Weet je nog, vroeger? Toen we op weg gingen met een wegenkaart, zo’n boekwerk, en dan maar zoeken. Het lukte niet altijd feilloos overal je weg te vinden. Nu gaat het heel wat makkelijker met de navi. Maar ook daar kleven wel nadelen aan, vind ik.

Het is zo jammer dat je altijd een door een ander uitgezochte weg rijdt. Ik zoek graag zelf, met het risico ergens hopeloos te verdwalen of een keer te moeten terug- of omrijden.

Maar sinds kort hebben we weer een wegenatlas in de auto. Stiekem denk ik dat Leo vooral helemaal verlekkerd was door dat kleine Kevertje op de voorplaat.

Het is een boek uitgegeven door de ANWB, met een schaal van 1 op 100.000. Eén centimeter op de kaart is dus één kilometer in het echt. En daarmee kun je heerlijk een leuk tripje plannen. Niet de geijkte wegen maar zelf de kleine weggetjes opzoeken.

Vorige week gingen we naar het Loetbos, gewoon over de grote weg. Maar terug naar huis namen we die heerlijk smalle binnenweggetjes. En zo kwamen we in Stolwijk terecht, waar we stopten voor een ijsje en een stuk Stolwijkse kaas kochten. En verder langs de IJssel, waar we eigenlijk nooit komen. Dichtbij huis en toch er helemaal tussenuit!