Recept van de maand

Posted on by

Blogster Elisabeth lanceerde het idee voor een maandelijkse receptenronde. Vandaag dus hier mijn Recept van de Maand.

Deze keer een gerecht met knolselderij. Wij zijn er dol op, maar voor velen een beetje onder-gewaardeerde groente.

Voor 2 personen:
450 gram aardappelen, geschild in stukken
350 gram knolselderij, geschild en in blokjes van 2 centimeter
1 ui, in reepjes
1 knoflookteen, gehakt
2 lente uitjes, in dunne ringetjes, ook het groen
60 gram pecannoten (of walnoten)
60 gram geitenkaas in blokjes
Van elk een halve theelepel: tijm, rozemarijn en (gerookte) paprika
Eventueel pittige paprika/cayennepeper naar smaak
Peper, zout
Olie om in te bakken
Klontje boter

Zet de aardappel op met kokend water. Na 4 minuten de knolselderij erbij doen en na ca. 5 tot 6 minuten vuur uitdoen en nog 10-15 minuten laten staan. Zet wat kookvocht apart, en giet de rest af. Daarna op het vuur enigszins droog stomen.

In de tussentijd de ui en knoflook zachtjes in wat olie bakken met een snufje zout tot het goudgeel is. Voeg tijm en rozemarijn toe en bak nog even zachtjes mee. Schep op een bordje en zet even apart.

Bak in de zelfde pan daarna de noten zachtjes, hussel ze goed zodat ze met een dun laagje olie zijn bedekt en strooi de paprika, pittige paprika en een snufje zout er over. eng goed. Hak de noten daarna grof (optioneel).

Stamp de droog gestoomde aardappel/knolselderij met een klontje boter en wat kookvocht tot een smeuïge stamppot. Roer er de gekruide uien door, daarna de lente ui en als laatste de kaas en noten. Breng op smaak met peper en zout.

Serveer op borden en garneer met wat achtergehouden noten en kaasblokjes.

Boek

Posted on by
Corina Bomann: De rozentuin

Al diverse malen zag ik goede recensies over de boeken van Corina Bomann. Gek genoeg trokken ze me nog niet zo aan.

Maar afgelopen week nam ik dit boek mee en het stelde me niet teleur. Vlot geschreven, romantisch, maar niet te zoet.

Alexa heeft niet zo’n beste verhouding met haar moeder, die een boekhandel runt. Toen Alexa elf was, heeft haar moeder het gezin voor een korte tijd verlaten. Waarom en waarheen is voor altijd een raadsel gebleven.

Dan krijgt moeder een beroerte en moet Alexa de verantwoording voor haar moeder op zich nemen.

Een zoektocht naar papieren brengt ineens veel aan het licht. Maar ook de komst van een schrijver in de boekhandel brengt nieuwe feiten aan het licht.

Wisselend tussen verleden en nu wordt duidelijk waarom moeder zo verbolgen was en worden de draden in het spinnenweb van geheimen ontrafeld.

Quilt

Posted on by

Quilten kan ik zelf niet, maar ik volg wel enkele sites. En ik bewonder de vaardigheid, de kleurencombinaties en ook de nauwkeurigheid waarmee dit soort creaties gemaakt worden.

Vorige week kwam ik een nieuwe vorm (voor mij althans) tegen van quilting. Geen deken of muurtapijt werd gemaakt, maar een jas.

Shannon heeft al heel wat genaaid en gemaakt en zij is al van kinds af aan gefascineerd door de Hobbit-boeken van Tolkien. Haar grote wens was een jas”in “hobbit”kleuren te maken. Alhoewel ze natuurlijk een grote doos met restlapjes has, was dat niet voldoende voor de jas en dus besloot ze er een project van te maken.

En wie nu nieuwsgierig is naar hoe dat allemaal verder loopt, klik dan op de foto. De film duurt ongeveer 20 minuten en ik vond hem van begin tot einde absoluut boeiend.

Klik hier als de film niet starten wil.

Ongeval

Posted on by
Bron:Google Foto’s

En ik zal je wat vertellen van Sint Nicolaas
Die ging het dak op met zijn paard en ook met Pieterbaas
’t Gebeurde gisteravond laat hier ergens in de stad
T’is eeuwig zonde, maar wel logisch, want ’t was hardstikke glad
En ze gleeën met z’n tweeën
Langs de pannen naar benejen
Van ’t dak, oh yeah..

En ik wil je wel vertellen dat Sint Nicolaas
Toen in het ziekenhuis belandde met z’n Pieterbaas
Ze lagen in de ambulance, nou dat wat me wat
Hij reed met loeiende sirene door de hele stad
Nu gaan ze voortaan met z’n tweeën
langs de ladder naar benejen
Van het dak, oh yeah….. OH YEAHHHHH

Met dank aan Zangclub Plus 😉


Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Hetty Blok en de Ja zuster, nee zustercast in “Laat ze breien” van Annie M.G. Schmidt. Het is een oud advies, maar nog steeds zeer actueel. Zie je het voor je, alle regeringsleiders breiend aan een sok of pullover? Geeft vast minder agressie dan al die vergaderingen…. 😉

Als de clip niet start, dit is de link

Klein leven

Posted on by

Laatst las Jacques Klöters dit gedicht voor in De Sandwich. Het is een gedicht van Frank Starik, die de trekker was van het ‘Eenzame uitvaart’-project, dat in verschillende grote steden dichters een gedicht liet schrijven (en voorlezen) bij de begrafenis van mensen zonder nabestaanden. Ieder jaar krijgt een van die gedichten de Ger Fritz-prijs, een prijs voor het beste/mooiste ‘Eenzame uitvaart’-gedicht. F. Starik heeft de prijs postuum toegekend gekregen voor een gedicht dat hij twee dagen voor zijn dood schreef – vanwege de kwaliteit van het gedicht, maar ook als waardering voor zijn jarenlange inspanningen.
(met dank aan Raymond Noë)

Klein leven
Wat als je rijk bent
en het kan je niks schelen.

Wat als je rijk bent
en gewoon in het buurtje blijft wonen
waar niemand weet
wat er bij jou te halen zou wezen.

Klein leven.
Iemand met een bivakmuts,
gerinkel van glas, paniek:
het is je jaar na jaar bespaard gebleven
in dat eenvoudige benedenhuis
terwijl je overal had kunnen leven.

Bron: Google photos / Smithsonian Magzine

Geen overdreven sjieke dingen eten,
geen jacht, geen villa met een hek
om de mogelijkheden die mogelijkheden zijn gebleven,
gewoon, klein leven. Niet ten volle, maar tot het magere einde toe.


Geluk is een afwezigheid, een gebrek
aan een gebrek, de zekerheid van het genoeg.

En tenslotte: niemand om het weg te geven.
Dat kleine, stille leven moe.

F. Starik (1958-2018)

Druk bezig

Posted on by

Nou ja, zo druk heb ik het nou ook weer niet. Maar toch, gisteren was ik in de weer met een grote pan erwtensoep koken. En moest ik me haasten omdat we later die dag naar de film gingen.

Er lagen nog andere dingen die geregeld moesten worden. Dus vergat ik helemaal een blog te typen.

Er zijn ergere dingen in de wereld, toch? Vandaag dus gewoon een beetje toepasselijk plaatje. Verder niks!

Verpakkingen

Posted on by
Bron: Google foto’s / De Gelderlander

Er werd weer eens iets nieuws bedacht. Kaas, zoals camembert, zou straks niet meer in zo’n klein spanen doosje mogen. Te milieubelastend.

Dat vond de Europese Commissie, die er zijn licht op liet schijnen. Een houten doosje, dat kan niet. Zo’n doosje wordt maar één keer gebruikt. Het moet iets recyclebaar worden. Nu kieperen de mensen dat zomaar in de kliko….

Nou denk ik altijd, voordat je iets gaat verbieden, bekijk dan eerst wat de alternatieven zijn. Want wat zou het dan moeten worden? Geen idee… plastic…? Nee joh! Keramiek, papier met een plastic laagje?

Daar was men zo een twee drie niet uit. De Normandische boeren protesteerden, maar hoefden gelukkig niks te vrezen, want hun streekgebonden producten vielen buiten de regeling. Maar de grootste zuivelproducent ter wereld, Lactalis, fabrikant van onder andere Président camembert, altijd verpakt in die spanen doosjes, gooide zich in de strijd en tekende protest aan. En met succes.

Want, meldde Lactalis, zo’n doos is niet voor de sier. Die heeft een functie. Het hout zorgt voor voldoende luchtcirculatie en daardoor rijpt de kaas na. En toen krabbelde de Europese Unie terug…..!

Ik denk dat zo’n spanen doosje eigenlijk prima is. Die spanen komen van populieren, inheemse en snelgroeiende bomen. Die ook nog eens niet zo heel oud kunnen worden, na 50 jaar zijn ze op.

Waarom zou je iets veranderen wat uitstekend werkt?

Cadeautje

Posted on by

Ik weet dat oud-buurman Peter een trouwe lezer van mijn blog is.

Dat bleek maar weer eens toen hij enkele dagen geleden ineens weer bij ons op de stoep stond.

Onder zijn arm een doos met een puzzel van Jan van Haasteren, een mooi exemplaar uit 2007: de damclub. Die ga ik gauw eens maken, want ik heb al weer een hele tijd niet gepuzzeld.

Nu het weer kouder wordt en de avonden donker en langer zijn, is het toch een fijn tijdsverdrijf.

Dit is een niet zo grote puzzel, “maar” 500 stukjes. Ben heel benieuwd hoe lastig deze puzzel is.

En is de puzzel eenmaal klaar, dan geef ik hem weer door aan andere puzzelfanaten. Ik heb al gehoord dat er belangstelling genoeg voor is.

Nogmaals dank je wel, Peter. Als ik er mee klaar ben, laat ik hem hier natuurlijk ook nog een keertje zien.

Verbaasd

Posted on by
Bron: Google afbeeldingen / Cartoon Arend van Dam

Met verbazing heb ik vorige week gekeken naar de reacties op de verkiezingsuitslagen.

Het leek alsof er een soort van angstwekkende invasie van buitenaardse aliens had plaatsgevonden. Waarom? Die stemmers zijn toch gewone, doodnormale en hardwerkende mensen.

In plaats van moord en brand schreeuwen, zou de zittende macht zich beter eens achter de oren krabben en nagaan wat er allemaal niet goed is gegaan in de afgelopen dertien jaar.

We zwalkten van crisis naar crisis. Nu hebben de verliezers hun mond vol over niemand uitsluiten en zou iedereen er toe doen. Daar denk ik toch anders over. Want nog niet zo lang geleden mochten grote groepen mensen niet in een theater, café, restaurant.

Destijds werd uur na uur vermeld hoeveel patiënten er op de ic lagen. Nu lezen we nauwelijks over oversterfte. Laat staan dat er een gedegen onderzoek loopt naar de mogelijke oorzaak ervan. Integendeel, het is angstwekkend en oorverdovend stil.

Ook is nog steeds heel veel geld niet verantwoord. De toenmalige minister weigert, ondanks rechterlijke uitspraken, opening van zaken te geven. Je zou toch zeggen dat zo’n gigantisch bedrag niet zomaar kwijt raakt.

Hoe de regering er de komende jaren uit zal zien, weet ik niet. Of het zo veel beter of slechter zal zijn, geen idee.

Ik denk dat, in het belang van ons allemaal, samenwerken het meest voor de hand zou liggen. Geef het voordeel van de twijfel.