Category Archives: Zoeken en vinden op internet

Erfgoed

Posted on by

Al weer heel veel jaren geleden waren Leo en ik in Friesland en bezochten we het Planetarium van Eise Eisinga in Franeker. Laatst las ik dat dit onvoorstelbaar ingewikkeld en mooi Planetarium op de Wereld Erfgoedlijst is gezet. En terecht.

Bron: Google foto’s / Canon van Nederland

Eisinga was wolkammer, net als zijn vader, en bleek een goede zakenman. Maar zijn interesse voor planeten en sterrenkunde brachten hem er toe om in zijn eigen woonhuis een planetarium te bouwen.

Dwars door muren en vloeren maakte hij van hout, spijkers en koperen raderen een inmiddels wereldberoemde kleine versie van ons planetenstelsel.

Ik weet dat ik met grote bewondering alles bekeken heb en me verbaasde hoe in die tijd er al zoveel kennis was. Maar vooral hoe dit allemaal gemaakt was en nauwelijks veranderd. Alles liep nog steeds soepel en gaf nog steeds de juiste tijd aan.

Eisinga had zelfs gedacht aan het jaar 2000, dat weliswaar door 4 deelbaar is, maar toch geen schrikkeljaar. Hij had er dus duidelijk heel veel verstand van. Geen sprake van een “millenium bug”.

Ik denk dat er in de toekomst wel veel toeristen naar Franeker zullen komen. Hopelijk blijft het stadje zijn eigen originaliteit behouden. Maar wie er is, moet een bezoek aan het Planetarium beslist niet overslaan. Dat zou jammer zijn.

Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Als het warm is, wil ik dit nog wel eens zingen, want alleen dwazen, honden en Engelse heren gaan in de middagzon wandelen…..?

Typisch English stukje film. John Moffat zingt een lied van Noel Coward: Mad, dogs and Englishmen.

Als de clip niet start, dit is de link

Weetje

Posted on by

Op Facebook las ik een berichtje over knoopsgaten. Bij mannen zitten die meestal links, maar bij vrouwen rechts. Waarom zou dat zijn?

De verklaring is dat knopen vroeger best kostbaar waren en wie kon die dan betalen? Rijke dames, maar die kleedden zich niet zelf. Daar hadden ze een kleedster voor. En als je niet zelf je knopen dicht wilt/moet doen, dan zitten de knoopgaten op die manier het handigst.

Ik vind knopen trouwens vaak erg lastig, zeker als het kleine knoopjes zijn. Maar ja, vroeger waren de knoopjes natuurlijk ook klein en met kleine lusjes. Dus ja, het zou best wel eens kunnen kloppen.

Het is een weetje, maar erg veel schiet je natuurlijk met die wetenschap niet op.

Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

De dit jaar overleden Harry Belafonte met “Jump in the line”. Een opzwepend begin van de week.

Als de clip niet start, dit is de link

Snel, sneller…

Posted on by

We hadden nog een cadeaubon die bijna verjaard was. Wat zouden we er voor gaan kopen?

Gek toch, dagelijks komen dingen voorbij die je hebben wilt, of nodig hebt. Maar wat we met die bon moesten…. Tot dat Leo bedacht dat we nog geen keukenkalender voor 2024 hadden. Zullen we die van die bon kopen? Ja, prima idee.

Het was nog even een dingetje welke kalender het moest worden. Een scheurkalender, maar met welk onderwerp? Het werd deze kalender, over geschiedenis. En we bestelden hem online bij Boekhandel Donner in Rotterdam.

Even wat formaliteiten op de smartphone en ja, hij komt er aan. Dat was vrijdagmorgen om 11 uur.

Om 6 uur ‘s-avonds gaat de bel. Zou dat de eierman zijn, dan is ie wel erg vroeg vandaag. Maar nee, ik deed open en een jongen overhandigde me een pakje. Voor ons? Ja! Daar was de kalender al, binnen enkele uren!

Nou nou, dat was snel, het leek Overtoom wel….. 😉

Armoede

Posted on by

Toen wij in Londen waren, gingen we ook naar het Ragged School Museum. Wat ik me daar bij moest voorstellen wist ik natuurlijk nog niet. Maar het zou tonen hoe in de negentiende eeuw kinderen, die aan de rand van de samenleving stonden, toch naar school konden.

Het museum was gevestigd in een oud gebouw en had nog niet zo veel objecten te tonen. Maar misschien juist daardoor maakte het een diepe indruk op ons. Er hingen foto’s uit de tijd van de oprichter, Dr. Bernardo. Hij startte in 1877 met het onderwijs aan kinderen die in lompen en zonder schoenen langs de straten zwierven. Er was een klaslokaal uit die tijd, documenten en spullen die eigendom waren van Dr. Bernardo. De sfeer was zonder meer authentiek en je kon je zo in de tijd van toen wanen.

Bron: Google foto’s / iAnVisits

Het waren geen slechte kinderen, maar geboren in een gezin waar geen geld voor allerlei noodzakelijke dingen was. De buurt werd bewoond door mensen uit verschillende delen van Engeland, maar ook door immigranten.

Er waren nogal wat slechte woningen zonder ook maar de geringste vorm van hygiëne. Onderwijs was nog niet voor iedereen beschikbaar, alleen wie geld had kon zijn kinderen laten leren.

In de opleiding werd het accent gelegd op een vak leren, zodat later in het eigen onderhoud kon worden voorzien. Ook meisjes kregen toegang tot de school en leerden voor bediende of een betrekking in de huishouding. Sommige leerlingen gingen later emigreren en werden boer in Canada.

Het museum is een bezoek zeker waard. Al is het alleen al om een tegenwicht te geven voor het leven van nu, waar luxe en overdaad zo duidelijk aanwezig zijn.

Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Michael Bublé zingt Ä ninghtingale sang in Berkely Square”. Een song uit vroegere jaren, maar het blijft een heerlijk nummer.

Als de clip niet start, dit is de link

Klimaat

Posted on by
Bron: Facebook

Er zijn natuurlijk heel veel manieren om de klimaatveranderingen te laten zien. Meestal niet om erg vrolijk van te worden.

We zullen beslist iets moeten doen aan de vele auto’s, de uitstoot van allerlei gassen, de natuur meer beschermen en zo zijn er nog wel een paar dingen die genoemd kunnen worden.

Maar dit vond ik zelf wel een heel leuke manier om te laten zien dat het steeds warmer lijkt te worden.

We mogen toch ook wel een beetje humor in de discussies doen…?

Geheim

Posted on by
Bron: Google foto’s / Wikipedia

Met veel plezier bekeken we de tv serie “Langs de IJssel”. Veel natuurschoon, leuke stadjes en goed gepresenteerd door Huub Stapel.

Maar in de aflevering van 23 september 2023 zat ik even met stomheid geslagen. Huub vertelde over de IJssel linie en de plannen die gedeeltelijk tot uitvoer kwamen.

Na de Tweede wereldoorlog werden, onder druk van de NAVO, sluizen gebouwd, die in geval van een ‘Russische’ aanval, geopend konden worden. Daardoor zou een groot deel van het stroomgebied onder water komen te staan en werd een deel van Nederland niet meer begaanbaar.

Het was een groots -maar zeer geheim- plan. De mensen in het betreffende gebied zouden binnen 48 uur weg moeten, dan wel verdrinken. Dat er bij het uitvoeren van het plan toch wel heel veel doden dan verdronken mensen zouden te betreuren zijn, werd nogal lichtzinnig over het hoofd gezien of geen aandacht aan geschonken. De plaatselijke autoriteiten werden nauwelijks geïnformeerd.

Dat plan mocht dan geheim zijn, de Russen beschikten in 1960 al wel over gedetailleerde kaarten. De autoriteiten in het betreffende gebied wisten echter van niks….. Over verregaande technische ontwikkelingen die zo’n plan volkomen overbodig zouden maken, werd nog niet gedacht.

Blijkbaar maakt men in regeringskringen niet zo’n punt van duizenden doden. Zou het nu wel anders zijn?

Boek

Posted on by
Madeline Martin:
De laatst boekwinkel van Londen

Hoewel ik had besloten om geen boeken over de oorlog meer te lezen, kon ik de verleiding van dit boek toch niet weerstaan. Een lovende kritiek bracht me over de streep. En daar heb ik geen spijt van.

Als Grace Bennett met haar vriendin Viv in Londen aankomen, maakt de stad een andere indruk dan ze zich al lange tijd hadden voorgesteld. Geen wonder, het is 1939 en Londen maakt zich op voor een oorlog.

Maar de ontvangst bij de vriendin van Graces overleden moeder is uitermate hartelijk. De meisjes kunnen bij haar een kamer huren en de hospita helpt ook bij het vinden van een baan in een boekhandel, al is Grace niet meteen enthousiast. Net zo min als de eigenaar van de boekwinkel, die een humeurige brompot lijkt te zijn.

Grace pakt desondanks manmoedig aan en heeft daarmee succes. De oorlog is dan een feit en Grace wordt, zoals zoveel andere vrouwen, vrijwilligster in de wijk.

Het wordt een tijd met veel emoties, hard werk en lange, zeer lange dagen. De blitzkrieg laat ook de woonwijk van Grace niet onberoerd. Als ze tenslotte aan het eind van haar krachten is en geen toekomst meer lijkt te zien, komt er hulp van onverwachte kant.