Verdwenen winkel

In Italië is het leven losser, minder gestructureerd. Althans, zo hebben wij dat ervaren. Winkels zijn er op onmogelijke tijden gesloten of juist heel laat nog open. Wij konden er geen peil op trekken.
In Ascoli Piceno ontdekten wij dit piepkleine kruidenierswinkeltje, waar we worst kochten. Later die dag wilden we nog wel zo’n worst hebben. Maar  de winkel leek wel van de aardbodem verdwenen te zijn. Luiken dicht en geen enkel teken dat daar een kruidenierszaak zat. Nou ja, siësta zeker…? Morgen hebben we ook nog even tijd, dan doen we het wel. Maar nee hoor, ook de volgende (werk)dag was de winkel niet meer te vinden.  En die lekkere worst hebben we dus niet meer gevonden. Nou ja, natuurlijk wel andere, ook lekker. Maar die ene winkel, die leek wel verzwolgen te zijn. Gek hè?

Oude mensen

Ik ken ze niet, dit oude stel. Maar hij liep erg moeilijk en de straatjes in Ascoli Piceno zijn soms steil en hobbelig. Dus zocht hij steun bij haar.

Ook wel eens zo’n foto gemaakt? Doe dan mee met Stuureenfoto, elke week verzin ik een ander thema en deze week is dat Oude mensen

Wassen

Huishoudelijke werkzaamheden staan meestal niet zo in de belangstelling. Toch maken ze deel uit van het dagelijks leven. Maar wat bewaard bleef uit de oudheid waren toch meestal grote werken. Niet zoiets onbelangrijks als een wasserij. Ik was dan ook heel verbaasd om deze wasplaats uit de Romeinse tijd te zien, vlakbij ons hotel in Ascoli Piceno.
Er stroomde nog water en duidelijk kon je de wasbekkens herkennen en de wasborden. Een kleinere wasplaats bevond zich zelfs in ons hotel, dat gebouwd was op de restanten van een 13e eeuws klooster.
Het mag duidelijk zijn dat ik mijn was gewoon in de waszak mee naar huis heb genomen om het bij thuiskomst in de machine te stoppen 😉