Over de vloer

Posted on by

In de serie over Dowton Abbey spelen een heleboel bedienden een zeer belangrijke rol. Van mijn moeder hoorde ik verhalen over meerdere dienstboden in een huishouden. Sommige mensen lijkt het leven van een koningin het ultieme geluk. Maar mij zou het niks lijken.

Ik moet er niet aan denken om hele dagen mensen om me heen te hebben. Nou is dat gelukkig ook niet het geval. Leo en ik runnen samen ons huishouden, al heb ik sinds kort wel één middag in de twee weken een hulp voor de grotere klussen.

Bron: Google foto’s

Toch liepen hier de afgelopen week steeds mensen naar binnen, werd er gesjouwd met grote steigers. Zoiets is onvermijdelijk als de schilder zijn werk moet doen. Ook kwam er een installateur voor een nieuwe verwarmingsketel.

Het zijn stuk voor stuk aardige mannen en vrouwen en zelf hoeven we geen poot uit te steken. Alles verliep prima, zelfs het weer werkte een beetje mee. Dus klagen is niet aan de orde.

Maar ik overdacht de situatie van altijd maar iemand in huis hebben, nooit eens even vrij te zijn. Misschien is het een leeftijdsdingetje, zijn we minder flexibel als in onze jonge jaren. Maar ik ben blij dat het allemaal achter de rug is.

Paniek

Posted on by

Tijdens de zangclub gaat mijn telefoon. Een bericht van thuis, van ons vaste nummer. Wat vreemd….! Ik wil onmiddellijk reageren, maar mijn telefoon doet zo gek. “Pas op” zegt iemand, “straks ben je gehackt”.

Ik ga naar de gang en probeer het nog eens. Weer werkt de pincode niet. En opnieuw gaat het apparaat. Weer een oproep van thuis….! Er is iets met Leo, schiet het door me heen. Iemand probeert me te bereiken….!? Paniekerig ga ik zitten en probeer de oproep te beantwoorden. Dat lukt, gelukkig.

Het is Leo zelf, die me vraagt of ik zijn telefoon heb meegenomen. En dan valt het kwartje. Zijn apparaat en de mijne zijn bijna gelijk. Alleen de hoesjes verschillen. Het mijne donkerblauw en het zijne ietsjes lichter en met een extra randje.

Het was die ochtend nogal rommelig in huis en zodoende nam ik in de haast de verkeerde telefoon mee. Gelukkig het raadsel is opgelost. Ik slaak een zucht van verlichting. Paniek om niks…

Voetbalplaatjes

Posted on by

Daar kon je natuurlijk op wachten. Er is een nieuw voetbal kampioenschap op komst en dus krijg je voetbalplaatjes bij de boodschappen. Bij Lidle, maar misschien ook bij andere supermarkten…?

Hier is daar geen belangstelling (meer) voor. Maar dat zal elders wel anders zijn. Dus nemen wij die plaatjes bij onze boodschappen en hangen de zakjes ongeopend in de keuken aan het prikbord.

Wie zijn/haar verzameling wil aanvullen, mag me dat in de commentaren laten weten. Dan stuur ik de zakjes te zijner tijd op. Ik wacht wel even tot er nog wat bij zijn, de actie loopt tot 30 juni.

Bij meerdere aanvragen zal ik het eerlijk verdelen.

Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Het is misschien nog iets te vroeg voor een drankje, maar een vrolijk begin is nooit weg. Een beetje charleston, nostalgie, een scène uit “Grand Hotel” met Brent Barrett en Michael Jeter.

Als de clip niet start, dit is de link

Een flinke klus

Posted on by

De buitenboel van je huis laten schilderen geeft al een hoop gedoe.

Bron: Instagram / Luke Davids Photography

Een brug schilderen is ook geen kleinigheid en vraagt al om veel voorbereiding. Maar stel je voor, ook de Erasmusbrug moet wel eens een keertje geschilderd worden.

Dat is een planning die maanden beslaat. Verkeer dat omgeleid en geregeld moet worden, stellingen die opgebouwd en veilig moeten zijn.

En dan het weer, dat zich niet laat regelen of beïnvloeden. Ga er maar aanstaan.

Toch wordt de brug op dit moment geschilderd, weer zachtblauw zoals ie altijd was. Maar hoe kom je nou bij dat ene, dat super hoge punt. Helemaal in de top van de Zwaan? Daar is geen ladder, steiger of kraan voor beschikbaar.

En toch, toch waren er een paar flinke mannen die de top beklommen en van een nieuwe laag verf voorzagen. En waren er fotografen, zoals Luke Davids, die het vast legden.

Geboortes

Posted on by

Mijn fysiotherapeute is verhuisd naar een andere locatie. Een stuk verder rijden, maar dat heb ik er graag voor over.

Haar praktijk is nu gevestigd in een centrum met meerdere disciplines. Er werken fysiotherapeuten, maar ook verloskundigen, diëtisten en zo.

We moesten even wachten en mijn aandacht werd getrokken door een tafel met deze mand er op. Nieuwsgierig als ik ben, keek ik wat er zoal in dat mandje zat. Het bleken stuk voor stuk geboortekaarten te zijn. Geen idee vanaf hoelang, maar het was een flinke oogst.

Leuk om dat eens even door te nemen en te zien wat er allemaal voor namen gekozen werden. Ook de kaartjes verschilden van dag tot nacht, al viel me op dat ze ook steeds groter en langer worden.

Voorlopig is er nog genoeg nieuwe aanwas in Oud Beijerland. En dat is maar goed ook, want de jeugd heeft de toekomst. Dat zit daar wel snor!

Walgelijk

Posted on by

Wat een walgelijk woord stond er deze week in De Telegraaf en andere mainstream media: SNEUVELBEREIDHEID.

In een land waar een partij het welzijn van dieren hoog in het vaandel heeft staan, mag een dergelijk woord niet gebruikt worden. Hoe haalt iemand het in zijn hersens om uit te zoeken of de bevolking bereid is op een gruwelijke manier te sterven? Wie zou dat nou wensen?

We kunnen niet ontkomen aan de dood. Het is onze enige zekerheid in dit leven. Maar je vrijwillig als kanonnenvoer laten gebruiken….?

Moeders, vaders, grootouders, we zijn allemaal bezorgd over onze kinderen. We doen al het mogelijke om hun veiligheid te waarborgen.

Om ze dan straks de oorlog in te sturen, te laten gebruiken als doelwit? Ze laten creperen en eenzaam sterven?

Kunnen er straks weer nieuwe grasvelden vol witte kruisen worden aangelegd, monumenten worden voorzien van onafzienbare namenrijen?

Zullen er dan weer plechtige herdenkingen worden georganiseerd? En hoogwaardigheidsbekleders holle frasen zeggen, die het leed nooit zullen kunnen lenigen?

Boek

Posted on by
Katharina Fuchs: Anna en Charlotte

Twee vrouwen, twee levens, twee verhalen. Het lijkt een simpel gegeven, maar het werd een fijn boek om te lezen.

Anna, een dochter uit een boerengezin in de buurt van Chemnitz en Charlotte, de dochter van een grondbezitter. De vrouwen kennen elkaar niet, wel hebben ze beiden een sterk karakter en de wil om te overleven.

De liefde voor een man loopt als rode draad door hun levens, maar door omstandigheden is het hun niet vergund om hun leven met hem door te brengen.

Het boek begint aan het eind van de eerste wereldoorlog. De dromen van toen worden ruw verstoord door wat er in de wereld gebeurt.

Pas aan het eind van het boek zullen de levens van Charlotte en Anna samen komen. Ze blikken dan even terug, maar beseffen dat er nog een leven voor hun ligt. Welke grootse plannen liggen er voor hun in het verschiet?

Er is een tweede deel, wat nu op mijn tafel ligt om te lezen.

Spionne

Posted on by
Bron: Google foto’s / Pinterest

Wat kan er nou vredelievender zijn dan een vrouw die rustig zit te breien bij het raam. Je denkt dan toch niet aan zaken als spioneren, gecodeerde berichten, levensgevaarlijk….?

Maar vergis je niet! Wanneer het lastig is om boodschappen via de “normale”weg door te geven, dan kan het natuurlijk wel door een simpele trui, gehaakte wanten of wat rommelig gebreide pannenlappen. Het lijkt zo banaal, maar toch…! Er kunnen ongemerkt heel wat codes in een patroon verwerkt worden.

In de eerste wereldoorlog breiden vrouwen (die vallen toch wat minder op dan mannen) en brachten op die manier allerlei zaken in kaart. Door in het breiwerk te meerderen of te minderen, gaatjes of andere steken te breien, kon men de codes weer uitlezen.

Maar niet alleen breien, ook met knopen in een draad konden boodschappen in morse worden overgebracht. Een dunne zijden draad kan op die manier een heel wat gegevens bevatten.

Wie er meer over wil lezen, dit is de link. Het artikel is in het Engels, maar met onze hypermoderne Google is het redelijk goed te vertalen.

Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Raar toch, ik ben nog nooit met de pont over het IJ in Amsterdam gegaan. Dat komt er nog wel van, later een keer. Vandaag dan maar een lied van Jeroen Kramer: De pont naar Noord.

Als de clip niet start, dit is de link