregeld.
Gelukkig hebben wij nog een oude klok, met wijzerplaat. Want hoe zou ik hier nou mee om moeten gaan? Dat wordt me te ingewikkeld.
| Gisterenavond vierden wij de 90ste verjaardag van onze tante Luus met een etentje. Bijna de hele familie zat rond de tafel, maar we misten er één. Die kon er niet bij zijn, omdat ze in Cambodja zit.Maar geen nood, moderne communicatie bracht uitkomst. Via het mobieltje van haar zus werd een Skype-verbinding gemaakt. Alsof ze maar enkele kilometers weg was, in plaats van vele duizenden, begroette tante Luus haar kleindochter en sprak met haar. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. 90 Jaar en dan zo heerlijk bij de tijd!! |  |
