Nodig of niet?

Bron: Google foto’s / Amazon

Vragen jullie je wel eens af hoe mensen in vroeger tijd dingen regelden? Nu is er zo veel te koop, voor alles wordt een oplossing gemaakt en verkocht. Maar vroeger…. hoe deden ze dat dan?

Neem nou je vieze was als je op reis bent.

Als ik terug ga in mijn herinnering, dan weet ik niet meer hoe mijn moeder dat deed. We gingen natuurlijk ook niet zo vaak op vakantie. Maar ongetwijfeld had ze een oplossing. Er iets speciaal voor kopen, dat zou ze nooit gedaan hebben. In een oude plastic of katoenen tas, daar paste die vuile was toch ook prima in.

Zelf gebruiken Leo en ik daar nylon zakken voor, waarin slaapzakken verpakt waren. Stevige, donkerblauwe zakken die nauwelijks iets wegen. Na afloop van de vakantie gaan ze in de was en daarna in de koffer voor een volgend keer.

Maar al meerdere keren zag ik speciale “cubes” voorbij komen. Te koop voor bijna 20 euro. En dat vind ik dan behoorlijk aan de prijs. Maar ja, er zal wel markt voor zijn.

Rugzak

Vorige week kwam mijn nieuwe rugzak binnen. Gemaakt in China, voor een Japans merk, besteld bij een Amerikaans bedrijf en verstuurd van uit Duitsland. Nou, dat is nog eens reis, nietwaar?
Had ik nog geen rugzak? Ja, natuurlijk, al meer dan twintig jaar ga ik op reis met een rugzak. Want dat draagt toch het lekkerst. Maar de meeste rugzakken hebben een of meer nadelen. Allereerst zijn ze of te klein of te groot, of gaan ze niet gemakkelijk open. In grote rugzakken zakt alles naar beneden en dat draagt dan weer ongemakkelijk. De banden zakken van mijn schouders af en irriteren. Je ziet, ik ben niet lastig! Een beetje veeleisend misschien…. 😉
Maar toen zag ik op internet deze rugzak. Ook groot, maar een heel ander model. Het lijkt nog het meest op een flink formaat zak, met een grote opening aan de bovenkant. En die blijft ook stevig open staan, wanneer je wat wilt zoeken. Er zitten flinke handvatten aan, zodat ie gemakkelijk op te tillen is en mee te dragen.
Dit is vrijwel het kleinste model. Een zeer schappelijke prijs, want stel je voor dat je er een kapitaal voor betaalt en dat die dan toch niet lekker draagt.
Maar hij is me comfortabel! Blijft prima zitten, geen afzakkende banden. Er kan heel veel in en dan draagt ie toch opvallend licht. Ik ben er dus heel blij mee.
Klein opvallend detail: het model heet Himawari en dat is japans voor “zonnebloem”. En laat dat nou één van mijn lievelingsbloemen zijn!

Bagage

Dit weekend zal hoogstwaarschijnlijk het drukste van 2014 zijn op Schiphol. Tienduizenden mensen vertrekken naar hun vakantiebestemming, allemaal voorzien van hun bagage.
Ik verbaas me altijd wat mensen allemaal mee willen nemen.
Deze vrouw in Zuid-China heeft dat probleem niet. Elke dag sjouwde zij haar handel in een mand op haar rug.

Bagage is ook het thema van Stuureenfoto. Kijk op de site en doe mee!

Koffers

Koffers zijn er in soorten en maten. Vroeger haden we thuis maar één koffer. Bruin, met een geruite binnenkant. Die ging altijd mee. Vol met onze spullen. En het was altijd een hele toer om er iets in te vinden. Alles zat door elkaar.
Nu zie je soms mensen met zulke grote koffers, dat ik vermoed dat ze er hun hele hebben en houen in hebben gestopt.
Zelf hou ik van kleine koffertjes. Niet te veel bagage, je moet het tenslotte allemaal meesjouwen. En alles in netjes gepakt, soort bij soort. Binnen no time ligt mijn kleding in de hotelkamerkast en kan ik op verkenning uit.

Ik ben net weer terug van een reisje, maar hou mijn koffertje nog even hier. Binnenkort heb ik hem weer nodig 😉

 

 

Spreuk van de week

Laten we de week beginnen met een spreuk. Grappige gezegden om te (glim)lachen of wijze woorden om te overdenken. Elke maandag vind je er hier een. Ook deze week dus weer:

Wie gelukkig wil reizen, reist met weinig bagage.
Antoine de Saint-Exupery

Wie gelukkig wil reizen, reist met weinig bagage. Antoine de Saint-Exupery

Op reis

Vandaag vertrekt jongste zoon.  Hij heeft ontslag genomen, zijn spullen verkocht of opgeslagen en de huur van zijn huis opgezegd.Hij gaat het avontuur tegemoet, met de trein via Turkije, Iran en Pakistan  naar India. De eerste etappe gaat naar Istanbul.
Voorlopig zal hij het moeten doen met alleen een volle rugzak, een goed humeur en wat mazzel. Wij zullen hem volgen via internet. Wie ook geïnteresseerd is, klikt op zijn site: Het spoor naar India

Eenvoud is je levenspad bewandelen met precies genoeg bagage.

(Charles Dudley Warner)