Tag Archives: auto

Speelgoed

Posted on by

Laatst zag in Apeldoorn in het Coda-museum een tentoonstelling over Lego. Dat heb ik altijd al zulk leuk speelgoed gevonden. Maar ja, in mijn tijd was dat nog niet zo uitgebreid en geavanceerd als nu. Ik vond het wel veel inspirerender om zelf iets te maken, je fantasie te gebruiken.

Een kind heeft niet veel nodig om zich te amuseren. Van een klein beetje Lego kon je heel veel maken. Niet alleen huizen, maar van alles wat je in je dromen kon bedenken.

Die Lego-tentoonstelling sprak me niet zo aan omdat wel heel veel grote en ingewikkelde dingen te zien waren, maar de kinderlijke beleving nauwelijks aan bod kwam.

Behalve bij één auto. En die was niet eens van Lego, maar van ADO. ADO speelgoed werd gemaakt in Berg en Bos, een sanatorium voor tbc-patiënten. Als arbeidstherapie werd het door Koo Verzuu (1901-1971) ontworpen speelgoed van hout gemaakt.

En kijk, die auto had toch veel gelijkenis met een simpele Lego-auto. Je zou bijna zeggen die auto was één van de bronnen, destijds.

Ik weet dat heel veel mensen en niet alleen kinderen enorm veel plezier beleven aan Lego-modellen maken. Maar geef mij toch maar die simpele dingen uit de begintijd van Lego.

Lekker slapen

Posted on by

Ik kan me bijna niet voorstellen dat een vrouw dit bed heeft uitgekozen.

Dat moet wel een man geweest zijn, want die hebben meestal meer affiniteit met auto’s.

Het is in ieder geval geen slaapplek van dertien in het dozijn.

Hier is met heel veel liefde en handigheid een aftandse auto omgetoverd tot een mooi en comfortabel bed.

Als het lekker ligt, de kamer een beetje aangenaam is en alles schoon is, wat let je om er lekker in te kruipen?

Het lijkt me groot genoeg voor met z’n tweeën. En dan ’s nachts heerlijk dromen van leuke reizen, fraaie stranden en verre horizonten.

Of zou je in zo’n bed last van nachtmerries krijgen over smalle wegen met diepe ravijnen en griezelige haarspeldbochten…?

Lievelingskleur

Posted on by

Iedereen heeft wel een lievelingskleur of zelfs meerdere.

Ik kwam er op toen we laatst in een wachtkamer tegenover een mevrouw zaten, die een rode agenda, rode portemonnee en een rode telefoon had. Overduidelijk was rood dus haar lievelingskleur.

Zelf word ik blij van rood, geel maar ook van groen. Al moet dat wel fris groen zijn, grauwig legergroen, nee!

Maar we hebben al een hele tijd een knalrode auto, de vierde in de reeks. Slechts onderbroken door twee keer een groene.

En als ik zo eens rondkijk, dan heb ik rode truien, broeken, rugtassen, tasjes, een rode klemmap en agenda. Ja, zelfs rode schoenen. Rood is dan ook echt mijn lievelingskleur!

Ritje

Posted on by

Een tijdje geleden vroeg ik buurman S. of ik zijn oldtimer mocht fotograferen en de foto’s doorsturen naar Sjoerd.

Buurman had geen bezwaar en zo kwam zijn Volvo Amazon op het blog van Sjoerd terecht.

Een paar weken later nodigde S. ons uit voor een ritje met deze mooie auto, maar dan moest het wel mooier weer zijn. Maar vorige week waren de weergoden ons goed gestemd en zo reden wij dan op een middag door de groene omgeving even buiten Rotterdam.

Vooraf kregen we nog een kort “college” over de technische dingen van de auto. Vijftig jaar oud en nog steeds in puike conditie, dankzij het sleutelen en poetsen van buurman en zijn vrienden.

Je kunt zien dat zo’n auto sentimentele gevoelens oproept. Hij is minder geruisloos dan de auto’s van nu, hij hobbelt wat meer en sturen vereist nog echte spierkracht, want geen stuurbekrachtiging. Wat er wel in zat, waren diverse asbakjes en dat is dan weer iets wat nu in auto’s ontbreekt.

Ik snap heel goed dat zo’n auto indruk maakt en bij velen een gevoelige snaar raakt. Het is toch een brok geschiedenis op de weg.

Probleem

Posted on by

Toen ik afgelopen vrijdag het blog van Sjoerd las, dacht ik dat het geintje was. Het kon toch niet waar zijn dat mensen in alle ernst zich opwinden over zoiets als “bijenpoep”? Maar helaas, het is wel degelijk waar.

Mijn hemel, hoe ernstig kan dat zijn? Maar dan google ik nog wat verder en begrijp ik de zaak wat beter.

Want ga maar na, je kunt natuurlijk niet tolereren dat bijen je auto bevuilen. Onze eigen goed gepoetste, duur betaalde en veilig vlakbij huis geparkeerde Heilige Koe, overdekt met een laag gele bijen uitwerpselen? Nee, dat is te erg voor woorden. Daar moeten vragen over gesteld worden, handtekeningen voor verzameld en protestacties tegen gevoerd worden.

Wat nu? Zullen de bijen het veld moeten ruimen? Krijgen ze kleine pampertjes om, zodat de vieze boel tenminste adequaat afgevoerd kan worden? (In zee natuurlijk, bij alle andere plastic soep) Of ligt de oplossing van het probleem in het genadeloos vernietigen van de bijen?

Misschien is dat het beste. Want als er geen bijen meer zijn, is de mensheid ten dode opgeschreven. En dan is het hele probleem meteen de wereld uit!

😡 😡 😡 😡 😡 😡 😡 😡 😡 😡 😡 😡 😡 😡

Autopech…

Posted on by

Vaak zeg ik dat een auto moet rijden en dat er benzine in moet. Hoe die er verder uitziet, groot of klein is, dat doet niet zo (heel veel) ter zake.

Maar er is nog een belangrijk detail waaraan zo’n auto moet voldoen. Hij moet open gaan. Gelukkig gingen laatst onze deuren nog wel open, maar toen we iets in de achterbak wilden leggen… Vergeet het maar! Met geen mogelijkheid kregen we de achterklep open.

De portieren reageerden wel op het commando van de sleutel, maar die achterklep bleef hermetisch dicht. Ook de reservesleutel gaf geen reactie. Goed, dan zetten we de spullen maar op de achterbank. Twee dagen bleef de klep gesloten als een oester. Toen reden we een stukje en deed Leo gewoontegetrouw de achterbak open…. en realiseerden we ons dat ie het gewoon deed. Een half uur later, nee hoor. Weer dicht als een huis. Het bleek een leiding te zijn, waar een breuk in zat. Nadat die gelast was, werkt alles weer prima. Het was een klein euvel, maar wel een lastig.

Reclame

Posted on by

Doorgaans is reclame vooral vervelend. Er zitten soms best leuke uitingen tussen, maar het merendeel valt in de categorie slaapverwekkend dan wel ergernis opwekkend. De reclame op tv gaat dan ook systematisch op “mute” en dan vallen hele stukken tussen de programma’s uit
Op straat is reclame vooral opdringerig en ontsierend en veel te veel van het goede. Kortom, ik hou niet van al die wervende teksten en beelden. Maar ja, uitzonderingen bevestigen de regel en dit autootje kon mijn goedkeuring dan weer wel wegdragen. Allereerst een leuk, pittig modelletje en ook nog versierd met vrolijke beelden van Keulen. Het is al weer een hele tijd geleden dat wij daar waren. Maar zo nu en dan zoeken naar iets op mijn computer levert soms ook nog zulke leuke bijvangst op.

Truck(je)

Posted on by

Mooi is ie niet, dit kleine autootje. Maar op een bepaalde manier vind ik hem schattig. Hij kan ook helemaal niet snel rijden; je hebt er zelfs geen rijbewijs voor nodig. Maar het is zo’n grappig 45 kilometer wagentje. Vroeger leken die allemaal een beetje op de auto van Katrien Duck, nu zijn ze omgetoverd tot hippe karretjes.
Nee, ik heb er geen en ga er ook geen kopen. Ik zag hem staan en vond het gewoon een kek autootje. Of je er veel in kunt vervoeren of dat ie erg handig is, weet ik ook niet. Hij viel me op en ik vond hem leuk en toen ik D-truck op de achterkant zag staan, moest ik er even om lachen.
En dus wilde ik hem gewoon aan jullie laten zien. Zo maar, voor de lol 😉 😉 😉

 

Auto’s

Posted on by

Lang geleden, toen onze jongens zo’n jaar of 13, 14 waren, ging hun belangstelling vooral uit naar bijzondere auto’s. En ook hun vriendjes vonden die heel interessant. Zo kon het gebeuren dat we ergens reden en ineens moesten stoppen. Dan hadden ze een Ferrari of Lamborghini gespot.
Gisteren wandelden we door Hillergersberg, een mooie en chique buurt in Rotterdam. Auto’s staan daar in overvloed, maar deze stal werkelijk de show. Groepjes jongens stonden er verlekkerd naar te kijken en maakten foto’s.
Het bleek een Bugatti te zijn. Het leek mij een kostbaar bezit, zo’n felbegeerde auto, niks voor mij. Maar een ritje, dat zou ik ook best wel eens in zo’n auto willen maken. auto

Elektrisch

Posted on by

Als we de politiek moeten geloven, dan rijden we binnenkort allemaal in elektrische auto’s. Nou geloof ik de politiek niet. Het zal dus allemaal wel niet zo’n vaart lopen.
Want naast alle halleluja geroep, zie ik toch wel wat problemen opduiken. Zie ik dat dan te somber, te negatief? Of sluiten die politici de ogen voor de werkelijkheid?
Neem nou mijn eigen straatje. Twee bewoners hebben al een oplaadpunt aan hun huis laten maken. Eén is aan de kant waar je eigenlijk niet mag staan, de andere aan de overkant. Borden met een grote P erop markeren die parkeerplaatsen. Maar ja, als buurmans auto er niet staat, en er geen andere plek over is, dan zet iedereen daar toch zijn auto neer. Het gaat nog goed….. Maar als iedereen zo’n oplaadplek nodig heeft,. dan wordt het echt dringen. Stel je voor hoe dat dan moet gaan bij flats, kantoren, op industrieterreinen. Hoe moet dat met een caravan of een camper? Hoe ver kun je er dan mee?
En die enorme vrachtauto’s van tegenwoordig. Hoe gaat dat? Er zijn al elektrische trucks, maar die kunnen maar ritten van zo’n 120 kilometer aan. Voor stadsritten geen probleem, maar voor lange trajecten…
Ik zie heus wel in dat we van al die fossiele brandstof af moeten, maar of het allemaal zo simpel gaat als sommigen denken, dat betwijfel ik.

Bewaren