Soms heb ik last van oorwurmen. Nee, niet die kleine beestjes, maar van zo’n liedje dat blijft zeuren in mijn hoofd.
Het kan komen door een liedje dat ik ergens hoor. Maar ook zomaar, als ik iets aan het doen ben, dan valt me plots een melodietje in. Het laat me dan niet meer los, het dreint en drenst soms dagenlang in mijn hoofd.
Vorige week was het “de vlieger” van André Hazes. Ik vind het een tranentrekker van jewelste, maar het ergste is dat ik niet de versie van André hoor, maar de persiflage die iemand eens ten gehore bracht op een bruiloftsfeest. En die ging zo vals, zo vals dat ik er nu nog kouwe rillingen van krijg!