Boogschutter

Posted on by

Gelukkig voor mij komt het programma Salvage Hunters weer terug. Helaas nog maar één keer per week, op een andere dag, maar toch…

Want Drew Pritchard weet altijd iets bijzonders te maken van het zoeken naar leuke dingen op Vintage- en rommelmarkten .

In één van de vele oudere uitzendingen had hij een pop -een boogschutter- gevonden. De pop moest opgewonden worden en dan zou hij meerdere pijlen afschieten.

Natuurlijk was er van die pop niet veel meer over en vroeg hij Donald en Maria Start van House of Automata of die pop nog te restaureren was. Ja zeker, al was het best een gehavend geval.

Het bleek een heel bijzonder karwei. Kijk hieronder om te zien hoe er van bijna niets weer een prachtige creatie werd gemaakt.

Als de film niet start, dit is de link

Statiegeld

Posted on by

Jaren geleden was in Duitsland het statiegeld voor plastic flesjes al ingevoerd.

Op het vliegveld in Berlijn zagen we toen een nette man met een enorme koffer in de ene hand en aan zijn arm een tas. Hij liep een beetje doelloos rond, leek het. Maar in feite keek hij naar de mensen die wachten en wat dronken uit een flesje. Want als Nadat zo’n flesje leeg was, kieperde men ze in een afvalbak.

Bron: Google foto’s / De Gelderlander

En daar kwam de man in actie. Onopvallend viste hij het flesje op, stopte het in de tas. En toen snapten we het. Een statiegeld jager. Eigenlijk een illegale handeling, want officieel zou het statiegeld aan de staat toebehoren, vertelde mijn Duitse vriendin. Maar de man haalde zo te zien heel wat geld op.

Als ik dan lees dat er in Nederland in 2023 miljoenen euro’s aan niet ingeleverd statiegeld op straat gegooid wordt. Dan lijkt het me niet zo lastig om zo wat geld te verdienen. Best slim toch?

Hergebruik

Posted on by
Bron: Facebook / History defined

In de crisisjaren was er op het Amerikaanse platteland nog weinig te merken van de “American dream”. Toen heerste er armoe en hadden de mensen weinig geld te verteren.

Wie geen geld voor stof had, gebruikte de stof van de linnen meelzakken. Stevig, goed te wassen en lang te gebruiken. Dus liepen veel vrouwen en kinderen in grauwige linnen jurken of schorten.

Maar wie maakte zich toen druk over de juiste schoenen of dat je jurk of broek wel van het juiste hippe merk was? Zelfs een lapje stof op de markt was te duur of helemaal niet te krijgen.

Maar natuurlijk zijn er altijd vrouwen geweest die daar een draai aan wisten te geven. En mannen die daarop insprongen.

Waarom van de nood geen deugd gemaakt? De meelzakken werden bedrukt met leuke patronen, die er niet uitgewassen werden. Het logo werd daarentegen gedrukt met oplosbare verf.

En zo konden de creatieve vrouwen toch leuke jurkjes maken. Slim bekeken van de meelproducenten!

Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

De ene dag is de andere niet. Want: what a difference a day make, dit maal gespeeld door jazzgitarist Fapy Lafertin & Le Jazz. Lekker Django Reinhardt sfeertje vandaag.

Als de clip niet start, dit is de link

Keurig

Posted on by
Bron: Instagram/Clotheslinespoetry

Zoals vaker vond ik deze foto op Instagram. Er bestaat een hele groep van mensen die foto’s maken van waslijnen in allerlei vormen.

Het is dan ook een leuk gezicht, wapperende lakens, kleding of in dit geval werkdoekjes.

Ik heb deze zelf ook, doe ze alleen gewoon in de droger, bij de andere was. Ja dan mis je dit leuke plaatje. Want ook ik zou ze zo keurig op kleur ophangen.

Maar gelukkig zijn er altijd foto’s van anderen, die ik dan ook graag gebruik.

Verslaafd

Posted on by

Ik vind het eigenlijk best slap van mezelf, maar ik ben best een beetje verslaafd aan Instagram.

Als ik de app geopend heb, ben ik niet meer te stuiten. Foto na foto -of nog erger- filmpje na filmpje laat ik voorbij komen. En als ik dan weer oo de klok kijk is er zo een half uur voorbij.

Heb ik er iets aan? Nee, want er zit heel veel troep tussen. Soms sla ik iets op, een recept, een tip. Maar of ik daar ook wat mee doe? Ik geloof het niet….

En als er dan zo’n filmpje als hieronder voorbij komt, ben ik helemaal weg. Mensen die vallen, uitglijden, stoer doen en onderuitgaan. Ik moet er soms zo om lachen.

Nou ja, ik weet dat ik er gewoon mee moet stoppen. Maar ja, dat mobieltje ligt zo onder handbereik. Toch maar weer eens iets anders onder handen nemen, want dit is te veel van het goed.

Bakken

Posted on by

Ook in China wordt er rondom Nieuwjaar, dat daar volgende week begint, veel gebakken. En dan is vaak het jaarteken het onderwerp van koekjes en gebak.

Dit jaar is het het jaar van de Draak, een heel belangrijk teken. En worden de koekjes met draken in allerlei vormen en kleuren gebakken.

Deze vond ik wel heel bijzonder. Hoe krijg je in hemelsnaam zo’n mooie en gedetailleerde afbeelding in een koekje.

Op Facebook zag ik het filmpje dat het hele proces laat zien. Maar omdat ik dat niet hier kan plaatsen, laat ik alleen het eindresultaat zien.

Bijzonder en eigenlijk toch veel te mooi om op te eten?

Warenkennis

Posted on by

Warenkennis is niet erg aanwezig in deze winkel. Weten ze het verschil niet tussen prei en appelen?

Ik zou toch denken dat het niet zo moeilijk is.

Ja, aan de andere kant klopte het wel. Daar lag de prei naast de appelen.

Het zal allemaal wel te verklaren zijn, maar het viel mij op.

Te meer omdat ik al diverse keren iets op de band legde waar de (jonge) medewerker verbaasd over vroeg “kun je dat eten” of “wat is dat”?

Niet alles heeft een streepjescode…

De Wieger

Posted on by

In Deurne was Hendrik Wiegersma een bekend figuur. Hij was arts, maakte zelf zijn medicijnen en was ook een begenadigd kunstenaar. Een man, zoals de vrouw in het museum zei, binnenkwam en niet omver te lopen was. Dat kon je ook wel opmaken uit de film die in het museum gedraaid werd.

Hendrik begon pas laat met schilderen en maakte kennis met diverse kunstenaars die ook regelmatig in zijn huis op bezoek kwamen en bleven logeren.

Het huis “De Wieger” is nu een museum, waar regelmatig wisselende tentoonstellingen worden gehouden.

Wij waren er vorige week vrijdag en zagen schilderijen en tekeningen van Hendrik Wiegersma. Daarnaast was er ook een tentoonstelling van Gerrit van Bakel en tijdgenoten en van Gerrit’s zoon Michel van Bakel.

Het huis op zich is ook beslist het bekijken waard. Kleine musea zoals deze moeten gekoesterd worden, want juist daar ontdek je soms zulke mooie pareltjes.