Afgelopen week ontstond er zomaar opeens op de Sociale (!) Media een relletje. Over de decemberuitgave van Allerhande. Ik had hem net van de grootsuper meegenomen. Tjonge jonge, 250 pagina’s in kleur met een keur van allerhande gerechten voor het heerlijk avondje, de kerstdagen en oud en nieuw. Nadat ik hem doorgebladerd had, kreeg ik stante pede last van brandend maagzuur, zoveel fraaie gerechten ik had gezien.
Maar blijkbaar was dat toch niet voldoende, want op Facebook had een mevrouw geklaagd dat er niks gezelligs in stond. Ja, een vegetarische kerstmaaltijd. Nou ja, dat ging ze niet eten! Aardappel-doperwtjespuree, geglaceerde worteltjes of een soep van bietjes. GEWOON eten, niks voor de kerst. Geen braadstuk, geen grote lappen vlees, geen ……. Mijn mond viel open. Want naast de prachtige vega-variaties waren er wel degelijk nog genoeg aan heerlijke en feestelijke gerechten te vinden. Maar wat wou die dame dan? Gerookte pauwentongetjes op een bedje van rauw schapengras? Zes hele speenvarkens aan het spit, met een keur van uit Oezbekistan geïmporteerde wilde kruiden…., vergezeld van geblancheerde kriel-aardappeltjes uit Patagonië?
Wie de geschiedenis bekijkt, weet dat hele culturen ten onder gegaan zijn aan decadentie. Ik vrees dat we ook al een heel eind op weg zijn…