Inspiratie

Met de zon hoog aan de hemel en een frisse wind door onze haren liepen Leon en ik door Arboretum Trompenburg. Ja, daar heb ik al heel veel keren aandacht aan besteed, maar het is elke keer toch weer anders.

Op dit moment, aan het prille begin van de lente, steken overal bolletjes de kop op en zie ik aarzelende sprietjes groen, die zich nog niet laten herkennen. Althans niet voor mijn leken-oog.

Veel bomen zijn nog kaal, maar vertonen toch al wat meer activiteit. Sommige lijken wat gehaaster en bloeien al voordat er blad verschijnt. Tegen een helderblauwe hemel levert dat een fraai beeld op.

En dan valt me nog meer op. Dat alle knoppen zo verschillend zijn, dat er bomen zijn met heel grillige stammen, andere daarentegen steken recht de lucht in maar zijn bekleed me dunne velletjes, die bijna uitnodigen tot friemelen en frunniken.

Zo is er dus altijd wel weer wat nieuws te ontdekken 😉

Notities

Bron/gekopieerd van: www.bijzonderboekjes.nl

Hoewel we tegenwoordig bijna alles digitaal kunnen noteren, bestaat er toch nog steeds de behoefte om zo nu en dan iets op papier te zetten.

Dan is het handig om een notitieboekje in je tas te hebben. Niet zo’n groot en zwaar exemplaar, maar kleine handzame boekjes. Oh ja, er is van alles te koop. Bij Hema of Action ligt er keus volop. Maar het is toch veel leuker om een speciaal en origineel exemplaar te hebben.

In Leeuwarden maakte ik kennis met Trudie Labuschagne van Bijzondereboekjes. Zij maakt dit soort (notitie)boekjes en maakt daarbij gebruik van “oud” materiaal zoals verpakkingen. Verder gebruikt ze vooral biologisch papier en natuurlijke materialen.

In haar atelier vond ik zoveel dingen die ik ook wel graag zou willen leren maken. Ongewone vondsten, zoals een boekje op luciferdoosjesformaat of met een omslag van een thee- of chocoladeverpakking.

Het is mogelijk om een workshop te volgen en dus ga ik kijken wanneer ik ik daar aan deel zal kunnen nemen. Het zal me de reis naar Leeuwarden of Groningen meer dan waard zijn.

Brocante

Het was een eindje rijden die zaterdag, maar de moeite waard. Want in Hellevoetsluis werd een brocantemarkt gehouden. En één van de kramen werd bemand door Janet, die ik vooral ken als fysiotherapeute.

Ze heeft niet alleen talent om mijn onwillige knie weer in het normale loopgareel te krijgen, maar verzamelt samen met haar man ook allerlei vintage spullen. Die etaleert ze regelmatig op deze website en op Facebook. Wie op zoek is naar vintage meubels, manden, flessen, ladders of luiken kan er zijn hart ophalen en vindt zeker iets van zijn of haar gading.

De brocantemarkt is al weer lang afgelopen, maar toch nog een sfeerbeeld.

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Beautiful boy, een liefdesverklaring van John Lennon aan zijn zoon, als hij hem naar bed brengt en een verhaaltje vertelt. En net als alle ouders belooft dat het allemaal goed komt.

Als de clip niet opent, dit is de LINK

Puzzel

Nu even wat anders, dacht ik, wat eenvoudigs. Geen ingewikkelde patronen, een lief kattenplaatje. Jaja, een mens kan zich vergissen.

Want deze puzzel was helemaal niet zo simpel. Met op het oog regelmatige stukjes, maar met piepkleine bloemetjes, kleuren die maar nauwelijks verschilden van andere delen. En soms met stukjes die net leken te passen, maar dan klopte het plaatje toch weer niet.

Kortom, een heleboel uurtjes zoeken, stukjes dan weer zus, dan weer zo gelegd, gekeerd en terug in de doos. gelegd.

Maar nu is ie klaar. Schattig plaatje, nietwaar?

Niet wat je denkt…

Gaat dit over vakantie, de zee, het strand, een vuurtoren…?

Nee, het gaat over een gepassioneerde man die met veel en zichtbaar plezier zijn vak uitoefent.

En daar worden dan leuke filmpjes over maakt, die ik keer op keer kan bekijken.

Dit is niet het enige, want er zijn er een heleboel. Of je nou van auto’s , vuurtorens of juwelen houdt.

Nieuwsgierig geworden? Klik dan op de foto en geniet mee van het resultaat.

Want het is om je vingers bij af af te likken…..

Boek

Simon Roozendaal:
De winkel van mijn vader

In het huidige Rotterdam is de wijk Katendrecht gewoon een wijk als alle andere. Nou ja, misschien verandert ze momenteel in een soort yuppen-wijk, want er verrijzen steeds meer flats, die je met een gewoon gemiddeld salaris niet zo gemakkelijk betalen kan.

Dat was vroeger anders. Toen had de wijk een slechte klank in de oren van de “nette” Rotterdammer. Want de prostitutie tierde er welig. Zeelui van allerlei windstreken liepen er rond, dronken zich een stuk in de kraag en vochten om een vrouw.

Toch was de wijk ook een normale woonwijk, met keurige huismoeders en huisvaders. En met talloze winkels voor de dagelijkse zaken.

In die wijk vestigt zich de vader van Simon Roozendaal en hij begint er een groenten-en fruitwinkel. En zoals toen gebruikelijk, hielp Simon zijn vader. En vond hij zij weg tussen de “paradijsvogels”, de Chinezen en zeelui.

Daarover vertelt hij in dit boek. Een wijk die bijna verdween maar nu herrijst als een Fenix.

Gevangenis

Al lopend door Leeuwarden kwamen we langs de gevangenis, die gevestigd was in de Blokhuispoort. Een oud gebouw met mooie details aan de buitenkant en inmiddels dus verbouwd.

In één gedeelte zit de bibliotheek, met een heel gezellig café. Daar werd druk gebruik van gemaakt en aan de lange rij gereserveerde boeken wordt er in Leeuwarden ook heel veel gelezen.

Aan de andere kant van de binnenplaats waren ruimtes voor workshops en als je verder liep kwam je in het echte cellencomplex terecht.

Geen misdadigers meer hier, maar winkeltjes met leuke geschenkartikelen, vaak van eigen productie. Er waren tweedehands LP’s te koop, kaarsen, aardewerk en (houten) speelgoed. Het zag er erg gezellig en knus uit, al kon je de oorspronkelijke bestemming nog goed zien.

Mooi nieuw

Eigen foto

In het Fries museum ontdekte ik deze stoel. Qua model kwam het een beetje ouderwets op mij over en dat klopte ook. Want in de Hindelooper kamer stond net zo’n stoel, maar dan van donker hout en met een rieten zitting.

Nu bestond de zitting uit dikke (wollen?) draden in een zachte roze/grijze kleur en was een deel van de stoel wit geverfd. En zo werd het meteen een stoel die zou passen in elk interieur. Hij oogde helemaal niet hard of ongemakkelijk.

De klaptafel erachter is ook gebaseerd op een Hindelooper tafel. Maar nu zijn de patronen niet geschilderd maar zijn ze ontstaan door metaal, dat tannine uit het eikenhout trekt.

Bron: Website Fries Museum, Leeuwarden

Thuis zocht ik wat verder en kwam ik tot de ontdekking dat deze stoelen zijn ontworpen door Christien Meindertsma. Ik vind ze prachtig en dat ze er ook in nog veel andere kleuren zijn, maakt het nog mooier.

Leeuwarden

Leo kreeg voor zijn verjaardag een cadeaubon voor een hotelnachtje met z’n tweeën. Er was keus genoeg, ook in het buitenland. Maar wij lieten onze keus vallen op Leeuwarden, een nachtje in het Oranje hotel.

Makkelijk bereikbaar, vlak tegenover het station. Zo hoefden we niet met de auto, maar gingen we met de trein. Luxe, in de 1e klas en heel comfortabel. Voor één nacht is de bagage ook minimaal, dus liepen we het hotel binnen met alleen onze rugzakken.

We werden allervriendelijkst ontvangen. Ook konden we, ook al was het nog redelijk vroeg, onze kamer al in. Het werden twee heerlijke dagen.

Gewapend met een plattegrond en in een heerlijk zonnetje, liepen we de stad in. We lunchten op ons gemak, en liepen zonder vast plan.

Natuurlijk kennen we Leeuwarden een beetje. Het is gastvrij, vriendelijk, niet al te groot en er zijn diverse prima musea. Een fijne stad voor er even tussenuit.