Morgen willen we een bezoek brengen aan één van de Joodse huizen in Rotterdam. In het kader van de Dodenherdenking is het mogelijk een aantal huizen in Rotterdam (en andere steden) te bezoeken. Door het vertellen over hen en hun dagelijkse dingen in het vooroorlogse Rotterdam blijven de bewoners leven in onze herinnering.
Het is goed dat we blijven denken aan de velen die weggingen en nooit meer terugkeerden. 
Category Archives: geschiedenis
Middenstand
Het valt ons de laatste tijd op dat er zoveel winkeltjes verdwenen zijn. Wat je aan middenstand ziet, zijn vooral de grote ketens en die maken dat alle dorpen en steden er bijna hetzelfde uitzien.
Dat was vroeger anders. Als ik in mijn herinneringen graaf, kom ik een heleboel winkeltjes in onze oude straat tegen. Meteen als je de deur uitkwam had je al een kapper, een groenteboer, een slager, een kruidenier, nog een kruidenier, een ijscoman, een slager…. en ga zo maar door.
| En dat was nog maar één kant van de straat, aan de overkant kon je terecht bij een fourniturenzaakje, verderop sigaren kopen of je fiets laten repareren. Nu liggen er hele woonwijken waar je met een lantaarntje nog geen winkel kunt ontdekken. Jammer toch, want de winkels hadden wel niet zo’n enorme keus, maar alles was wel persoonlijker. Of heeft alles in mijn hoofd een glanzend sausje gekregen?
|
 Bron: Het Rotterdam van toen |
Deel dit op:
Argentijnse avonden
Sommige mensen leven in een gezapig ritme, met zekerheden en nauwelijks twijfel. Zij begrijpen vaak niet dat anderen zoveel zekerheid te benauwend vinden en daarom op zoek gaan naar een ander leven. Die dan het avontuur zoeken en beginnen aan een ongewisse toekomst.
 |
Zo’n man was Rinus van Mastrigt, zoon van een Rotterdamse kruidenier uit de Zwart Janstraat. Als hij tijdens de crisis van de jaren 30 geen werk kan vinden, besluit hij naar Indië te gaan. Daar ligt werk genoeg voor een bouwkundige zoals hij. Alleen, de reis er naar toe is nogal duur. Waarom dan niet op de fiets? En zo begint een leven met vele avonturen, ups en downs, mooie en slechte tijden. We zouden er niet van op de hoogte zijn, ware het niet dat Carolijn Visser in contact kwam met de dochter van Rinus. Zij vertelt in Argentijnse Avonden over Rinus, zijn dochters, de familie en vele anderen wier levens door toeval (of het lot) met elkaar zijn verknoopt. Wie weten wil hoe Rinus en zijn dochters via Indië in Argentinië terecht komen, moet het boek maar lezen. Ik was geboeid van begin tot eind en las het in één adem uit! |
Deel dit op:
Hiroshige
De reizigers zijn bijna in Odawara, aan de rivier Sakawa. Ze gaan te voet en waden door het water of gebruiken een vlot. In de verte zie je de stad liggen.
Collectie: Tokyo National Museum
| Nu ligt er een brug over de rivier, dus hoeven de reizigers niet meer te waden. In de verte ligt het moderne Odawara. Dat is een stuk groter geworden en de gebouwen een stuk hoger dan in Hiroshige’s tijd. |  |
Deel dit op:
Stukje Nederland
 |
Bettie’s nieuwe fotoserie heet Nederland in het Buitenland. En of wij ook wel eens een stukje Nederland over de grens tegenkwamen? Nou en of, en nog wel een flink stuk hiervandaan. Want deze foto nam ik in Nagasaki (Japan). Daar ligt de bakermat van de buitenlandse handelsbetrekkingen van Japan. Van 1641 tot 1859 mochten hier Nederlanders wonen en handel drijven met Japan, zij het onder strikte voorwaarden. Tegenwoordig wordt het stukje weer zo veel mogelijk in originele staat teruggebracht. Er is een winkeltje met Hollandse producten, zoals Delfts blauw (natuurlijk), chocola en stroopwafels. |
