Overal in Nederland zie je fietsen staan, met name bij stations. In Amsterdam is een enorme fietsenstalling naast het Centraal station, duidelijk gemarkeerd met een ok al enorm groot bord.
Ik vraag me dan altijd af hoe je je eigen fiets daar weer terug kunt vinden. Maar blijkbaar is dat niet zo’n groot probleem.
Tag Archives: Amsterdam
Koningsmaal
Zou het in anderen landen ook zo gaan? Zou je daar ook zo maar uitgenodigd kunnen worden om bij de koning te komen eten? Wat zullen al die mensen zich bijzonder gevoeld hebben en wat zal het een indruk op ze gemaakt hebben. Ja, dat gebeurt maar één keer in je leven. En we mochten allemaal even om een hoekje kijken. Ja natuurlijk, ik keek ook. Veel te nieuwsgierig… Maar ik bedacht dat nu ook alle familieleden thuis even konden zien hoe Truus en Theo, Liesje en Lodewijk en nog al die anderen daar binnen kwamen en aan aan het diner schoven. Mooi dat het kon, lief dat het mocht.
Ik keek op m’n tablet en maakte gauw een screenshot, dus niet de allerbeste fotokwaliteit.
Deel dit op:
Bijpraten
Afgelopen vrijdag ging ik naar Amsterdam, om met Bettie weer eens bij te praten.
En Bettie en ik kletsen wat af. We “ontmoeten” elkaar elke dag op onze blogs, maar hebben zo’n dag in het echt toch nog zo veel te bepraten. Van super belangrijke zaken zoals hoe het met ons gaat, met onze mannen, de kinderen. Hoe we ons voelen, soms wat beter, dan weer wat minder dan anders en wat we daaraan zouden moeten of kunnen doen. En daarnaast bespreken we ook heel onbenullige dingen. Dat doen we allereerst bij een kopje koffie of thee, bij voorkeur in de Brasserie op het 2e perron van het Centraal Station. Daarna besluiten we waar we naar toe zullen gaan, trekken we onze jassen aan en lopen we gedecideerd richting ons doel ergens in Amsterdam… Vaak komen we er zelfs helemaal niet. We lopen er wel rechtstreeks heen, maar meestal blijkt dat toch ietsjes om. We zien onderweg wat, ontdekken een leuke winkel….. en ja, dan… Voor we het in de gaten hebben zijn we helemaal van de route af. Maar dat is geen probleem. Onderweg attenderen we elkaar op een leuke auto…, die bloembakken daar… of stoppen we om de paar meter om iets te fotograferen. Alles is goed, niks is fout!
En voor we het weten, begint het te schemeren, zoeken we een cafeetje op om nog iets te drinken en wat te eten. Dan is het inmiddels wel weer tijd geworden om op huis aan te gaan. Het einde van een ontspannen dag met een mooi randje, met 1001 dingen die we besproken hebben en waarover we het samen roerend eens zijn of onze meningen juist verschillen. Maar daar zitten we totaal niet mee.
En telkens verbaas ik me weer. Want hoe is het toch mogelijke dat we elkaar via dat immense wereldwijde web hebben gevonden.
Deel dit op:
Kijken
 |
Wie in het Rijksmuseum eens op z’n gemak wil kijken, komt bedrogen uit. Mensen, mensen, wat is het druk daar. Hordes mensen voor de Nachtwacht, dikke rijen voor Maarten en Oopjen. Wie wat wilde bekijken, moest echt dringen. Het is natuurlijk best leuk dat Nederland, Amsterdam en onze beroemde schilders zo goed in de markt liggen, maar dat maakt het nog niet gezellig. Dus keek ik maar naar de mensen, die zich in allerlei bochten wrongen om, net als ik, nog iets te kunnen zien. En de vele anderen te ontwijken, die gewapend met smartphone of tablet, een selfie probeerden te maken. Van Maarten kon ik alleen maar zijn voeten fotograferen. En daar verbaasde ik me dan ook weer over. Want zeg nou zelf, zulke fraaie schoenen, dat is toch heel wat anders dan de hedendaagse sneakers? |
Deel dit op:
Bordje
Meteen toen we uit tram 12 stapten in Amsterdam, op weg naar het Rijksmuseum, viel mijn oog op dit bordje. Wat betekent zo’n bord nou? Het heeft de vorm en rand van een verbodsbord, maar die fles en die 0% zijn verwarrend. Want mag je hier geen limonade of water drinken. Moet er nou alcohol in zitten of juist niet? Ik gok op het laatste….
Deel dit op:
Amsterdam
Een dagje samen met Bettie, het is altijd weer zo gezellig. Afspreken op het Centraal Station in Amsterdam. Eerst koffie en thee om bij te praten. En dan samen naar…. soms de Noordermarkt, maar ditmaal gezamenlijk aan de wandel. We moeten tenslotte ons dagelijks rantsoen stappen halen. En dat deden we dan ook. Ik had een wandeling uitgeprint, die kriskras door Amsterdam gaat. Langs grachten en bruggen, monumenten en natuurlijk langs allerlei winkeltjes. Waar we even in gaan, leuke dingen bekijken, daar even iets passen. En ondertussen kletsen we honderd uit. Waarover? Tja, dat kun je niet uitleggen, daar moet je bij zijn. Geen moment valt er een stilte en we springen van het pasgeboren kleinkind naar stempelen, van kunst naar huishoudelijke zaken. Voor een buitenstaander vast geen touw aan vast te knopen, maar voor ons gewoon oergezellig.
Een verlate lunch in het Joods Historisch Museum, waar we ook nog een tentoonstelling meepikten. En toen werd het al donker. We hebben de wandeling niet helemaal uitgelopen. Dat laatste stuk doen we later nog wel eens.
-
- Rembrandtsplein
-
- Tentoonstelling JHM
-
- Amsterdam Light
-
- etalage
Tot slot nog een wijntje en natuurlijk een hapje eten en daarna met de tram terug naar CS en elk weer naar onze eigen stad. Einde van een heel gezellige dag!
Deel dit op:
Domweg gelukkig
De Dapperstraat in Amsterdam, bekend door het gedicht van J.C. Bloem. En ook zij moeten kunnen lezen, dat je er “domweg” gelukkig kunt zijn. |
DE DAPPERSTRAAT
Natuur is voor tevredenen of legen. Geef mij de grauwe, stedelijke wegen, Alles is veel voor wie niet veel verwacht. Dit heb ik bij mijzelven overdacht, J. C. BLOEM (1887-1966) |
Deel dit op:
Geen commentaar
Gefotografeerd op de Dappermarkt in Amsterdam
Deel dit op:
Tussenin
Bij de kerk van Saint-Bonnet-le-Chateau keek je uit over de Auvergne. En daar zag ik op deze steen dat we precies tussen Amsterdam (links) en Rome (rechts) stonden. Hemelsbreed waren beide steden 780 kilometer verder.
De weg naar Rome ligt dus helemaal niet tussen Keulen en Parijs…
Deel dit op:
Natuur in de stad
Zomaar een straatje in Amsterdam. Wat er van gemeentewege niet komt, daar zorgen de bewoners zelf wel voor. Dus kwamen er potten met rozen en clematis. En een bankje om van al dat groen te genieten. Maar dat bordje maakt duidelijk dat je er niet zo maar kunt gaan zitten, ook al ben je nog zo moe van het shoppen en rondwandelen. Dit is echt “privé”!
