In 2008 kreeg ik te horen dat ik borstkanker had. Na de eerste schrik bleek alles gelukkig mee te vallen.
Dat wil zeggen dat ik links een borstbesparende operatie heb ondergaan met aansluitend een reeks bestralingen.
Geen pretje, nee, maar gelukkig is inmiddels alles weer helemaal OK en voel ik me prima.
Tenminste, dat was zo tot maart 2018. Bij de 2-jaarlijkse controle werd ontdekt dat nu borstkanker in mijn rechterborst zat. Het hele circus werd weer van nul af aan opgestart. Ik werd in het IJsselland Ziekenhuis geopereerd en kreeg een borstbesparende operatie. Daarna volgden zo’n zestien bestralingen in het nieuwe Erasmus Medisch Centrum. Achteraf kan ik zeggen dat het me alleszins is meegevallen. Ik was niet al te moe, kon gewoon blijven wandelen en heb eigenlijk niet eens veel last van alles gehad. Uiteraard hoop ik dat dat zo zal blijven en dat ik nog vele jaren verder kan. Maar mocht er iets veranderen, dan zal ik daarover wel het een en ander vertellen in mijn dagelijkse blogjes.
In 2016 voelde ik me al een tijdje niet zo heel erg lekker. Ik dacht dat ik last van mijn maag had, maar schoof een bezoek aan de huisarts telkens voor me uit. Uiteindelijk kon ik er niet meer om heen. Hij stuurde me mij naar de POB (Pijn Op de Borst) poli. Daar bleek dat ik een hartinfarct had en ik werd dan ook meteen opgenomen. Na een hartkatheterisatie bleek ik vernauwde kransslagaders te hebben en werd ik binnen een week geopereerd. De operatie verliep goed en ook het herstel ging volgens het boekje. Ik heb inmiddels een revalidatieprogramma afgerond bij Capri-hartrevalidatie en voel me weer prima. Natuurlijk gaat zoiets niet in je kouwe kleren zitten. Gezond leven was al een belangrijk punt voor me, nu is het nog belangrijker geworden. Ik probeer meer te bewegen, gezonder en minder te eten en ook iets rustiger en ontspannen te zijn.
