Met veel plezier las ik dit boekje, met de verzamelde columns van Matthijs van Nieuwkerk over zijn bewondering voor Charles Aznavour. Voor hem is het de beste zanger die ooit geleefd heeft.
Ook ik ben helemaal weg van deze chansonnier, die zelfs nu, op 94 jarige leeftijd, nog zeer regelmatig optreedt. Ik dacht wel alle chansons van Aznavour te kennen, maar meteen al op de eerste bladzijde stuitte ik op een voor mij onbekend lied. Maar YouTube biedt uitkomst en inmiddels kan ik het al (bijna) meezingen.
Sommige stukjes zijn overigens wel een beetje er met de haren bij gesleept en dat schrijnt soms. Maar al met al is het een aardig boekje om zo nu en dan ter hand te nemen, bij voorkeur met een CD van Aznavour op de achter-grond. Maar dat spreekt natuurlijk vanzelf… 😉
Category Archives: Taal
Scrabble-jubileum
Afgelopen zaterdag vierde Scrabbleclub “De Klinkers” hun 20-jarig jubileum. Al sinds 1997 spelen we elke dinsdagavond met elkaar. De eerste jaren het gewone spel, één tegen één en degene met de hoogste score wint. Later zijn we overgegaan op Duplicate, dat de vaardigheid van een ieder beter tot zijn recht laat komen. Het gaat er ernstig aan toe, alles wordt haarfijn gecontroleerd en fouten worden afgestraft met een nulbeurt.
Maar zaterdag kwam er geen Scrabblespel aan te pas. Integendeel, we werden gegijzeld, opgesloten en we moesten met elkaar ons maar zien te redden en zien te ontsnappen. Onze ontvoerders waren uit op het losgeld. Nou ja, ook dat was maar spel, gelukkig. Want na een uur werden we uit de escaperoom vrijgelaten. 
Nee, het was ons geen van allen gelukt om de verlossende code te vinden. Maar we hebben wel veel plezier gehad.
Ria, onze voorzitter, had alles tot in de puntjes georganiseerd.
Ze had gezorgd voor een toepasselijke scrabble-taart, er was drinken en zoutjes. En als klap op de vuurpijl gingen we na afloop van de “gijzeling” nog gezellig met elkaar uit eten.
Natuurlijk kreeg Ria bloemen, een cadeau en een speech.
Al met al een heel leuke en geslaagde dag!
Deel dit op:
Komwegaan
Samen met schoonzus en zwager vormen wij een clubje met de vrolijke naam “Komwegaan”. En dat doen we dan ook regelmatig. Dat kan natuurlijk nooit gratis, dus hebben wij daarvoor een gezamenlijke girorekening. Daarop storten we maandelijks een bedrag, waarvoor we een straatje van 1/5 Staatsloten kopen. Natuurlijk met de hoop dat die enorme klapper een keer zal vallen. Dat is helaas nog nooit gebeurd, maar wat niet is…. We storten meer dan de loterij kost, dus we sparen wat, winnen kleine bedragen en zo groeit de kas. Daarvan gaat de club dan gezellig op reis 😉 😉 😉
Toen de rekening geopend werd, hebben alle vier leden mee getekend op het formulier van de ING-bank. Natuurlijk met alle mogelijke informatie over wie we zijn, waar we wonen, wanneer we geboren zijn en weet ik al niet meer. Dat moet zo’n bank natuurlijk ook weten.
Maar die informatie moet regelmatig ge-update worden. Laatst kwam er ook weer iets ter tekening en eerlijk gezegd, ik heb het even laten liggen. Maar dan krijg je een aanmaning. Dus stuurden we het gevraagde op. Dachten we. Maar nee, er ontbrak nog iets. En toen kwam er een brief op poten van de Manager Know Your Customer Center. Als we niet als de wiedeweerga dat formulier zouden opsturen, dan werd de rekening geblokkeerd. Nou vraag ik je… We hebben die girorekening al jaren, storten daar regelmatig wat op, er gaan wat bedragen af. Verder gebeurt er niks. Geen duistere overboekingen, geen exorbitante bedragen, geen dubieuze debiteuren, geen rood staan…
Dus was ik zeer pissig en dat heb ik die meneer dan ook in uiterst keurige, maar zeer vinnige bewoordingen laten weten. Wat een omhoog gevallen druiloor!
Deel dit op:
Straatnamen
Allemaal hebben we er mee te maken, met de naam van ons adres. Of je nou woont op de chique Burg. Lefèvre de Montignylaan, in de Vossensteeg of op de Binnenweg. Maar hoe komen ze nou aan al die namen en zit er een regel of idee achter? Daar werden we over bijgepraat bij een Bibiliotheekcollege, afgelopen vrijdag. René Dings vertelde over de eerste straatnaam in Nederland, wat wel of niet zou kunnen, waarom mensen pas jaren na hun dood worden vernoemd en welke uitzonderingen er soms gemaakt worden. Dat wat er soms gedacht wordt (Voor de blanken heeft niets met wit of zwart te maken maar dat gebied stond vaak onder water = blank), welke lastige zaken er kunnen optreden (Zeisstraat wordt zo snel verward met zijstraat). Leuk college, met humor gebracht en… we hebben weer wat geleerd 😉
Deel dit op:
Scrabble
Elke dinsdagavond speel ik een potje Duplicate-scrabble.
Het lijkt allemaal heel officieel, maar het is ook heel gezellig. Ik b
en geen grote ster, in tegendeel. Want in twee-en-een-halve minuut kom ik niet altijd tot de beste combi’s. En tegen Vader Denktank, de computer die ook meespeelt, valt natuurlijk niet op te boksen… al komen sommige spelers bij tijd en wijle een heel end. Maar Vader Denktank weet gewoon alle worden die in de Dikke Van Dale staan. Ook die woorden die nog maar net zijn toegelaten, of zelden worden gebruikt, of horen bij een heel speciale tak van wetenschap.
Want doen jullie het wel eens… winozzen…? Ik zie iedereen zijn schouders ophalen, vast niet denk je. En toch… dat doen we steeds meer en meer. Want winozzen is een woord voor “waar was ik naar op zoek” en dan speciaal wanneer je zoekt op internet. En dat is herkenbaar. Je wilt iets weten, tikt in Google een of meerdere woorden en…. binnen no time weet je niet meer wat je nou wilde zoeken, want ben je terecht gekomen op heel andere pagina’s. En voor je het weet ben je een half uur verder. Dan winoz je dus.
Ik denk niet dat het woord snel weer gelegd zal kunnen worden, maar dat ik het snel vergeet, nee. Ik doe het namelijk ook veel te vaak 😉
Deel dit op:
Gedichtendag
Vandaag, de laatste donderdag van januari, is sinds 2000 Gedichtendag en het begin van de Poëzieweek. Dus zet ik hier dit gedicht van Annie M.G. Schmidt, dat ik zo’n mooie en humorvolle mengeling van droom en daad, kunst en praktijk vind. Natuurlijk geïllustreerd met een onnavolgbare tekening van Fiep Westendorp
Moeder dicht
‘Mijn bladerloze schaduw mijdt het water’
Ziezo hè hè, de eerste regel staat er.
‘en speurt de witte angst van eeuwen later’
Ga weg! Ga spelen met je transformator!
Je ziet toch dat je moeder zit te dichten.
‘ik wend mij af en doof mijn vale lichten
ik heb ’tedúm tedúm’ geweten’
Dat vul ik later in. Na ’t middageten.
‘mijn weemoed maakt de koele vlinder wakker
van mij getooide zelf’. Daar is de bakker!
Zeg maar: ’n halfje bruin en ’n heel wit.
‘o grijze schim die daar zo heilloos zit
ik zie mijn grijze droefheid aan de kim’
Da’s tweemaal grijs. Dat kan niet. ‘naakte schim
aan wie ik zal mijn zachte treurnis zeg’
En nog een rol beschuit! O is ie weg?
‘als dauw die druppelt van de trage bomen’
Als jij nog één keer binnen durft te komen,
dan krijg je geen vanille-vla vanavond!
‘zo druppelt in dit hart tezeer gehavend’
Je moeder dicht. Ze heeft geen tijd, totaal niet.
Als vader thuiskomt gaat het helemaal niet.
Je moeder zou een Shakespeare kunnen zijn.
Ze is het niet. Dat komt door jouw gedrein.
Daar gaat ie weer. ‘O humtum klaar en koel
in ’t land van late regen en ik voel
mijn schamelheid.’ ’n Heer met een kwitantie?
Zeg maar: m’n moeder is met kerstvakantie.
‘mijn schamelheid.’ Wat is dat? Hoofdje zeer?
M’n schatje toch… Gevallen met je beer?
Je moeder komt… na na… daar is ze al.
Wees nou maar zoet – ’t genie staat weer op stal.
Annie M.G. Schmidt (uit: ‘Huishoudpoëzie’, 1957)
Â
Deel dit op:
Taal
Vorige week had Bettie een leuk blog over de onzinnige taal die sommige mensen gebruiken. En ja, als je er op let, kom je heel wat wolligs tegen. Ik erger me ook aan al die dikdoenerij, het praten met meel in de mond en in tien lange zinnen omzeilen van wat met een eenvoudig “ja” of “nee” beantwoord kan worden.
Het gebeurt niet alleen in Nederland, maar over de grens weten ze er ook raad mee. In Duitsland weet ik soms al helemaal niet waar men zich mee bezig houdt en wat ik me bij een bepaald bedrijf moet voorstellen. Wirtschaftsprüfungsgesellschaft? Geen idee, Steuerberatung, nou ja, raad over belasting, okay! Maar wat mag “intelligente Qualität” zijn? Er blijkt wel geld mee te verdienen. Want deze borden hingen niet aan een miezerig pandje, maar vonden we op luxe gebouwen in Bremen.
Deel dit op:
Spreuk van de week
Meer dan 300 spreuken stonden hier aan het begin van elke week. Tijd voor verandering. Met nog wel elke week een spreuk, maar dan een met een vrolijke en humorvolle twist. Dit jaar staat hier elke maandag een poster van Loesje of een andere leuke quote.
Deel dit op:
Michel Delpech
Gisteren overleed Michel Delpech, in Nederland vooral bekend van “Pour un flirt”. Dit chanson “La fin du chemin” is vandaag wel zeer toepasselijk.
PS: De Franse taal ligt me zeer na aan het hart, ik ben een echte francofiel. Ik heb me dan ook meteen aangemeld bij met “Nu Beter Frans“, waar je elke werkdag een test (je kunt kiezen uit 3 niveaus) krijgt. Je vult de test in en je score wordt bijgehouden. En zo verbeter je spelenderwijs je kennis van de Franse Taal.
Deel dit op:
Nieuw woord
  |
Toen ik dit woord las, moest ik twee keer kijken. Ik had net over Zwarte Piet die Gouwe Piet wordt gelezen en verslikte me bijna in het woord.Nou las ik “slaven-rijkers”. Nog eens even goed lezen. Oh, er staat “sla-verrijkers”. Wat zou dat dan wel zijn?
Allerlei lekkere dingen die je door de sla doet, zodat het meer lijkt dan het in werkelijkheid is. Naast de vertrouwde ui of knoflook (of allebei) nu dus ook sojaboontjes, gedroogde tomaatjes of croutons en zo. Ach, gewoon Hollandse culi-kul. |
