Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Dit nummer van Ed Sheeran “Perfect” is inderdaad p[erfect als inspiratie voor een prachtige dans op het ijs, uitgevoerd door Gabriella Papadikis en Guillaume Sizeron.
Had ik vorige week nog de kerstboom van een knutselaar hier op mijn blog, vandaag laat ik jullie een nog alternatiever kerstboom zien.
Toen ik hem wat beter bekeek, wist ik niet of het wel zo’n gezellige kerstboom is. Al die flesjes met giftige kleurtjes, de buisjes en slangetjes naar wie weet welke formule.
Maar laten we hopen dat die boom van een heel aardige, vreedzame en zeer kundige laborant is. Hij of zij toont ons een kerstboom die ons allemaal vrede en gezondheid zal brengen.
En voor degenen die toch nog twijfels hebben over die vrede en medemenselijkheid ligt er een toverboek onder de boom. Met spreuken om de wereld te verbeteren, die je alleen maar hoeft te lezen om ze in werking te stellen….!
Zou dat niet heerlijk zijn?
Het laatste weekend voor Kerst 2024. Tijd om de spullen klaar te zetten. Suiker, meel, boter, eieren, chocolade. Dit weekend staat in het teken van kerstkoekjes bakken.
En dan later op de dag, als alles op tafel staat, moet de rommel worden opgeruimd. Hopelijk maken Leo en ik er niet zo’n grote zooi van als hier in deze Weihnachtsbäckerei.
Eigenlijk weet ik niet hoe de etalages in de stad er nu uitzien. Zijn er weer zulke leuke en mooie bij als vroeger? Toen er hele voorstellingen waren met Steiff dieren, winterse voorstellingen werden gemaakt met heel veel sneeuw en kinderen met hun neus tegen het raam stonden te kijken in opperste verbazing.
Grootouders zullen misschien nog wel een extra ritje naar de stad in het donker gemaakt hebben, met de kleine knuistjes van hun kleinkinderen stevig vasthoudend. Zijn de kinderen daar nog mee te verrassen?
Ik amuseer me maar met een filmpje op Instagram:
de etalage van Kaufhof in Keulen. Want ik wil toch wel nog een klein beetje nostalgische kerstsfeer proeven.
Dit gebouwtje staat in Groningen, tegenover een huis waar onze oudste een tijdje heeft gewoond. Als ik me goed herinner, was het toen nog in gebruik.
Op de Lange Hilleweg in Rotterdam -waar Leo heeft gewoond- stond er ook zo een. Bij dat pompstation ( want dat was het vroeger) heeft mijn schoonvader vele liters getankt, een praatje gemaakt, de banden-spanning laten meten en de voorruit laten wassen. Het was een markant gebouwtje, mooi in zijn eenvoud. Helaas, de Rotterdamse slopers hebben het weggevaagd.
Het pompgebouw in Groningen is gelukkig bewaard gebleven. Het mag dan klein zijn, de architect ervan was Willem Dudok, die dus niet alleen grote kantoren of majestueuze villa’s ontwierp.
Het is nu een rijksmonument en er huist tegenwoordig een kiosk in. Wil je er meer van weten, klik dan hier.
Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Nog een paar dagen is het Kerst, een feest met veel nadruk op eten. Wees voorbereid, kom alvast een beetje in beweging met dit nummer. De groep CoreoFitness MundoGuyivan danst op muziek van Marc Anthony 😉 😉 😉
BussyBessy vroeg om handige tips. Handigheidjes die we regelmatig gebruiken om ons werk in huis en tuin of gewoon, ons dagelijks leven, gemakkelijker te maken. Tips, die wil ik altijd wel. Ik verzamel ze vooral via Instagram, maar ook via Pinterest.
Soms sta je bij een winkel, zie je iets en weet je niet of dat nou wel of niet bij jou thuis zal passen.
Dan kom met je eigen handen een heel eind. Het is natuurlijk geen millimeterwerk, maar je benadert de maten toch redelijk goed.
Al maanden stond er een fles lampenolie in de berging. Dat spul gebruik ik eigenlijk alleen maar om mijn hobbyscharen schoon te maken. Tenminste, als ik die fles open kan krijgen. Er zit namelijk een veiligheidsdop op, want je wilt niet dat kinderen zo’n fles zo maar open draaien. Vaak is het spul ook nog aantrekkelijk gekleurd, dus ja, logisch.
Maar dan begint de strijd. Dop indrukken en tegelijkertijd draaien. Er volgt een knarsend geluid, maar de dop blijft dicht. Ik probeer het nog eens, met meer kracht. Leo wordt te hulp geroepen, maar ook hem lukt het niet. Ik zoek op internet naar een oplossing. Maar nee, die vind ik niet. Wel tig handleidingen en een bericht over de noodzakelijkheid van die dop. Ja, ja, dat snap ik dus.
Ik wrik met een schroevendraaier de rand los. Maar ook dat biedt geen soelaas. We proberen nog eens op verschillende manieren die fles open te krijgen, gebruiken brute kracht, doch het mag niet baten. Zullen we die fles terugbrengen? Ja, maar een identieke dop op een andere fles geeft natuurlijk dezelfde problemen.
Tenslotte probeer ik het met een soort van tang, die eigenlijk dient voor blikjes met een lipjesssluiting. Maar de scherpe punten hebben wel grip op de fles en ja….! Eindelijk is hij open. Zonder drukken, maar wel met heel veel kracht. Eindelijk weer schone scharen. En met een liter van die lampenolie kan ik jaren vooruit. Voorlopig hoef ik geen nieuwe.
Die fles staat nu ergens hoog en droog en vooral veilig opgeborgen. Ik kan wel weer even vooruit.
Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Vandaag een heel ander muzikaal begin. Een opname van het carillon in de Laurenskerk in Rotterdam. De 49 klokken worden door bespeeld door Dina Verheyden & Richard de Waardt.
Het carillon van de Laurenskerk bestaat uit 29 klokken uit 1660 en 20 nieuwere klokken, die in 1960 in de toeren werden geplaatst. www.stadsmuziek.nl Wie meer wil horen klikt hier of hier.
Heel veel mensen maken quilts. Van allerlei materialen, in allerlei soorten en maten. Soms op kleur, met herkenbare voorstellingen of abstract, ik vind het altijd een kunst hoe van diverse lapjes prachtige patronen gemaakt worden. Er komt heel veel moois voorbij.
Handwerken heeft vele vormen, van uiterst precies en gestructureerd werk tot werken waar de fantasie van de maakster op de loop is gegaan.
Soms zie ik iets, dat meer dan al het andere, mijn aandacht trekt. Zoals dit, waarbij ik alleen maar “wow” kan roepen.
De maakster liet zich inspireren door een tekening uit het boek “My Childhood” van Sveta Dorosheva. Natuurlijk nam ik ook een kijkje op de website van de maakster, Cristina Arcenegui Bono. Die is een bezoekje meer dan waard.
