Zelf koken lukt me nog niet, omdat ik nog niet veel kan tillen. En aardappelen afgieten of rijst gaat dus niet. Dus Leo kookt en dat doet ie voortreffelijk en hij probeert nieuwe recepten uit.

Maar zo nu en dan komen de kinderen en die koken of brengen een kant en klaar gerecht mee. En dat smaakt dan niet alleen heerlijk, maar is als balsem voor mijn ziel. Ik vind het zo leuk dat ze op die manier hun zorg en liefde laten blijken. Kijk dit kookte jongste, die al ruim een jaar vegetarisch is, bij ons thuis. Een heerlijke curry van pompoen, paprika en sperziebonen. Met gember, kruiden en specerijen. Meer dan genoeg voor twee keer en lekker pittig en exotisch en heerlijk met rijst.

Onze oudste had al een keer voor Leo gekookt, toen ik in het ziekenhuis lag. Vorige week kwam hij naar ons toe, samen met zijn vriendin, en toverde deze schotel uit zijn tas. Een “aardappel anders-gerecht”, gevonden bij Brenda en voor ons gekookt. Zo lief en lekker! Kijk, ziek zijn heeft niet alleen nadelen. Zoals Cruyff ook zegt: elk nadeel heb zijn voordeel 😉 😉 😉