Tekort

Ben ik erg wantrouwig wanneer ik denk dat allerlei tekorten opzettelijk veroorzaakt worden danwel in stand worden gehouden?

We worden steeds ouder en daardoor worden ook meer mensen een beetje krakkemikkig of hebben aan ouderdom gerelateerde kwalen, zoals glaucoom.

Bron: internet

Dat werd een tijd geleden bij Leo geconstateerd en hij is daarvoor onder behandeling in het Oogziekenhuis.

Eerst kreeg hij een laserbehandeling, maar die was maar kort effectief. Een paar maanden geleden moest hij aan de oogdruppels. Met het recept voor ongeveer een jaar naar de apotheek.

Helaas, die druppels waren er niet. Ook niet na een paar dagen te leveren. Hij kreeg druppels van een ander fabrikaat, die gelijkwaardig waren. Tot zover prima geregeld.

Maar de 4 flesjes waren nu bijna op. Bij controle bleek dat de oogdruk behoorlijk was gedaald, zoals ook de bedoeling was. Dus graag weer 4 flesjes, zodat we de volgende weken vooruit konden.

Jammer, maar er is een tekort aan deze druppels. Een tekort, terwijl er steeds meer mensen met glaucoom in Nederland zijn…? Er net een hele week speciale aandacht voor de kwaal was en iedereen boven de 45 (!!) regelmatig gecontroleerd zou moeten worden.

Glaucoom voel je niet, maar wanneer het niet behandeld wordt, kan het leiden tot blindheid.

En vertel me nou niet dat het niet mogelijk is voldoende oogdruppels te produceren. Tenslotte was er kort geleden uit het niks binnen een jaar een vaccin voor vrijwel de hele wereldbevolking. Als dat wel kan…. !

Nummer

Onze apotheek heeft iets nieuws. Al langer hebben ze mijn e-mail adres en wanneer er een nieuwe voorraad medicijnen is, krijg ik daarvan bericht. Dat is wel keurig. Zo vergeet ik die medicijnen niet op te halen en sta ik ook niet voor niks aan de balie.

Maar het laatste bericht bevatte naast de tekst ook een codenummer. Bij het ophalen kon ik dat gebruiken. Nou ja, ik had het gelezen en dat was dat. Maar wat blijkt? Aan de automaat (!) waar je je volgnummer moet krijgen, moet je dat codenummer ook in tikken. En dat was ik natuurlijk helemaal glad vergeten.

Ik moest dus wachten en kreeg mijn medicijnen tenslotte wel. Maar ik vind het maar niks. We worden steeds meer gedegradeerd tot een nummer. En zo langzamerhand zit menig hoofd vol van de PIN- en andere codes. En wat heeft het uiteindelijk voor nut?

Privacy

privacyDe ons opgedrongen privacy-regels beginnen nu al absurde vormen aan te nemen.
Ik hoorde het laatst ook al bij de apotheek “nee mevrouw, dan moet u een verklaring hebben dat u het voor meneer mag ophalen”. De mevrouw sputterde en vertelde dat ze al jaren lang de medicijnen voor buren ophaalde. Maar nee, ze moest en zou….
Ik dacht “nou ja, voor buren of vrienden…. daar kan ik me iets bij voorstellen”. Maar intussen weet ik dat ook mijn eigen Leo mijn medicijnen niet meer mag ophalen, of ik die voor Leo. Tenzij er een verklaring ligt, je met een identiteitsbewijs kunt aantonen dat je echt je eigen ik bent, dan……
Nou ja, dat is toch een beetje al te ver doorgedraaid! Hoe zal dat gaan in noodsituaties? Dat je goed controleert en dat er geen medicijnen zo maar meegegeven mogen worden, oké. Maar dit slaat voor mij alles.
Nou, maar eens kijken hoe dat in de praktijk gaat werken. Het zou me niet verwonderen als zoiets niet werkbaar blijkt en dus vanzelf verdwijnt.

Troosteloos

Och, echt voor je plezier ga je meestal niet naar de apotheek. De meeste medicijnen slik je omdat het moet, maar niet voor je plezier.
troosteloosMaar dan hoeft zo’n apotheek er toch nog niet zo troosteloos uit te zien. Zonder enige sjeu of opschik. Alleen de aanblik zou me depressief maken. Ik ben misschien een beetje nostalgisch typetje, maar kan verlangen naar zo’n mooie uitstalling van grote glazen bruine potten, met Latijnse namen er op. Naar de geur van tijmsiroop en pepermunt. Die hedendaagse medicijnen worden daardoor echt niet lekkerder, maar het oog wil toch ook wat.
Gelukkig is dit niet mijn apotheek. Die is wel iets moderner en klantvriendelijker van aanzien. Maar helaas toch ook niet meer echt gezellig. Nou ja, ik hoef er ook niet elke dag heen…

Klant(on)vriendelijk

diversen-01 Gisteren ging ik voor het eerst naar de hartrevalidatie om weer een beetje conditie op te bouwen. Al meteen bij het begin bleek dat mijn bloeddruk, ondanks de medicijnen die ik trouw neem, toch te hoog was. De aanwezige arts vond het dan ook noodzakelijk dat één bloeddrukverlagend medicijn zou worden aangepast.
Ik vroeg hem om een recept. Want als ik nu de dubbele hoeveelheid pillen zou nemen, kwam ik later toch medicijnen te kort. Hij schreef het netjes voor mij uit en dus ging ik meteen door naar de apotheek. Toen ik het recept overhandigde, kreeg ik het meteen terug met de mededeling dat “er geen geschreven recepten meer werden aangenomen. Alleen nog digitale recepten”. 

Hoewel ik me kan voorstellen dat het handschrift van sommige doktoren tot fouten kan leiden, vond ik dat toch wel erg kort door de bocht. En beslist klantonvriendelijk. Tenslotte kan ik die medicijnen alleen via de apotheek verkrijgen. Het had de apotheker gesierd wanneer hij zelf contact met de voorschrijvende instantie had opgenomen. Nu legde hij het probleem bij mij neer. Gelukkig bedacht ik me dat ergeren geen optie was. Ik zou er toch niets aan veranderen en uit mijn voorraad kan ik die voorgeschreven hoeveelheid pilletjes nog wel halen. En na één telefoontje met de revalidatie-verpleegkundige is alles inmiddels geregeld.
Maar die apotheker hier mag nog wel eens een cursus “klantvriendelijkheid” gaan volgen. In het verleden vond ik het al een enorme hork, en dat beeld heeft hij helaas nog niet kunnen bijstellen.