Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

We zongen dit lied met de zangclub, niet zo simpel als het lijkt en een beetje droevig: Adele met To make you feel my love.

Als de clip niet start, dit is de link

Ontroerend

Posted on by
Bron: Google foto’s /

Deze foto kwam ik tegen op Instagram. Het is een tweeling, Brielle en Kyrie Jackson. In 1995 werden ze 12 weken te vroeg geboren. Zoals toen gebruikelijk, werden de baby’s apart in een couveuse gelegd. Op een bepaald moment leek Brielle het niet te halen.

Tegen alle regels in heeft een verpleegster de kinderen bij elkaar gelegd en onmiddellijk sloeg Kyrie haar arm om haar bijna levenloze zusje.

Instinct, overlevingsdrang, wie zal het zeggen? Maar Brielle begon weer te ademen, kwam er boven op. Dit gebaar heeft sindsdien een naam: the rescuing hug (de redding brengde omhelzing). Zo ontroerend…!

En het bewijst maar weer dat mensen niet leven kunnen zonder intermenselijk contact. De kinderen zijn inmiddels volwassen en beiden zijn opgegroeid tot mooie meiden.

Klein maar fijn

Posted on by

In de pot van mijn laurier stak ineens een klavertje zijn kopje op. Minuscuul en teer, een beetje roodbladig in de zon en met een piepklein bloemetje.

Dat ik maar eens fotografeerde met de macro stand van mijn mobieltje. Daar moet ik nog maar eens meer mee oefenen, want erg goed lukte het niet.

Maar ja, die pot voor de laurier is weliswaar tamelijk groot, onkruid hoort er niet in want dan wordt het wel erg krapjes.

Toch jammer, want zo’n bloemetje geeft wel een beetje kleur aan de wat saaie laurier. Nou ja, die geeft weer smaak, dus wat zal ik er verder over zeuren?

Duurzaam

Posted on by

Duurzaam is het woord van deze tijd. Alles moet duurzaam zijn, van je haarverf tot je schoenzolen.

Maar wanneer is iets duurzaam? Als ik lees dat de oude koelkast het veld moet ruimen voor een nieuwer -uiteraard minder energie verbruikend- exemplaar, denk ik meteen “maar wat gebeurt er met de oude? Die gaat naar de vuilstort. Is dat duurzaam?

Zo las ik ook dat we eigenlijk alle plastic uit de keuken moeten weren. Zou dat kunnen? Ja, maar dan mag van mij melk, yoghurt, karnemelk, vla, slagroom ook niet meer verpakt worden in van die handige plastic weggooipotjes. Moet alles in glas en met statiegeld. Dat dan weer wel teruggebracht, omgespoeld, omgesmolten en opnieuw gemaakt worden. Is dat echt zoveel duurzamer?

Laatst keek ik eens in mijn keukenkast en kwam tot de conclusie dat veel van mijn voorraadbussen al meer dan 50 jaar oud zijn. Van plastic, ja, dat wel. Maar nog steeds handig en onbeschadigd. En al die tijd gewoon en vaak gebruikt…

Ik zie natuurlijk overal prachtige glazen potten, die ik ook wel zou willen hebben. Maar nee, ik hou gewoon mijn plastic Mepal potten, met hun nostalgische kleurtjes. Dat lijkt me toch nog steeds duurzamer.

Kapper

Posted on by

In 1973 ging ik natuurlijk vóór mijn trouwdag naar de kapper. Niet in Rotterdam, maar op de zaterdag ervoor in Leeuwarden.

Waarom zo ver? Omdat mijn melkboerenhondenpiekhaar daar van een leuke springerige krulletjes werd voorzien. Ik kwam er al wat langer, nadat ik een uitzending over kapper Wyb Feddema in een TV-programma had gezien.

Feddema had een speciale techniek ontwikkeld om steil haar te fatsoeneren. Eerst werd het gepermanent en daarna tot kleine lokjes gedraaid en heel kort geknipt. Het leek een beetje op een schapenkopje en niet iedereen was er enthousiast over. Mijn toenmalige collega moest er vooral erg aan wennen. Maar Leo vond het wél leuk en ja, die had toch de meeste invloed.

Zelf was ik ook erg enthousiast, want mijn haar bleef lekker in model, wassen en drogen was een eitje.

En die reis naar Leeuwarden vond ik geen probleem. Later, met kinderen werd het een beetje lastig en zocht ik een kapper in de buurt. Maar die super korte krulletjes zou ik best nog wel willen hebben.

Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Op een koude zaterdagavond in 1971 ontmoette ik Leo. We raakten in gesprek, maakten een afspraakje. En de rest is geschiedenis.

Want vandaag zijn we op de kop af vijftig jaar getrouwd. In 1973 wisten we dat we samen oud wilden worden. Dus vandaag een toepasselijk clipje: Westlife met I wanna grow old with you.

Als de clip niet start, dit is de link

What’s in a name..?

Posted on by

Dat we minder vlees zouden kunnen eten, is inmiddels wel aan iedereen bekend. Daarvoor werd al eerder de “week zonder vlees” onder de aandacht gebracht.

Bron: Google foto’s

Je hebt natuurlijk helemaal geen vlees nodig om lekker te koken. Maar nu zijn er vleesvervangers onder allerlei namen te koop. Het is gemaakt van plantaardig materiaal, maar lijkt te smaken als vlees en de structuur is ook “vleesachtig”.

Knutselvoer noemt Karin Luiten dat. Ik vind het wel geinig gevonden, maar wat moet ik nou?

Want elke dag zet ik Leo een zelf gekookte maaltijd voor. Soms met vlees, soms vegetarisch. KnutzEls’ voer zou je kunnen zeggen….

Kan ik hem dat nou nog voorzetten? Of moet ik een nieuw pseudoniem zoeken? 😉 😉 😉