Category Archives: geschiedenis

Boeken

Posted on by

Meerdere mede-blogsters schreven er al over, over het verhaal van de Joodse Selma, die met haar vader weet te ontsnappen aan Hitler, maar door het lot terecht komt in het China van Mao.
Ze voelt zich er niet thuis, maar weet zich toch staande te houden. Met haar man en kinderen vormt ze een gezin, dat tamelijk afgescheiden leeft, midden in Beijing. Ze wonen redelijk luxe, naar maatstaven van het communistisch regiem wel te verstaan.
Er zijn tijden dat het hen voor de wind lijkt te gaan. Ze kunnen zelfs op vakantie en ook haar vader komt voor korte tijd naar China op bezoek. Maar Mao gaat steeds extremere eisen stellen, en ook dit gezin krijgt te maken met armoede en voedselgebrek.
Als Selma alleen in Nederland is voor familiebezoek, begint in China de Culturele revolutie. Ook haar man en haar kinderen ontkomen niet aan die volksbeweging en raken er bij betrokken. In het westen druppelt er maar mondjesmaat informatie over binnen, die dan ook nog weinig objectief is. Ongecensureerde of waarheidsgetrouwe berichten zijn er niet. Desondanks, of tegen beter weten in, gaat Selma terug naar China. In Nederland laat ze een angstige vader en andere familie voor altijd achter.

Ik vond het een aangrijpend boek. Beangstigend om te lezen hoe mensen, waar ter wereld ook, in staat zijn om anderen hun duivelse wil op te leggen. Maar ook verbijsterend om te zien hoe miljoenen (jonge) mensen gehersenspoeld worden.
Een absoluut lezenswaardig boek, geschreven zonder opsmuk.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Deuren

Posted on by

Toen ik laatst door de wijk van mijn kindertijd liep, kwam ik in het Justus van Effencomplex deze deur tegen. In eerste instantie wist ik niet goed wat ik zag. Glom die deur nou zo? Maar toen ik wat beter keek, zag ik dat het niet een geschilderde maar een glazen deur was. Een zeer trendy  geheel, zeker met de rest. Mijn moeder vond het destijds een beetje armoedig stukje van de wijk, maar daar was nu niets meer van te merken. Integendeel, chique was een betere omschrijving.

Verzamelen

Posted on by

Waar laat je al je spullen als er geen zakken in je kleding zitten? Dat is niet mijn probleem, maar was de vraag in Japan, toen er nog heel veel kimono’s gedragen werden. Vrouwen stopten hun kleine spulletjes in de mouwen. Daar was ruimte genoeg voor. Maar mannen hadden meer en vaak grotere dingen bij zich. Die hingen hun spullen aan een koord dat door hun riem werd gehaald. En dat werd dan weer gesloten met een verschuifbare knoop, een netsuke. En omdat in Japan van bijna alles kunstwerkjes worden gemaakt, gebruikten ze dus men niet zomaar een blokje hout met een paar gaten. Nee, het waren vaak kleine maar prachtig gesneden ivoren of (hard)houten beeldjes. Niet veel groter dan een lucifersdoosje, vaak veel kleiner, maar zo gedetailleerd.
Ik heb al vaak zo’n mooie netsuke gezien op een antiekmarkt, maar nooit gekocht. Omdat ze meestal ver boven mijn budget zijn.
Maar nu heb ik dan toch een kleine en mooie verzameling. Okay, niet in het echt, maar via Pinterest. En ik laat jullie even meegenieten 😉 (Dubbelklik op een foto om te vergroten)

Stonehenge

Posted on by

Alweer enige jaren geleden ging ik naar Engeland en bezocht ik ook Stonehenge. Een monument dat al eeuwen bestaat. Ongelofelijk hoe in de oudheid die verzameling stenen bij elkaar is gezet. En nog onbegrijpelijker dat de bewoners van toen ze konden neerzetten en stapelen zonder hijskranen.
Nu zijn er van die dwazen die menen dat zij hun namen met watervaste viltstift er op moeten schrijven.
Stongehenge

Rotterdam

Posted on by

Vandaag luiden in Rotterdam tien minuten lang alle (kerk)klokken binnen de brandgrens. Precies op het moment dat in 1940 het bombardement in Rotterdam plaatsvond. Het bombardement dat hele centrum in brand stak en vele slachtoffers maakte. Dat onuitwisbaar  in de herinnering van oude Rotterdammers staat. Nieuwe Rotterdammers, zoals ik, want van 1948, weten niet beter dat er in Rotterdam altijd wel wat gebouwd of herbouwd wordt. En die de stad zagen veranderen:  van een wat zielloos centrum werd het een bruisende metropool. Waar het goed toeven is en vele toeristen bewonderend kijken naar de soms heel afwijkende architectuur. Zoals hier, achter het stadhuis, waar je midden in de stad toch rustig aan het water woont.

Mei-14

Nostalgie

Posted on by

Met de Scrabble/spelletjesclub een dagje uit. Al vroeg is er koffie en zelf gebakken cake. Het weer is nog regenachtig, maar als we verdeeld over drie auto’s vertrekken, is het droog en piept de zon net door.
We gaan naar Terschuur, naar het Ambachten- en speelgoedmuseum. Nu eens niet een museum waar alles achter glas en dus onbereikbaar staat, maar waar je veel, heel veel, mag vasthouden om het nog eens even goed bekijken.
Een museum ook dat propvol staat met van alles, van oude strijkijzers tot poppenhuizen, van Mecanno tot Barbie. Met oude winkeltjes, poppenhuizen, naai- en breimachines, verzamelingen van pannen, eierdopjes, koffergrammofoons.
De foto’s zijn met mijn mobiel genomen, dus niet zo erg goed. Maar als impressie kan het er mee door.

Het was een geslaagde dag, met veel verhalen over vroeger. Dat is natuurlijk niet verwonderlijk in zo’n omgeving.

Boek

Posted on by
11-boek Ik ben weer helemaal in de ban van het lezen. Misschien heeft het te maken met het seizoen, met de donkere dagen of het vervelende nieuws, dat elke dag over ons uitgestrooid wordt.
Bij dit boek trok vooral de titel mijn aandacht. Het is het autobiografische verhaal van Judith Uyterlinde, die uiteindelijk te horen krijgt dat ze geen kinderen kan krijgen. Daarop besluiten zij en haar man een kind te adopteren. Dan komt ze stukje bij beetje tot de ontdekking dat ook haar moeder en haar opa door omstandigheden door een andere vrouw dan hun eigen moeder werden opgevoed.

Het is alsof ze aan de keukentafel haar verhaal verteld, staat op de achterflap en zo lijkt het mij ook. Zonder opsmuk, zonder theater. Maar wel realistisch en met veel gevoel. Heel goed geschreven.
Ik vind het een aanrader.

Kunst of kitsch?

Posted on by
Stel je eens voor dat je dit bordje vindt, over pakweg zo’n 175 jaar. Op onverklaarbare wijze heeft het alle verhuizingen en erfenissen doorstaan. Misschien is er wel een klein schilfertje af, maar verder oogt het nog goed. En dat je dan naar zoiets als Kunst en Kitsch gaat. Helemaal in de veronderstelling dat dit toch wel een zeer zeldzaam exemplaar zal zijn.  Delftsblauw

En dan de teleurstelling dat het een reclamebordje was. Dat het helemaal niets met echt Delfts blauw te maken heeft. Dat er nog meer reclame uitingen van de fabrikant te voorschijn komen. Zo’n fel oranje muts, een aardappelstamper met keramiek handvat. Of is het dan juist goud waard? Nou ja, wie weet….

Hout

Posted on by

Zo’n mooie stapel hout als voorraad in de tuin. Dat moet een goed gevoel geven. Dan weet je dat je lekker warm de winter doorkomt. Avond na avond genieten van flakkerende vlammetjes in de houtkachel of open haard. En dan is het met recht goed rusten na noeste arbeid.

10-hout

Er is natuurlijk ook van alles mee te maken. En dat hoop ik terug te zien bij Stuureenfoto, waar hout ook het weekthema is.

Dorps

Posted on by

Nee, dit is geen dorpsgezicht van ergens op de Veluwe, of in Drenthe. Dit is (ook) Rotterdam. Hier geen hoge flats, geen hippe architectuur. Dit is Tuindorp Vreewijk. Ontstaan in het begin van de vorige eeuw, als woonwijk voor arbeiders en kantoorbedienden. Die natuurlijk ook recht hadden op een goede woning en een prettige woonomgeving. De huizen zijn klein en in de loop der tijd natuurlijk aangepast aan wat modernere eisen. Er zijn wellicht ook huizen samengevoegd. Maar wil je de sfeer van zo’n huis uit de beginperiode proeven, bezoek dan de museumwoning. Nog vrijwel geheel in oorspronkelijke staat. Kijk even op de website voor de juiste openingstijden.

Tuindorp Vreewijk is nog steeds rustig en kleinschalig. Er is een tijd sprake geweest van sloop, maar de bewoners hebben zich hevig verzet. En met succes, want een deel is inmiddels Rijksmonument. Beslist de moeite waard om ook dit deel van Rotterdams architectuur eens te bekijken.