(Ramp)toerisme

Het mag dan heerlijk rustig zijn in Nederland en de ons omringende landen. Dat betekent wel dat het toerisme zo langzamerhand de nek is omgedraaid.

Ik maakte wat foto’s bij de molens van Kinderdijk en bedacht een beetje beschaamd dat dit toch wel een soort van ramptoerisme mag heten.

Want het is fijn als je op je gemak kunt kijken, maar saai en levenloos is het wel. Een beetje reuring was toch wel prettig.

Werd je vorig jaar nog onder voet gelopen door hordes Chinezen, Japanners, Italianen of weet ik welke landsaard dan ook. Nu is het overal stil en verlaten. Lege parkeerterreinen, gestapelde stoelen op terrassen, bezoekerscentra en musea leeg en gesloten. Rondvaartboten die aangemeerd blijven.

Overal enorme investeringen die er nutteloos bij liggen. Hoe lang nog? Voorlopig nog wel…

De 1000ste

Dit moet ongeveer mijn 1000ste blog zijn. Heel precies kan ik het niet nakijken, want er staan ook altijd wat concepten klaar.
1000 keer iets te melden hebben, het lijkt heel veel. Maar toch kost het me niet zo veel moeite om elke dag weer iets nieuws te verzinnen.
Niet altijd ben ik origineel, want ik pluk ook regelmatig wat van andere sites en zoek op YouTube naar leuke filmpjes.

Maar ik vind het nog steeds leuk om over kleine dingen een stukje te schrijven, er een foto bij te zoeken. Vaak ontstaat er zomaar een idee voor een blogje., soms is het een beetje ploeteren en kamp ik met een “bloggersbock”.
Och, het is allemaal niet zo heel erg belangrijk. Maar het houdt me van de straat. En nog belangrijker, het houdt mijn geest scherp.
Goeie reden om dit feit te memoreren, toch?