Category Archives: wandelen

Beschermd

Posted on by

Een dooie knotwilg langs de kant van het pad. Geen groen blaadje te zien… of toch? Ja daar, tussen wat zo op het eerste gezicht twee armen lijken. Wat er groeit is geen wilgenblad, maar een zaailing van een eik.

Ik ben geen bioloog, maar weet wel dat zaadjes door de wind meegenomen kunnen worden. Maar een eikeltje? Dat lijkt me sterk. Hoe komt zo’n eikel dan in die boom terecht?

Ik loop verder en denk er niet meer aan. Maar thuis zie ik de foto en dan verwonder ik me er weer over. Zo’n raadsel kan zich in mijn brein nestelen en groeit daar dan uit tot een “probleempje”. Maar ineens wist ik het….

Nou ja, ik denk dat ik het weet. Kinderen hebben er een eikeltje verstopt… Of misschien was het een gaai, die het een mooie plaats voor zijn wintervoorraad vond. Of zou het een eekhoorn geweest zijn? Dat lijkt me onwaarschijnlijk, want die zie hier niet in de buurt.

Ach, wat kan het me verder schelen. Het is één van de vele raadselen van de natuur….!

Even weg

Posted on by

Geïnspireerd door de verhalen van Marthy besloten wij afgelopen dinsdag maar eens een keertje naar Kinderdijk te gaan. Dat is een plan van al langer geleden, maar dan wilde ik met de waterbus. Dat leek ons nu niet zo’n goed idee, dus namen we de auto.

We parkeerden vlakbij de molens en liepen langs het water. Het was ongelofelijk stil en rustig. Een beetje winderig, met veel wolken. Maar dat gaf nou juist zulke mooie vergezichten.

Normaal gesproken zouden we wel een flink stuk gewandeld hebben, maar mijn knie is nog steeds pijnlijk en dus liepen we maar een stukje en gingen we al snel weer terug.

Die molens zijn uniek in de wereld en zo mooi. Ze dateren van rond 1740 en werden in die tijd zonder computers, snelle berekeningen of lawaaiige machines gebouwd. Puur mensenwerk, steen voor steen. Ook het binnenwerk van stevige boomstammen werd geheel handmatig gemaakt, gezaagd en gebeiteld. En dan staat alles er na zo veel jaren nog zo prachtig bij.

Wel jammer dat we niet binnen konden kijken. Maar ja, dat zit er nu even niet in. Het was toch een leuk uitje!

Rustig

Posted on by

Vandaag zomaar een plaatje dat ik schoot in de wijktuin, vorige week.

Normaal loop ik over het fietspad, maar nu nam ik een klein zijweggetje. En ineens zag ik weer hoe mooi het hier toch is. De bomen die nog niet helemaal in het blad staan, de zon, de prachtig heldere hemel en dat alles weerspiegeld in de grote vijver.

Ik hoef niet ver te wandelen om midden in de natuur te staan. Je zou niet zeggen dat dit stukje tuin ligt tussen twee wijken, waar aan de ene kant hoge flats staan en aan de andere kant eengezinswoningen. En nu is het ook nog eens heel rustig. Geen kwetterende kinderen bij de school, nauwelijks verkeer, geen vliegtuigen in de lucht.

Bijna ideaal zou je zo maar kunnen denken. Maar toch, niet alles is wat het lijkt in deze tijd….

Lekker!

Posted on by

Als het zonnetje schijnt, gaan we een stukje lopen. Even de benen strekken en een frisse neus halen.

En dan gaan we natuurlijk niet naar een winkelcentrum, maar zoeken ons heil in de natuur. Zo kwamen we vorige week langs het achterpad van de wijk, waar we dit bord zagen. Het moet er al veel langer hangen gezien de verkleuring. Maar de waarschuwing was duidelijk!

Hier wordt gewaakt door een alerte en assertieve hond. Inbrekers, hij lust jullie rauw bij een slap koppie thee !

Hergebruik

Posted on by

Ik schreef er al eens eerder over (klik), maar bij ons laatste bezoek aan het Trompenburg Arboretum was men er weer druk doende mee.

Zo’n tuin vraagt natuurlijk heel veel onderhoud en zo nu en dan moeten de paden en randen weer netjes gemaakt worden. Ik weet niet of het er naast gelegen restaurant nog steeds de wijnflessen ter beschikking stelt. Maar inmiddels zijn het niet meer alleen de flessen die voor de randen gebruikt worden, maar worden klinkers en flessen om en om langs het pad gezet. Dat geeft een keurige rand en is nog steeds het toppunt van hergebruik.

Zelfs de Glühwein-flessen van de afgelopen kerst krijgen een nieuwe bestemming. De etiketten verouderen vanzelf in de grond. En in oude flessen is soms te zien dat planten zich vergisten en er geen groei meer mogelijk was.

Bootschildering

Posted on by

Muurschilderingen zijn erg in. Elke stad heeft er wel een paar en ze vrolijken grauwe buurten enorm op.

De boot van onze tuinman Hans ligt aan op een leuke plek in Rotterdam. Midden in de stad, tegenover de Leuvehaven en de Schiedamsedijk ligt zijn boot “Marlijn”. Zijn boot geeft kleur tussen alle donkere schepen aan de kade.

Hans is niet alleen tuinman, maar ook een enthousiast duiker. Een lange tijd werd zijn boot gesierd met een gigantische roze octopus. Maar ook schilderingen slijten en dus nam hij contact op met Bart Boudewijns (aka SMOK). Hans bracht zijn boot naar de Rijnhaven, waar Boudewijns hem beschilderen kon tijdens het Pow Wow festival 2019. Dit keer koos Hans voor een enorme Marlijn en legde zo de link naar zijn dochter Sterre Marlijn.

Het beschilderen van zo’n boot is bepaald geen sinecure. Staand op een wiebelend ponton, met beperkte ruimte, moet je heel goed weten hoe het er allemaal in het groot uit komt te zien. Maar het is een zeer geslaagd project geworden. Hans’ boot ligt inmiddels weer aan de Wijnhaven en is een ware blikvanger tussen alle andere schepen. Het filmpje hieronder komt van Smok’s Instagram. Op dat account staan nog meer van Smok’s schilderingen, die het bekijken zeker waard zijn.

Wandelen

Posted on by

Nou nee, eigenlijk niet wandelen. Want vorige week donderdag gingen de Ganzenpas dames wel weg, maar niet te voet. Ze namen de nieuwe metrolijn (of heet dat tegenwoordig Randstadrail?) naar Hoek van Holland. Het eindpunt is nu nog het oude treinstation, maar wordt -als alles goed loopt- volgend jaar doorgetrokken tot het strand. Dan rol je zo het strand op.

Maar we gingen met z’n allen lunchen en dus waren de meeste wandel-schoenen thuis gebleven en vervangen door wat chiquere exemplaren, die wel mooi zijn maar niet lekker lopen over langere afstanden. Het was jammer dat drie dames wegens omstandigheden niet mee konden, maar we hopen dat die er ook binnenkort weer bij kunnen zijn.

En hier zitten we dan aan tafel in De Torpedoloods. De lunch smaakte heerlijk en na afloop gingen we weer met de metro terug naar Rotterdam-Ommoord. Natuurlijk werden er ook plannen gemaakt voor volgend jaar. Want in de zomer, met lekker zonnig weer, is dit natuurlijk ook een hele mooie bestemming en dan zullen we zeker een flink eind lopen.

Nu vieren we eerst Kerst, maar op 2 januari 2020 om half elf verzamelen we weer bij de Gulle Gans en starten met frisse moed aan onze wekelijkse wandeling 😉

Beestjes kijken…

Posted on by

Ons abonnement op Diergaarde Blijdorp moest verlengd worden en dan knopen we natuurlijk er meteen een bezoekje aan vast.

Het was al wat later op de dag, maar nog lekker weer. Dat vond de ijsbeer ook, want die zat heerlijk te genieten in de zon. We liepen een flink rondje en genoten van alles wat er te zien is. De zebra’s hadden alleen nog oog voor hun voer, net als de kamelen.

Herfst…

Posted on by

We profiteerden nog maar even van het lekkere weer en maakten een wandeling in het Trompenburg Arboretum. We komen daar graag en vaak, want er is altijd wel wat te zien. En met een Rotterdampas of Museumjaarkaart kun je zo naar binnen.

Dus geniet nog even met ons mee…

Wandelen

Posted on by

Het was al aan het einde van de wandeling. Ik sloeg rechtsaf, waar de anderen terug naar het beginpunt liepen. Maar zo was ik net wat eerder thuis en dit pad is zo mooi. Dat loop ik liever dan terug door de wijk, tussen de flats.

Het weer was grauw en grijs en dus waren er niet veel andere wandelaars. Maar vogels des te meer. Een geluksmomentje om tussen het hoge gras een prachtige patrijshaan te zien scharrelen. En was dat witte daar in de verte nou een gans, een zwaan of een lepelaar? Ik moest er een beetje voor turen en voor een foto stonden ze net te ver. In de bomen vlogen mussen, mezen en lijsters af en aan. Die waren te snel om vast te leggen.

Bij het hek maakte ik wat foto’s. Niks spectaculair, maar daarom misschien wel zo mooi. Heel even werd de stilte doorbroken door een vliegtuig dat ging landen. Maar voor de rest was de wereld van mij alleen…..