Pluk van de Petteflet

Pluk-boek Annie M.G. Schmidt, Ik ben er mee opgegroeid. Eén van de eerste boeken die ik kreeg, was “Het fluitketeltje”. In mijn herinnering zit ik weer op het stoepje van ons balkon, stilletjes te lezen. En nog steeds lees ik haar werk met heel veel plezier.

Voor onze kinderen kocht ik al gauw “Jip en Janneke” en startte ik met voorlezen toen onze oudste 3 maanden was. Elke avond, jarenlang, las ik of Leo voor als onderdeel van het “slapengaan ritueel”.
Pluk van de Petteflet kochten we ook. Dat las ik voor, maar konden ze al snel ook zelf lezen.
Maar nu is diezelfde Pluk van de Petteflet door de statige Engelse Times verkozen tot “Book of the Month”.

Daar gaat ie dus, Pluk in zijn rode kraanwagentje. Als tie nou maar weet dat ze in Engeland nog steeds links rijden….

Gedicht

Ik kreeg een schattig dichtbundeltje van Annie M.G. Schmidt, met daarin veel al heel bekende gedichtjes, maar ook die ik nog niet kende. Zoals dit:

Biologie
O, juffrouw Beekman, was u maar eencellig.
Dan kon de liefde u zoveel niet schelen.
Dan zoudt u zich gewoon in tweeën delen.
Ik geef wel toe: het is niet zo gezellig

maar heel erg praktisch. Zo’n eencellig wezen
hoeft nooit een ander wezen te aanbidden;
het deelt zich op een dag pardoes doormidden.
U kunt dat immers in de boeken lezen.

Terwijl u, met uw veertienbiljoen cellen
zo treurig in de lunchroom zit te wachten.
O juffrouw Beekman, ’t is al over achten.
Hij komt niet meer. Hij had toch kunnen bellen?

Hij komt niet meer. En toch, hij zei zo stellig…
O juffrouw Beekman, was u maar eencellig.

Annie M.G. Schmidt

 gedicht

 

Zeur niet…

Dankzij De Sandwich vond ik de link naar dit stukje omroepgeschiedenis. Technisch niet meer helemaal perfect, maar wat heb ik heerlijk liggen kijken naar dit stuk Nederlands cabaret. Het duurt meer dan 40 minuten, maar het eerste nummer alleen al is de moeite waard!

Voorlezen

 

Onze kinderen waren nog maar een paar maanden, maar toen al gingen ze ’s avonds niet eerder slapen voordat er was voorgelezen. Zelf een boek kiezen konden ze natuurlijk nog niet, maar ik koos voor hen Jip en Janneke van Annie M.G. Schmidt. Elke avond een verhaaltje. En toen het boek uit was, moest ik het opnieuw voorlezen. En daarna nog eens en nog eens. Dat was helemaal geen straf, want ik vond het boek zelf zo leuk. Later kwamen daar Pluk van de Petteflet en Otje bij. En de gedichtjes van Annie. Heerlijk.Nu las ik laatst op Facebook dat ook kindertjes in India de avonturen van de twee kleuters kunnen volgen, want Jip en Janneke is in het Hindi uitgegeven.

Grappig dat de verhaaltjes en tekeningen zo universeel en tijdloos zijn.

 

 

Crisis

Kijken naar de TV is geen pretje, vandaag de dag. Kommer en kwel, macht en misbruik, en vooral crisis. Het wordt een sombere toekomst, alles wordt minder. Tssss, het is me wat. Voorlopig hou ik me maar rustig, het zal mijn tijd wel duren. Net als in 1973, toen Annie M.G. Schmidt deze tekst schreef:

Stikkend in de zalm en paté met malaga
En de diepvries à la creme en de paprika.
Wij arme misdeelden. Ik walg van de weelde.
Ik walg van de wijn en de kaasfondue
En ik walg van Wina Born in de Avenue
’t Zit me allemaal tot boven in de strot
En ik bid: O God
Geef me de gruwel met krenten weer
En de sappige worm in me juttepeer
En in plaats van de Berend-Boudewijnkwis
Een preek over hel en verdoemenis.

Misschien enigszins gedateerd, maar niks nieuws onder de zon.

Annie M.G.

Er zullen wel heel veel artikelen gewijd worden aan de 100ste geboortedag van Annie M.G. Schmidt. Ze is uiteindelijk toch een deel van onze cultuur. Zelf groeide ik op met Abeltje, de gedichtjes zoals Het Fluitketeltje en Pippeloentje. Toen de kinderen klein waren, heb ik telkens weer moeten voorlezen uit Jip en Janneke en dat vond ik helemaal niet erg.
En voor volwassenen waren er de musicals, zoals Heerlijk duurt het langst en Foxtrot. Een heerlijk, eigenwijs en tegendraads talent.
Maar het meest bekend is toch wel “Ja Zuster, nee Zuster!”, waaruit dit liedje stamt: