Eindelijk…

Wat zou het leven somber zijn zonder muziek… Niet dat er nou de gehele dag muziek staat te draaien, maar zo nu en dan kan ik echt niet zonder. En ik zing graag. Niet iedereen is daar blij mee, dus beperk ik me vaak tot een beetje binnensmonds neuriën. En dat werkt dan weer op Leo’s lachspieren.

Maar zingen heb ik wel altijd graag willen leren. Een paar jaar geleden stond ik zelfs op het punt om zangles te gaan nemen, zo maar voor de lol. Maar toen gooide een ziekenhuisopname roet in het eten en kwam het er niet meer van.

Maar nu heb ik me opgegeven voor een Seniorenkoor in de wijk. Binnenkort de eerste les. Ik ben me toch benieuwd wie daar allemaal aan mee gaan doen en vooral natuurlijk hoe dat gaat klinken. Kan ik wel wijs houden, zing ik niet vals…? We zullen het zien en beleven. Ik hou jullie op de hoogte…. nou ja, als het het horen waard is natuurlijk 😉 😉 😉

Geschiedenis…

Het programma heette vroeger “Andere tijden” en het dreigde van de TV te verdwijnen. Maar gelukkig, de naam is wat gewijzigd, maar nog altijd kun je kijken naar Hans Goedkoop die ook de reeks “Een bezeten wereld. Nederland tussen de oorlogen” presenteert.

Een aantal uitzendingen laat hij je verschillende facetten van Nederland tussen de eerste en de tweede wereldoorlog zien. En dat is soms heel amusant, maar vaak toch ook verschrikkelijk confronterend. Want in de aflevering over “vreemdelingen” komen we beslist niet als het meest tolerante volk naar voren.

Heb je de uitzendingen gemist, bekijk ze dan nog op NPO Start, want het is zeer de moeite waard.

Oh ja, soms bestaat toeval toch echt niet. Schreef ik gisteren over Radio Kootwijk, bleek blogvriendin Dorothé er net ook geweest te zijn. En waaruit wordt “Een bezeten wereld” gepresenteerd? Ja echt, vanuit het gebouw van Radio Kootwijk!

Hallo Bandoeng…

Zondag namen we een kijkje bij Radio Kootwijk. Ik had er al vaak over gehoord, maar kon me geen voorstelling maken hoe dat er nou uit zou zien.

Het gebouw, dat nu onder Monumentenzorg staat, is een enorme kolos. Het is ontworpen door Julius Luthmann en is een van de eerste gebouwen in Art Deco-stijl. We konden het alleen van de buitenzijde zien. Op ons maakte het vooral een beetje de indruk van een Sovjet-gebouw. Groot, grijs, stevig.

Rondom het gebouw liggen ook wat woningen voor de medewerkers, garages en barakken. Radio Kootwijk lag toentertijd nogal ver van de bewoonde wereld en de medewerkers moesten tenslotte altijd oproepbaar zijn.

Inmiddels is alles door de moderne techniek ingehaald. Nu zorgen satellieten voor de verbindingen. En hoef je voor een gesprekje van drie minuten geen half maandsalaris meer te betalen.

Het bestaat echt…!

Kennen jullie het liedje van El;ly en Rikkert nog, “De kauwgomballen boom”? Een vrolijk liedje, maar natuurlijk helemaal fantasie… zou je denken. Want zo’n kauwgomballenboom bestaat wel degelijk.

Nou nee, niet in de tuin van mijn oom, niet in mijn eigen tuin. Ik heb hem zelfs nog niet eens in het echt gezien. Ik zag een foto van zo’n boom toen ik in Ouwehands Dierenpark in Rhenen was. De boom is familie van de Hibiscus (Malva-achtigen) en groeit in oost en zuid Afrika. Het is een nuttige plant, want niet alleen kun je de vruchten dus kauwen, maar hij levert ook medicijnen, brandstof en voedsel. Helaas niet hier te kweken, tenzij de zomers altijd zo warm blijven als de laatste jaren.

Laten we daarom nog maar eens naar dat liedje van Elly en Rikkert luisteren: