Wenen

Meteen na aankomst op het vliegveld kochten we een 72-uurs kaart voor het openbaar vervoer. Dat is in Wenen prima geregeld, al zijn er op dit moment nogal wat opbrekingen en wijzigingen. Maar die worden keurig aangegeven. En och, even een stukje lopen in die mooie stad is geen straf. Voor lange afstanden is er een uitgebreid net van trams, bussen en U-bahn. Ondanks de drukte overal, hoefden we zelden te staan. Soms stond zelfs een hoffelijke Wener voor ons op… Ach ja, ouder worden heeft ook z’n bekoringen 😉 😉 😉
En overal vind je standbeelden, fonteinen, monumenten en gebouwen, rijkelijk versierd. De Weners hielden en houden wel van een ornamentje…

 

 

Wandelen

Vorige week liep ik weer eens een rondje Ommoord. Dat doe ik vaker, maar nu viel me ineens op hoe lekker het op sommige plaatsen rook. Kruidig, een beetje naar lavendel en vanille. En dat er telkens weer andere kleuren de aandacht vragen, hier een flinke toef paars, daar een veldje geel. Het was stil, nogal warm en benauwd en daardoor niet zo veel andere wandelaars. En ik was alleen, dus liep ik sommige stukken beslist in een flink tempo terwijl ik ook hier en daar een tijdje rustig bleef staan. Gewoon een lekker wandelingetje. Ik zag keurig aangelegde en onberispelijke tuinen, maar ook stukken waar de natuur haar gang mag gaan. Liep langs koeien, ganzen, reigers, lieve huisjes. Ach kom, ik laat jullie even meegenieten (alleen die geur, dat lukt nog niet):

Deze slideshow vereist JavaScript.

Vierdaagse

Vandaag begint de 101ste Nijmeegse Vierdaagse. Of ik mee doe? Nee, zoveel kilometers loop ik niet op één dag. Ik volg het ook niet nauwgezet, maar zo nu en dan zie ik wat voorbijkomen op TV of Facebook. Ik heb bewondering voor al die lopers die elk jaar weer in hun wandelschoenen stappen en vier dagen lang tientallen kilometers weglopen. In de regen, onder een hete zon of in kille wind.
Alle deelnemers wens ik veel succes. Maar vooral veel succes voor mijn kapster Nel, die al vele jaren van de partij is. En natuurlijk in voor onze overburen. Want zij leerden elkaar kennen bij de Vierdaagse. Maurice vroeg zijn Marlika vorig jaar tijdens de Vierdaagse ten huwelijk en op 17 juli 2017 trouwden ze.
Allemaal veel geluk, goed wandelweer, weinig blaren en spierpijn.
Op naar de gladiolen! 😉

Bewaren

Wandelen

Het is prettig als je een beetje idee hebt waar en hoe ver je gaat wandelen. In je eigen buurt ken je de weg, maar in een vreemde stad of dorp is dat anders. Je kunt natuurlijk op internet op allerlei manieren wandelingen vinden, downloaden en printen. Maar soms zijn die te lang, of wil je nog een ander stuk van zo’n stad bekijken. Ik vond een link waarop je met heel weinig moeite een eigen wandeling kunt plannen, zoals deze, die ik met De Ganzenpas maakte. En zoals beloofd, leg ik uit hoe het in z’n werk gaat.
Je begint met naar de site van Runnermaps te gaan. Rechtsboven log je in met een e-mailadres.
Op de kaart kun je zoeken naar de plek waar je wilt gaan wandelen. Ik heb voor mijn gemak Rotterdam aangehouden, maar elke plaats is mogelijk, ook elders op de wereld. Typ de gewenste plaats in het zoekkader en klik op het vergrootglas. Vergroot de kaart zoals je dat het prettigst vindt. Als je “centreren” aanvinkt, blijft het verloop van je route goed in beeld.
Klik dan op het lijnsymbool links boven en zet de cursor op je beginpunt en klik. De wandeling is gestart. Ga telkens een stukje verder en klik op de kaart. Je zult dan zien dat de route via loopwegen wordt aangemaakt. Ook wordt het aantal kilometers meteen berekend.
Als je klaar bent, kun je je wandeling een naam geven, beschrijven en opslaan. Je kunt hem voor je zelf houden of delen met iedereen op Runnermaps.
Je kunt ook op dezelfde manier fietstochten maken, maar zelf heb ik dat niet geprobeerd.
Maar hoe je ook op pad gaat, veel plezier!!

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Wandelen

Afgelopen donderdag nam De Ganzenpas de metro naar Coolhaven, om vandaar uit een wandeling te maken. Die route had ik uitgezet en binnenkort zal ik bloggen hoe ik dat doe.
We liepen via de Rochussenstraat over de Lage Erfbrug via het schilderachtige Delfshaven naar het Dakpark. Dat park ligt letterlijk op het dak van een aantal grote winkels en een parkeergarage. Je zou het niet zeggen als je er loopt. Er is een mooie mediterrane tuin, speelweides voor kinderen, waterwerken en een mooie wandelweg. Een gebied dat vroeger nogal grauw en verwaarloosd was en zeker niet nodigde tot wandelen, maar nu heerlijk groen en levendig is. In het deel dat heringericht wordt, zagen we konijnen vanachter een hek. Ze waren zo druk, dat we ze moeilijk op de foto kregen. Vandaar dat het een konijnenkontje is geworden 😉 .
We hielden een plaspauze bij Café Ooms, waar we zo maar zelfgebakken cake bij de koffie kregen. Leuke verrassing van de vrolijke en gastvrije cafémevrouw.
We liepen verder naar Spangen, waar mijn roots liggen. Door het Justus van Effencomplex, via de Van Lennepstraat naar het Sparta Kasteel en over de Mathenesserdijk terug naar de Lage Erfbrug. De Van Lennepstraat is in al die jaren zo veranderd, dat ik de deur van mijn oude huis niet meer kon terugvinden. Wel de ingang naar de kleuterschool, al is daar nu een heel ander soort school in gehuisvest.
Nog even een drankje en wat te eten bij Café Soif en dan weer huiswaarts.
De app-jes na afloop toonden dat mijn mede-ganzen zo’n toeristentochtje in hun eigen stad ook leuk gevonden hadden.

(klik op een foto om te vergroten)

Huizen

Toen ik deze week naar het Arboretum ging, namen we een voor mij onbekende weg. Gewoontegetrouw lopen wij altijd vrijwel dezelfde route, maar nu kwam ik in heel andere straten. We liepen langs fraaie villa’s, want het is daar een zeer deftige buurt. Wie vroeger geld had, liet zich daar een huis bouwen. En ook toen wilde men vooral niet hetzelfde als de buurman, dus elk huis is weer anders. Deze huizen vielen me vooral op door de namen die zij droegen. Geen idee wie ze gebouwd had, maar… even snuffelen op het grote internet en kijk, dit las ik er over in Wikipedia:

Wagnerhof
In 1904 kocht de ondernemer in koek- en suikerwaren Johannes Eckhardt Dulfer de Villa Nuova aan de Vijverlaan, die beschikte over een uitgestrekte tuin. Hij doopte het huis om in Villa Wagner naar zijn held de Duitse componist Richard Wagner en liet op het terrein rond een uitloper van de vijver tien dubbele herenhuizen bouwen die hij vernoemde naar Wagneropera’s en figuren daaruit: Tannhäuser, Lohengrin, Wotan, Walküre, Rheingold, Siegfried, Parsifal, Tristan, Isolde en Rienzi. De namen staan in gouden Art Nouveau-letters onder de dakrand op de witgepleisterde gevels.”

Die suikerwerken en banket moeten wel heel lucratief zijn geweest, want het terrein is behoorlijk groot. Binnenkort ga ik er nog eens heen om wat meer te fotograferen. Natuurlijk zoek ik ook nog even verder of ik er iets meer over te weten kan komen, want ik vind dit wel intrigerend. Dus wie weet, binnenkort vervolg….. 😉

Wandelen

Gisteren was het weliswaar wat kouder en niet zo zonnig, maar wel prima wandelweer. Dat kwam mooi uit, want De Ganzenpas had afgesproken naar Arboretum Trompenburg te gaan.
Andere mensen, andere wegen. En zo liep ik opeens een heel andere weg vanaf het metrostation naar de ingang. En zag ik een voor mij totaal onbekend stukje van Rotterdam. Maar dat bewaar ik tot een volgend blog.
Eigenlijk is er geen moment waarop je kunt zeggen “de tuin is nu op z’n mooist”. Er is altijd wel wat bijzonders te zien. Maar met al het tere ontluikende groen, de bollen en lentebloeiers die kleur geven en niet te vergeten de camelia’s en rododendrons die bloeien, is het nu wel erg aantrekkelijk lopen daar. Pa en moe Nijlgans hielden hun kroost goed in de gaten. Nel wees ons her en der op heel bijzondere bomen en struiken. Kortom een zeer geslaagde wandeling.
(klik op een foto om te vergroten)


Als kers op de taart lunchten we met elkaar in Het Theehuis, zodat we even konden uitrusten en verkwikt weer op huis aangingen.

Voorjaar

Van een winterdip heb ik geen last, maar echt vrolijk word ik niet van regenachtig en somber weer. Maar dit jaar was er niet zo veel te klagen, al waren er nare grauwe dagen. Laten we die maar gauw vergeten en genieten van alles wat de natuur ons nu zo maar op een presenteerblaadje aanbiedt.
Prettig weekend! Geniet van alles wat er zoal te zien is.

De rode loper

Wandelen en meteen een goed doel steunen, dat leken onze wandelclub wel wat. Want als je leven beheerst wordt door je nierdialyse, zou een draagbaar apparaat een uitkomst zijn. Maar ja, daar is geld voor nodig. De Nierstichting organiseert hiervoor op 22 april in Naarden het wandelevenement DE RODE LOPER. Tot zover klopte het.
Maar toen we wat verder gingen kijken op internet, kregen we toch een beetje nare smaak in de mond. Het inschrijfgeld is al behoorlijk aan de prijs. Nou ja, het goede doel, nietwaar? Maar je moet er met de trein of auto heen en ook dat kost een behoorlijk bedrag.
Maar dan werd er ook nog eens gevraagd extra te doneren. Zou een fluitje van een cent zijn, gewoon je laten sponsoren.
En toen keek ik nog eens verder. Er was al zo’n evenement geweest waarbij 630 deelnemers ruim 30.000 euro bij elkaar hadden gebracht. Het gemiddelde sponsorbedrag per persoon was rond de 150 euro. Hè? Ik ben niet zo’n rekenwonder, dus haalde ik mijn zakjapanner er bij en becijferde dat er een bedrag van ruim 90.000 euro moet zijn binnengekomen. Dan kom ik tot de slotsom dat de organisatie van het evenement twee keer zoveel heeft gekost dan het heeft opgebracht. Dat lijkt me toch een beetje uit balans. Inmiddels is de sponsor-lat voor het komende evenement al gelegd op minimaal 180 euro per individuele deelnemer.
Nou heet onze club wel De Ganzepas, maar domme ganzen zijn we niet. We lopen op onze eigen benen, vinden zo’n doel prima, zouden in principe mee willen lopen. Maar betalen voor allerlei nutteloze rimram of blingbling willen we niet. Dat er kosten gemaakt moeten worden, dat snappen we heus wel. Maar maak er geen Hollywood-Oscar-uitreiking van, want dan gaat het echt alle perken te buiten. Nierstichting denk nog eens goed na wat zo’n evenement werkelijk beoogt. Moet het een feestje worden met van alles er op en aan of willen jullie zoveel mogelijk geld op halen voor onderzoek en het realiseren van een draagbaar dialyse-apparaat? Dat laatste heeft toch de hoogste prioriteit? Laat het daar dan zoveel mogelijk aan ten goede komen!

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Wandelen

Even een paar dagen er tussen uit, naar Rothenuffeln in Duitsland. Het waren heerlijke dagen. We konden er prima wandelen, in de buurt waren leuke stadjes en gasten attendeerden ons op het Grosses Torfmoor. Dat is een van de grootste hoogveengebieden in Duitsland en een prachtig stuk natuurschoon, waar we een wandeling maakten.
Wij liepen er tamelijk vroeg en kwamen bijna niemand tegen. In het begin was het nog een beetje mistig en dat deed heel geheimzinnig aan. Geen geluid drong tot ons door en we hoorden dus werkelijk de stilte. Verspreid door het gebied staan uitkijktorens, die prachtige vergezichten geven. Nog kale bomen, maar al wel met uitbottende knoppen, stonden in het natte veengebied. Ongelofelijk hoeveel kleuren bruin en geel je ziet en toen de zon heel even probeerde door te piepen, kregen gras- en rietstengels een zacht gouden gloed. Overal waren kleine meertjes, die zo glad als spiegels waren. Je hoorde de eenden en ganzen in de lucht. Je zag ze eerst weerspiegeld in het water, waarna ze neerstreken op het wateroppervlak, luid kwakend of gakkend.