Roem

Posted on by
Bron: Wikipedia

Er zijn mensen die tijdens hun leven al wereldberoemd zijn. Nou ja, vaak wereldberoemd in eigen land, dus een beetje beperkt. Maar toch, een tijdlang is dan de naam van de beroemdheid op ieders lip.

Na verloop van tijd wordt hij of zij toch vergeten, komen er andere toppers voor in de plaats. Het maakt niet uit of het om sporters, tv of filmsterren of politici gaat.

Want wie kent deze voetballer en waarom zou hij beroemd zijn? Het is Piet van Reenen (goaltjes-Piet), een voetballer bij Ajax. Hij maakte voor de club de meeste doelpunten aller tijden: 273 goals in 237 wedstrijden.

En dat zijn er meer dan Cruijff ooit maakte. Maar Cruijff kent iedereen nog wel, maar bij Goaltjes-Piet roept niemand meer “Oh ja, die!!!”

Tot ook Cruijff in de vergetelheid raakt en een nieuwe ster verschijnt….

Regen

Posted on by

Met alle regen die er vorige week was en de harde stormvlagen die de tuin geselden vreesde ik dat de bloei van onze blauwe regen maar van korte duur zou zijn.

In no time zag je de kale gesnoeide takken uitgroeien tot flinke knoppen, die dagelijks meer verkleurden.

Even dreigde er zelfs nachtvorst. Dat had eens een keer roet in het eten gegooid. Maar gelukkig, het viel dit jaar mee.

Op een dag liep ik ’s morgens de trap af en zag ik dit.

Nog steeds is het een grote blauw/lila wolk aan het eind van de tuin. Ben benieuwd hoe lang het nog zal duren.

Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Een vrolijk begin,met veel kleur, bloemen en Angela Aguilar met Como la Flor

Als de clip niet start, dit is de link

Mozaiek

Posted on by

In de stad is altijd wel wat te zien en te fotograferen. Vaak ontdek je dingen, waar je eerder al zo onoplettend bent voorbij gelopen.

Zo is op een gevel van het Holbeinhuis, op de hoek van de Coolsingel en het Stadhuisplein een groot mozaiek te zien.

Natuurlijk kende ik dat mozaiek wel. Een ruiter op zijn paard, duidelijk van vele eeuwen geleden.

Maar wie had dat mooie mozaiek ontworpen en gemaakt. En wie stelde het voor? Laat ik nou toevallig een stukje lezen over dat kunstwerk.

Het is gemaakt door Louis van Roode in 1954. Van Roode kreeg de opdracht van de Gemeente Rotterdam. Het verbeeldt de steden Rotterdam en Basel, die door de Rijn zijn verbonden. De fraaie figuur te paard moet Erasmus zijn, die in Rotterdam geboren werd en lange tijd woonde en werkte in Basel en daar ook zijn belangrijkste werken uitgaf. (Wikipedia)

Het Holbeinhuis werd gebouwd als kantoorgebouw voor de Basler Transport Versicherungs Gesellschaft. Het gebouw is vernoemd naar Hans Holbein de Jongere, die Erasmus vier keer portretteerde.

En zo komen we dus van een gebouw naar een schilder, naar Rotterdam en Basel en naar Erasmus en is de cirkel rond.

Over lijken

Posted on by
Bron: Google foto’s / DPG Media

Dit artikel in de DPG-bladen maakte me deze week terstond misselijk.

De tot nu toe bijna doodgezwegen oversterfte sinds 2022 komt dan toch eindelijk in de reguliere media aan bod. Maar wat schrijft men dan?

Niet dat het nog steeds grondig onderzocht moet worden, noch wat er mogelijk een oorzaak van zou kunnen zijn.

Nee, elk nadeel heeft zijn VOORDEEL want die oversterfte levert de staat een heleboel geld op. En dat is prima! Dan kunnen we daar dus andere dingen van doen. Wat een walgelijk journalistiek niveau.

Geen woord, geen gedachte voor de vele slachtoffers -en dat zijn niet alleen ouderen- maar een bijna juichend bericht dat de overheid zoveel geld in kas kan houden. Een deel van het geld is al uitgegeven, waardoor de begroting kloppend werd gemaakt. Fijn joh, zoveel mensen minder….! Opgeruimd staat netjes.

Bah, dat vind ik nou riooljournalistiek.

Boek

Posted on by
Dick Francis: Dodelijk web

Vriendin Lies vertelde me dat Dick Francis haar favoriete thrillerschrijver was. Ik kende de naam, maar had nog niets van hem gelezen. Maar na een verzoek aan de bieb lag dit boek al snel voor me klaar.

Dodelijk web van Dick Francis is een lekkere thriller die zich afspeelt in paardenraces-kringen. Geen wonder, want de detective Sid Halley was vroeger jockey. Door een ongeval kan hij dat beroep niet meer uitoefenen. En dus onderzoekt hij nu voor verschillende mensen een aantal dingen.

En als er dan een moord gebeurt bij de renbaan, dan komt Sid meteen in actie. Het wordt een lastige zaak, met vele losse eindjes.

Maar natuurlijk komt er uiteindelijk schot in de zaak en brengt Sid Halley de zaak aan het licht. Niet nadat er nog al wat mensen heel verdachte dingen doen, Sids vriendin in een ongemakkelijke positie komt en ook Sid zelf zich in de nesten werkt.

Kortom een lekker detective-verhaal. Daar kun je best een aantal rustige uurtjes mee doorkomen.

En nou maar eens bij Lies kijken wat zij allemaal in haar boekenkast heeft staan en wat ik van haar wil lenen. Kleine hindernis, Lies’ boeken zijn in het Engels. Dat wordt dus weer een beetje kennis bijspijkeren.

Handig

Posted on by
Bron: Facebook

Op Facebook zag ik een filmpje dat was opgenomen in een huis uit 1928. Sommige dingen waren intussen niet meer zo heel bij de tijd, want er komt geen melkman meer aan de deur.

En wat moet je met een telefoonmeubel met ruimte voor telefoonboeken? Volkomen achterhaald toch? Al is een meubel met een zitje, zodat je ongestoord kunt bellen, best een uitkomst.

Ook al bellen velen tegenwoordig al lopend in de stad 😉

Maar er waren ook handigheidjes die in 2024 niet zouden misstaan. Zo’n strijkplank, met mouwenplankje, past naadloos in ons huis en dat handige klepje daar vlakbij…..

Affijn, je kunt zelf kijken of jullie het ook zo handig vinden.

Klik op de link in het onderschrift om het filmpje te bekijken.

Film

Posted on by
Bron: Google foto’s

Op Netflix zag ik de film “Three identical strangers”, over een eeneiige drieling, die na hun geboorte uit elkaar werden gehaald en bij drie verschillende gezinnen werden opgevoed.

Het begint op de universiteit, waar de een (Bobby) onthaald wordt als een bekende. Pas als iemand hem meeneemt naar Eddy, lijkt het alsof hij in een spiegel kijkt. Als blijkt dat ze alle twee op dezelfde datum in dezelfde plaats geboren zijn, weten ze dat ze een tweeling zijn.

Het verhaal wordt opgenomen door een krant en dan blijkt er nog een derde te zijn, David. Het is het begin van een voor hun doldwaze tijd, waarin de drie proberen hun plek in het leven te vinden.

Maar er wordt ook gezocht naar het waarom van hun gescheiden opvoeding. En dan blijkt dat er een nooit gepubliceerd onderzoek te zijn geweest. Het brengt hun levens in verwarring. En niet alleen hun eigen levens, ook de levens van hun ouders. Want veel van wat er in hun kindertijd gebeurde, krijgt een heel andere lading.

Het is een waar gebeurd verhaal, typisch Amerikaans verfilmd. Een bizarre gebeurtenis, waar ik toch met veel genoegen naar heb gekeken.

Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Deze week Petula Clark met “Cat in the window”. Nog steeds een mooie stem om te horen en een plaatje om naar te kijken.

Als de clip niet start, dit is de link

Uithangbord

Posted on by

Een chique laan, met een wat minder chique zijstraat, waar ik dit uithangbord ontdekte.

Niet gewoon “garage” maar “carhostel” en een fraaie oldtimer, al hebben de tijd, de wind en de weersomstandigheden de glans er van afgehaald.

En een kroon, die niet van goud maar van gewone rooie verf is, waar vogels een toiletgelegenheid in hebben gezien…

Het is een uithangbord vol tegenstellingen. Misschien loopt een ander er aan voorbij, maar ik moest het toch op de foto zetten.

Al bedenk ik me nu dat ik er beslist al vele malen onderdoor gelopen ben. En dat ik het toen nooit opgemerkt heb.

Waarom en waardoor werd mijn blik er nu naar toe gezogen? Dat zal wel een raadsel blijven.