Ogen

Posted on by
Bron: FaceBook

Of mijn moeder een zesde zintuig had of ogen die ook achterwaarts konden kijken, het is me nooit duidelijk geworden. Maar hoe dan ook, ze zag en wist altijd alles.

Ze wist wanneer ik iets gedaan had wat niet mocht, als ik jokte, stiekem iets uit de keuken gejat had…

Zelf had ik ook wel veel door. Misschien verdachten onze kinderen me ook wel van buitengewone krachten. Wie zal het zeggen?

Kinderen van nu zijn misschien wat minder lichtgelovig en sturen daarom hun moeder naar zo’n oog-onderzoek.

Je kunt het tenslotte nooit helemaal zeker weten…!

Vakantieherinnering

Posted on by

Het leek me geen goeie plek om naar toe te gaan: Hiroshima. Hoe zou het er zijn, voelde je er nog iets, rook je er misschien nog de geur van de bom die de stad in 1945 totaal verwoestte…?

Maar nee, toen wij er ij 2009 waren, was alles weer “normaal”. Straten, winkels, hotels en trams. Er was nog nauwelijks iets van schade te zien. De stad was letterlijk herrezen uit de as, als een Phoenix.

Behalve dan dit gebouw, de”atoombomkoepel”. Die bleef staan, beschadigd en wel, als getuige van een afgrijselijke daad.

Ja, er was natuurlijk meer om bij te herdenken. Een monument, een museum vol akelige dingen, vervormd, gesmolten. Met verhalen van mensen die het overleefden, namen van de vele families die vrijwel allemaal omkwamen.

Maar er waren ook lachende schoolkinderen, met hun eigentijdse beslommeringen, verplicht naar het museum. Opdat ze het weten en er nooit meer, nooit meer ….. !!

Opletten

Posted on by

Het restaurant had maar een piepklein terrasje. Met zo’n 8 mensen was het al te vol.

Maar aan de overkant van de straat was nog plek zat. Lekker onder de bomen van een park, vogeltjes die fladderden en zongen. Dus was de oplossing snel gevonden.

Alleen, de bediening moest telkens met volle bladen oversteken. En de weg werd redelijk druk gebruikt, niet alleen door auto’s maar ook door fietsers.

Vandaar dit bordje aan de rand van het fietspad.

Zodat de koffie, drankjes en de broodjes veilig over zouden komen. De obers natuurlijk ook!

Zuinig aan…

Posted on by

In deze dure tijden komen allerlei bezuinigingstips voorbij en duiken bespaar-goeroes op Instagram op.

Sommige volg ik ze, al is het alleen maar om te zien waar en wat bespaard wordt. Een aantal dingen eten of gebruiken we niet. Dat alleen al scheelt enorm 😄

Zo zag ik laatst een instagrampost over waar het goedkoopste wc-papier te koop is. Hier Leo koopt dat altijd en ik weet bij lange na niet hoe duur het is. Het is vast niet het meest luxe papier, maar het zijn ook niet zulke flinterdunne velletjes.

Maar deze influencer ging onderzoeken waar het goedkoopst papier te vinden zou zijn. Ze doet dat met humor en ook wel een beetje met een flinke knipoog. Daarom ook vind ik het leuk om zo nu en dan te kijken.

En ja, dan moet je natuurlijk niet alleen op de prijs, maar ook op het aantal rollen en het aantal velletjes en niet te vergeten het aantal laagjes letten. Ik heb nog niet gezien waar de beste keus gevonden kan worden.

Dus wacht ik af en kijk nog wel of ik ook daarop zal bezuinigen….

Geen wolkje

Posted on by
Bron: Google foto’s

Zaterdagavond, rond half zeven, de zon is al achter de huizen gezakt. Het wordt donker.

Als ik de straat inkijk, zie ik geen wolkjes. Ja, in de lucht wat kleine schapenwolkjes. Maar uit de schoorstenen van de huizen komt niks. Dat was wel eens anders. Rond deze tijd en temperatuur zag je overal de rookpluimen boven de daken. Toen stookten de mensen nog. Nu heeft iedereen, ook wij, de thermostaat op “standje zuinig” gezet.

En zitten we dus soms een beetje te kleumen. Niet dat we verrekken van de kou, maar comfortabel is toch anders. We trekken sneller een vest aan en ‘s-avonds leg ik een klein dekentje over mijn benen. Ik vind het een beetje kneuterig, maar met kouwe knieën is ook niks.

Hoewel we de energieprijzen met argusogen bezien, kunnen wij de temperatuur nog wel redelijk op peil houden. Maar hoe dat bij andere mensen gaat? Wie had ooit kunnen bedenken dat we zo snel in de penarie zouden komen…

Boek

Posted on by

Al vaker las ik met veel plezier een boek van Santa Montefiore. Dit keer las ik “Een tijdloze liefde”.

Santa Montefiore: Een tijdloze liefde

Natuurlijk staat liefde en verliefdheid in het middelpunt van dit boek. Het begin is redelijk voorspelbaar. Evelina, dochter uit een arm maar adellijk gezin, wordt verliefd op een kleermakerszoon.

Maar dat is in de jaren 30, als de wereld op zijn kop staat, Hitler aan de macht komt en Mussolini de scepter zwaait in Italië.

Wat er komen gaat weet niemand, maar wie maakt daarover zorgen. Zeker geen twee verliefde tieners. Tot de harde werkelijkheid doordringt.

Jaren later is Evelina naar Amerika geëmigreerd, is met een lieve welgestelde man getrouwd en heeft ze drie kinderen. Ze is redelijk gelukkig, maar denkt nog vaak met weemoed terug aan haar jeugdliefde. Helaas, die heeft de oorlog niet overleefd.

En dan komt haar hele leven op losse schroeven te staan. Is er een oplossing voor zo’n immens probleem?

Fijn boek voor heerlijke uurtjes prettig lezen.

Minder dan een tientje

Posted on by

In mijn kookboekenkast staat een uiterst praktisch boek ” 365 dagen eten onder 10,00 gulden”. Ik heb er heel vaak iets uit gemaakt in de tijd onze jongens in de groei en dus hongerig waren.

Nu zie ik in de Allerhande een artikel over koken voor minder dan 10 euro. Weliswaar voor 5 dagen, dus er moeten nog heel wat meer recepten komen om een heel jaar zuinig te kunnen koken.

Maar wat een verschil met de recepten in mijn oude boek. Destijds had nog niemand het over “traybake” of “pokebowl”.

Mijn oude boek is zuinig uitgevoerd, met weinig illustratie en op goedkoop papier gedrukt. Praktisch, maar niks flitsend of hoogglans.

Groenten, aardappelen en een stukje vlees waren de hoofdingrediënten van de maaltijd. Witte rijst of elleboog macaroni kwamen sporadisch ter tafel.

Groenten staan gelukkig nog steeds hoog op de boodschappenlijst. Maar nu staan daarnaast pompoenpitten, lasagnebladen, (volkoren) fusili op het boodschappenlijstje.

Ik ga eens zoeken naar wat ik toen regelmatig op tafel zette en wat ik nu uit die Allerhande ga maken.

Maandag met muziek

Posted on by

Een bekende song, Blue sky, maar in een nieuw en wat rustiger jasje van Postmodern Jukebox met Allison Young. En mocht de regen neer vallen op deze maandag, is er dus nog altijd een blauwe lucht om te bezingen.

Als het filmpje niet start, dit is de link

Warm of koud…

Posted on by

Wordt het een warme of koude winter….? Wie zal het zeggen. Tot nu toe viel het nog wel mee, maar ja, de echte kou moet nog komen.

Bijna iedereen zet de thermostaat een tikkie lager. Ook bij Jans op kantoor….

Is dat dan al vanwege de energiekosten?

Nee joh, mevrouw de leidinggevende is in de overgang. Vandaar…..

Ach ja, elk nadeel heb se voordeel 😉 😉 😉