Category Archives: Taal

Scrabble-woorden

Posted on by

Hier komen weer een aantal woorden, die gelegd werden tijdens het wekelijkse spelletje Scrabble Duplicate van De Klinkers uit Rotterdam. Het zijn allemaal woorden die in de Dikke Van Dale staan, maar waaraan je niet elke dag denkt. Misschien helpen ze bij een wat nare lettercombi bij een partijtje Wordfeud. Al geef ik geen garantie dat met dezelfde woordenlijst gehanteerd wordt.

nefrose (nierziekte, m.n. verlies van eiwit door de urine);
neuroma (van de zenuwen uitgaande goedaardige weefselvernieuwing, hoofdzakelijk bestaande uit zenuwvezels);
ranokje (uiteinde van een ra);
rokou (ontleend aan Frans rocou, ontleend aan Portugees urucu, een inheemse Braziliaanse benaming waarvoor uiteenlopende suggesties voor de betekenis bestaan);
teasede (prikkelen, verleiden, bv. tot seks of tot de aanschaf van enig goed);
veek (aanspoelsel dat bij eb langs de hoogwaterlijn op strand en dijken achterblijft);
vroon (viswater dat aan de landsheer behoorde);
windboer (exploitant van een of meer windturbines);
zanen (room afscheiden, afromen);
zonkje (lage grond, inzinking van het terrein).

Taalpuree

Posted on by

Verhaspelingen, versprekingen, woordgrappen en nog veel meer vind je op deze site.

Om je een beetje in de stemming te brengen alvast wat her en der geplukt:

“Als de bouwvakker verdronken is, dempt men de bouwput.”
“Als ma van huis is, komt het bier op tafel.”
“Bisschoppen worstelen met gebruik condooms.”
“Weleerwaarde Heer Burgemeester. Hiermede kom ik u een aanzoek doen en wel voor een andere woning.”
“De artsenbond heeft beterschap beloofd”

Taal

Posted on by

Hoewel ik(bijna) elke dag de spellingstest doe, haal ik echt niet altijd de hoogst mogelijke score. Ik ga vooral onderuit op de moderne woorden, zoals sms-je (dat moet sms’je zijn). Ook advertenties zijn voor mij vaak min of meer onbegrijpelijk, met afkortingen zoals CMOS sensor of DX beeldformaat. Maar “behoud” als zelfstandig naamwoord is toch echt niet met dt!!!

Deze reclamemaker mag dus wel eens terug naar de schoolbanken. Of letten we daar tegenwoordig niet meer op?

Woorden

Posted on by
Duitse mannen, die hun vrouw willen paaien met lieve woordjes, noemen dat “Drachenfutter”of wel “Drakenvoedsel”.
Japanners zeggen heel eenvoudig ” katahara itai” om aan te geven dat ze zo gelachen hebben, dat ze er buikpijn van hebben gekregen.

Italianen hebben verschillende woorden: Starsene in paniciolle; oziare; ciondolaren, bighellonare, die je allemaal vertellen dat ze heerlijk gelummeld, rondgehangen of genikst hebben.
Als je in Spanje met “Lamucear” bezig bent, dan verveel je de kok en proef je van alles dat hij klaarmaakt.
En zegt een Fransman: “Il n’y a plus de cresson sur la cafétière” dan bedoelt hij dat iemand kaal is.

Adam Jacot de Boinod heeft er zijn beroep van gemaakt om dergelijke uitdrukkingen te verzamelen. En ook dit (pag 33-34) is leuk om eens te bekijken.

Boeken

Posted on by
Bij De Slegte zag ik vorige week bij de tweedehands boeken Dr. Doolittle staan. Meteen was ik weer kind, thuis op de grond naast de kachel. Helemaal verdiept in het verhaal van de man die praten kon met dieren.

Ik vond lezen heerlijk. Eerst huurde ik boeken uit het kleine bibliotheek-winkeltje tegenover ons. Elke week één deel. Dat leverde de eigenaar de bijnaam “Perdeel” op. Er was een serie over een Engels kostschoolmeisje, maar haar naam is me ontschoten. Toen Joop ter Heul, de boeken van Top Naeff, die zo triestig konden zijn. En niet te vergeten de boeken die mijn zus nog had, zoals “Stans van de vijfjarige”. Later in een opruimbui verkocht, jammer!

Maar al gauw was me dat niet genoeg en kreeg ik een abonnement op de Gemeentelijke Jeugdbieb.

Daar ontdekte ik de boeken van Jean Plaidy, over historische figuren zoals Catharina de Medici, Isabella van Castilië en Hendrik VIII. Urenlang kon ik me verliezen in de geschiedenis. Ook las ik graag biografieën over schilders en zo.

Inmiddels kan ik me een leven zonder boeken niet meer voorstellen. Op vakantie gaan er altijd een paar mee. Nu vooral detectives, maar ook nog steeds historische romans. Zoals de boeken van Tracy Chevalier. En boeken over het leven in China of Japan. Er is genoeg te vinden, dus vervelen hoef ik me niet.

Luisterboeken

Posted on by

Vroeger moest ik ook op zaterdag naar school. Ik herinner me dat we het eerste uur hoofdrekenen kregen. Daarna zal het wel taal of zoiets geweest zijn, maar dat weet ik niet meer precies.

Maar het laatste uur was het mooiste uur van de week: dan las de juffrouw voor. Alleen op de wereld, Mariska, de circusprinses en nog veel meer boeken heb ik niet zelf gelezen, maar alleen gehoord. Lezen vond ik heerlijk, maar voorgelezen worden was het einde.

Soms als ik een beetje ziekjes was, dan las zelfs mijn moeder of zus voor. Ik heb de buikpijn best wel eens een beetje aangedikt, alleen maar om voorgelezen te worden.

Maar wie leest me nu voor? Geen mens, toch? Geen nood, ik gebruik een luisterboek. Als ik wil kan ik op elk uur van de dag me laten meevoeren in een verhaal, door Yvonne Keuls, Dieuwertje Blok, Job Cohen of nog een heleboel anderen. Heerlijk.

Alleen moet ik wel oppassen, dat ik niet onder het “lezen” in slaap val. Maar dat zal de leeftijd wel zijn 😉

Spelfout

Posted on by
Op een spandoek van een school in Oldenzaal stond De school FELICITEERD de geslaagden.

De fout werd snel hersteld, maar er was intussen wel een foto gemaakt. Die stond inmiddels in diverse kranten.
Geen wereldnieuws, maar wel opmerkelijk.
Maar het meest opmerkelijk vind ik sommige commentaren, waarvan de strekking is “wat een gezeur, zoiets kan iedereen toch gebeuren. Had het zelf niet eens gezien”

Nou ja….

Slapend leren

Posted on by
Vroeger was op de TV een serie “Mission impossible”. Daarin konden de hoofdpersonen in één nacht een andere taal leren, gewoon door tijdens het slapen een geluidsband in die taal te laten draaien.

Het leek me heerlijk. Even voor je op vakantie ging een cursus volgen, maar er helemaal geen moeite of tijd aan besteden. Geen woordjes leren of rijtjes stampen. Nooit meer naamvallen door elkaar haspelen, want je sliep er gewoon nog een nachtje mee.

Maar nu las ik vanmorgen in METRO dat zangvogels in hun slaap leren zingen. Jonge zebravinkjes leren de liedjes van hun vaders en tijdens hun slaap zijn hun hersens extra actief, volgens biologen van de Universiteit Utrecht. En het zou ook zo werken bij kinderen.

Dus voortaan mag, nee moet, de I-Pod gewoon mee naar bed.